رييس انجمن ايمني زيستي ايران گفت: شواهد و مستندات علمي حاكي از تاثير چشمگير مهندسي ژنتيك و محصولات تراريخته در افزايش تنوع زيستي است.

به گزارش خبرنگار فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دكتر بهزاد قره‌ياضي، رييس نشست تخصصي «مهندسي ژنتيك و ايمني زيستي» طي سخناني در اين گردهمايي كه با حضور جمع كثيري از متخصصان و مسوولان اين حوزه برگزار شد، خاطرنشان كرد: در توليد محصولات زراعي غير تراريخته از سموم مختلف استفاده مي‌شود كه علاوه بر نابودي آفات به مرگ جانداران مختلف ديگر موجود در محيط منجر مي‌شوند. مثلا در مزارع و شاليزارهاي برنج با استفاده از سموم شاهد مرگ گونه‌هاي مختلف دشمنان طبيعي آفات، پروانه‌ها، كفشدوزك‌ها، قورباغه‌ها، مارها، ماهي‌ها و حتي جانوران بزرگ‌تر هستيم و طبعا توليد محصولات تراريخته كه نيازي به سم ندارند، تنوع زيستي را چند برابر مي‌كند.

وي خاطرنشان كرد: وقتي واريته تراريخته‌اي توليد مي‌شود به معناي اين است كه در كنار واريته اوليه، واريته‌اي تراريخته و واريته‌هاي فراوان حاصل از تلاقي واريته‌هاي مختلف تراريخته و غير تراريخته را داريم كه بي‌اساس بودن ادعاهاي غير علمي مبني بر تاثير احتمالي محصولات تراريخته در كاهش تنوع زيستي را نشان مي‌دهد. ادعا و شبهه كاملا بي‌مبنايي كه از سوي مخالفان مهندس ژنتيك و محصولات تراريخته مطرح مي‌شود.

قره ياضي گفت: شش سال به بهانه نبود قانون ايمني زيستي از توليد محصولات تراريخته در كشور جلوگيري شده در حالي كه نبود قانون در يك حوزه به معناي وجود قانون بازدارنده يا نفي كننده در آن زمينه نيست؛ همچنان كه آمريكا به عنوان يكي از بزرگترين توليد كنندگان محصولات تراريخته در دنيا فاقد قانون ايمني زيستي است. از اين جهت شايد نتوان به دليل نبود قانون، كسي را سرزنش كرد ولي اين كه پس از تصويب قانون آن هم با تاخيري شش ساله بيش از دو سال آيين‌نامه اجرايي نداشته‌ايم و اين كه شوراي ملي ايمني زيستي تاكنون تنها يك بار تشكيل جلسه داده، سوالي است كه بايد مسوولان مربوطه به آن پاسخ دهند.

رييس انجمن ايمني زيستي خاطرنشان كرد: مانع تراشي‌ها و وقفه طولاني ايجاد شده در روند تهيه و تصويب آيين‌نامه اجرايي قانون ملي ايمني زيستي در حالي است كه مثلا در كشور چين بر اساس گزارش سخنران چيني نشست - پروفسور شو - تنها طي سه سال (سال هاي 2002 تا 2005)، هزار و 525 تقاضاي رهاسازي محصولات تراريخته بررسي و هزار و 277 تاييد شده است و در كشوري مثل پاكستان، سه ميليون هكتار پنبه تراريخته كاشته شده در حالي كه ما طي اين مدت حتي موفق به نوشتن آيين نامه اجرايي قانون ملي ايمني زيستي هم نشده‌ايم و كسي هم پاسخگوي عقب ماندگي كشور در اين زمينه نيست.

وي با اشاره به اظهارات اخير دبير شوراي ملي ايمني زيستي مبني بر ارائه آيين‌نامه اجرايي قانون ملي ايمني زيستي به شورا در هفته آينده و تصويب آن در جلسه آتي شورا گفت: با اين كه معتقدم دبير فعلي شورا، اصلح‌ترين فرد براي تصدي اين مسووليت در شرايط موجود بوده و به بهترين وجه هم عمل كرده ولي چندان به اين وعده خوشبين نيستم زيرا نه زمان تشكيل جلسه شورا مشخص است و نه تضميني وجود دارد كه برخي در دستگاه‌هاي مربوطه با بهانه‌هاي مختلف همچنان از اجراي اين قانون استنكاف نكنند.

قره‌ياضي ابراز عقيده كرد: با وضعيت موجود نگرانم كه تا پنج سال آينده هم امكان توليد محصول تراريخته در كشور را پيدا نكنيم.

رييس انجمن ايمني زيستي ايران همچنين طي سخناني در حاشيه اين نشست كه با سخنراني يكي از متخصصان تنوع زيستي از كشور چين همراه بود با اشاره به تجربه كشورهاي مختلف از جمله چين در برچسب زني محصولات تراريخته كه تمامي محصولاتي كه كمترين ذره ماده تراريخته در آنها وجود دارد را به عنوان تراريخته برچسب‌زني مي‌كنند از انتخاب آستانه دو درصدي براي برچسب زني محصولات کشاورزي تراريخته در كشور انتقاد كرد و گفت: ضمن اينكه اصولا برچسب زني الزامي در قانون ديده نشده و در واقع مخالف و فراتر از قانون است و نبايد در آيين نامه اجرايي برچسب زني را الزامي كرد، انتخاب آستانه دو درصدي در پيش نويس آيين نامه اجرايي قانون ملي ايمني زيستي، هزينه هاي بسيار سنگيني را براي آناليز دقيق محصولات کشاورزي كشور ايجاد مي‌كند كه كاملا بي مورد است، در حالي كه مي‌توان مثل چين و برخي كشورهاي ديگر آستانه صفر درصد را براي برچسب‌زني اين محصولات استفاده كرد.

به گزارش ايسنا، قره ياضي در ادامه ضمن تاييد صحبت هاي پروفسور شو در مورد مقاومت آفات ثانوي پنبه به پنبه تراريخته در برخي از نقاط چين تاكيد كرد: برتري برنج ايراني تراريخته از همين جا نشان داده مي شود كه آزمايش‌هاي انجام شده توسط دكتر علي نيا و تعدادي ديگر از دانشمندان ايراني نشان داده است كه حتي آفات ثانويه اي مثل كرم سبز برگخوار برنج نيز در مقابل برنج تراريخته مقاومتي ندارند و بدون نياز به مصرف هر نوع سم شيميايي از بين مي روند.

به گفته پروفسور شو، پنبه تراريخته توليد شده در چين در برخي مناطق نسبت به برخي آفات ثانويه مقاوم نيست و كشاورزان را ناگزير از استفاده از سمومي ضعيف تر براي مهار اين آفات كرده كه حداقل از آن جنبه كه جلوي مصرف سموم خطرناك را گرفته و سم كمتري مصرف مي كنند بسيار مورد استقبال كشاورزان قرار گرفته و بيش از 80 درصد كل پنبه چين تراريخته است.

انتهاي پيام