«لئوناردو دي كاپريو»، بازيگر سرشناس هاليوود اعلام كرد، اگر آكادمي اسكار امسال براي فيلم «جي.ادگار» به او جايزه ندهد، نااميد خواهد شد. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)،‌ «لئوناردو دي كاپريو» كه تاكنون سه‌بار نامزد جايزه اسكار شده است، اعلام كرد امسال اميد زيادي دارد كه جايزه اسكار بهترين بازيگر مرد را براي فيلم «جي.ادگار» بگيرد. به گزارش روزنامه انگليسي ميرور، «دي‌كاپريو» كه در «جي.ادگار» كلينت ايست‌وود نقش رييس سازمان اف‌بي‌آي آمريكا را بازي كرده است، اعلام كرد از اينكه برخي او را شانس كسب جايزه اسكار مي‌دانند بسيار خوشحال است. «دي كاپريو» اولين‌بار در سال 1994 براي فيلم «چه چيزي گيلبرت گريپ را مي‌خورد» نامزد جايزه اسكار شد. وي در سال‌هاي 2005 و 2007 نيز با فيلم‌هاي «هوانورد» و «الماس خونين» نامزد جايز اسكار شد، اما در كسب آن ناكام ماند. «دي كاپريو» درباره علاقه‌اش براي كسب جايزه اسكار امسال گفت: «اگر كسي مي‌گويد نمي‌خواهد جايزه اسكار را بگيرد دروغ گفته است. من خوشحالم كه مردم من را شايسته كسب اسكار مي‌دانند، اما اعضاي آكادمي اسكار خارج از كنترل هستند.» «دي كاپريو» بازيگري را در پنج سالگي با بازي در مجموعه تلويزيوني «رامپر روم» آغاز کرد، اما به‌علت رفتارش از پروژه اخراج شد و پس از آن تصميم گرفت تا تحصيلات‌اش را به‌طور جدي آغاز کند. در ابتداي دوران بازيگري مدير برنامه‌هايش به او توصيه كرد که نام «لئوناردو» غيرانگليسي و خارجي است و بهتر است نام‌اش را به «لني ويليامز» تغيير دهد، اما دي‌كاپريو نپذيرفت و با بازي در فيلم «زندگي بچه» در سال 1993 وارد دنياي سينما شد و در نقش "توبي" در اين فيلم خوش درخشيد. وي در همان سال با بازي درخشان در نقش يک معلول ذهني در فيلم «گيلبرت گرپ چه مي‌خورد؟» در کنار «جاني دپ» قرار گرفت که نامزدي جايزه اسکار را در سن 19 سالگي براي وي به‌همراه آورد. «دي كاپريو» در سال 1996 در نقش "رومئو" در نسخه جديد فيلم «رومئو و ژوليت» بازي كرد كه خرس نقره‌اي بهترين بازيگر جشنواره برلين را براي او به‌همراه آورد، اما اوج موفقيت و نقطه درخشان کارنامه سينمايي‌ او بازي در فيلم «تايتانيک» (1997) بود که او را تبديل به فوق ‌ستاره‌ هاليوود کرد. «تايتانيک» به كارگرداني «جيمز كامرون» نامزد 11 جايزه اسكار بود كه ركورد پرفروش‌ترين فيلم تاريخ سينماي جهان را تا سال گذشته در اختيار داشت. پس از موفقيت چشم‌گير فيلم «تايتانيک»، او در فيلم «شهرت» وودي آلن بازي كرد و در ادامه نقش‌آفريني ضعيفي در فيلم «ساحل» داشت كه نه از نگاه منتقدان و نه از نظر تماشگران راضي کننده بود و با شکست تجاري شديدي نيز مواجه شد. در سال 2002 «دي‌کاپريو» خود را از دنياي پر زرق و برق هاليوود و عکس‌هاي کليشه‌اي مجلات دور کرد و تمرکزش را بر دو فيلم موفق «اگر مي‌توني منو بگير» به کارگرداني «استيون اسپيلبرگ» و «دار و دسته نيويورکي» به کارگرداني «مارتين اسکورسيزي» قرار داد که هر دو فيلم مورد توجه منتقدين قرار گرفتند. اين بازيگر 36 ساله پس از آن در فيلم موفق «هوانورد» مارتين اسكورسيزي که بر اساس زندگي واقعي «هاوارد هيوز»، تاجر معروف آمريکايي ساخته شده بود بازي كرد و براي دومين بار نامزد جايزه اسکار بهترين بازيگر نقش اول مرد شد. «دي کاپرو» در سال 2005 در سومين همكاري خود با اسکورسيزي در فيلم «مردگان» در كنار بازيگران نام‌داري چون «جک نيکلسون»، «آلک بالدوين» و «مت دمون» حضور يافت. «دي كاپريو» خارج از دنياي هاليوود، فعاليت‌هاي زيادي را براي حفظ منابع طبيعي انجام مي‌دهد و هزينه بخشي از کمک‌هاي بيمارستان لس‌آنجلس که ويژه کودکان سرطاني است را برعهده دارد. انتهاي پيام