از «وال استريت» تا آتن، معترضان رو به حاكمان سياسي دنيا، نقابي بر چهره دارند كه يادآور فيلم معروف «وي مثل وندتا» است. اين فيلم در سال 2006 بر اساس رماني از «آلن مور» ساخته شد.
خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گفت‌وگوي خالق اين نقاب شناخته‌شده را كه در گاردين منتشر شده ارائه مي‌كند، تا راز پشت اين محبوبيت جهاني نمايان شود.
آلن مور كه در دهه‌ي 1980 و 1990 در كتاب‌هايش به شخصيت‌هاي كميك بسياري جان بخشيد، از ديدن مخلوقاتش بيرون از دنياي كاغذي چندان متعجب نمي‌شد. اما طي سال‌هاي اخير، به خصوص سال 2011، استفاده‌ي مردم سراسر جهان از نقاب «گاي فاكس» كتاب «وي مثل وندتا»، اين نويسنده‌ي برجسته‌ي كتاب‌هاي كميك را شگفت‌زده كرد.
«وي مثل وندتا» در فارسي گاهي «ک مثل کين‌خواهي» يا «الف مثل انتقام» ترجمه شده است؛ هرچند در اين ترجمه‌ها به نشانه پيروزي در حرف «وي» توجهي نشده است. نام اين نقاب از اسم شخصيتي واقعي به نام «گاي فاكس» الهام گرفته شده است. فاكس سربازي انگليسي و کاتوليک‌مذهب بود که در توطئه‌ي نافرجام سال 1605، معروف به توطئه باروت، براي منفجر کردن پارلمان و کشتن شاه جيمز يکم به تلافي آزار کاتوليک‌هاي انگلستان شرکت داشت. از آن‌جايي که اين او بود که همراه با باروت، دستگير و سپس شکنجه و مجبور به لو دادن هم‌دستانش شد، بيشتر او را به عنوان عامل اين توطئه مي‌شناسند.
«جيمز مك‌تيگو» كارگرداني بود كه مرد پشت اين نقاب را به دنياي سينما دعوت كرد و او را بيشتر به مردم شناساند. اين فيلم اکشن و هيجاني در لندن آينده اتفاق مي‌افتد و در آن، شخصيتي به نام «وي» که يک جنگجوي آزادي‌خواه است، از روش‌هاي خشونت‌آميز براي انتقام شخصي و مخصوصا براي ايجاد تغييرات سياسي ـ اجتماعي در جامعه‌ي پادآرمانشهري انگلستان آينده استفاده مي‌کند.
استفاده‌ي تظاهرات‌كنندگان در امريكا، روسيه، ايتاليا، يونان، پرتغال، كانادا، انگليس و ديگر كشورهاي جهان از اين نقاب، جان دوباره‌اي به مخلوق آلن مور بخشيد. هفته‌ي پيش اعلام شد «جولين آسانژ»، بنيان‌گذار وب‌سايت جنجالي «ويكي‌ليكس»، هم با قرار گرفتن در صف معترضان جنبش «وال استريت» نقاب وندتا را بر چهره گذاشت.
اما تمام اين داستان‌ها به مردي 58 ساله ختم مي‌شود كه زندگي را بدون هيچ‌گونه ارتباط اينترنتي و سيگنال ماهواره‌اي در محيط خصوصي خانه‌ي خود ادامه مي‌دهد و تا روزهاي اخير درباره‌ي «وي مثل وندتا» اظهار نظري نكرده است.
آلن مور در مصاحبه‌ي تلفني اخيرش درباره‌ي نقاب محبوبش گفت: فكر مي‌كنم زماني كه در حال نوشتن «وي مثل وندتا» بودم، در اعماق قلبم با خود مي‌گفتم، «خيلي فوق‌العاده است اگر روزي اين افكار تاثيرگذار شوند.» خيلي عجيب است، حس مي‌كنم شخصيتي كه 30 سال پيش خلق كرده‌ام از دنياي داستان‌ها به واقعيت فرار كرده است.
«وي مثل وندتا» در سال 1997 آينده‌ي انگلستان را به تصوير كشيد، زماني كه مردم از فشار چكمه‌هاي ديكتاتوري به ستوه آمده‌اند و يك‌صدا عليه دولت اعتراض مي‌كنند.
مور درباره‌ي اين نقاب معروف مي‌گويد: لبخند او خيلي تسخيركننده و گيراست. سعي كردم از طبيعت رازآلود آن استفاده كنم تا تاثيري دراماتيك خلق كنم.
وي درباره‌ي شعار معترضان مردم آمريكا مبني بر اين‌كه «ما 99% هستيم»، گفت: ما دريايي از نقاب‌هاي «وي مثل وندتا» را شاهد هستيم. فكر مي‌كنم اين باعث مي‌شود تمام معترضان تبديل به يك كل شوند؛ همان 99 درصدي كه ما اين روزها زياد راجع به آن مي‌شنويم.
نويسنده‌ي «وي مثل وندتا» افزود: استفاده از اين نقاب، اين اعتراضات را به صحنه‌ي تئاتر تبديل مي‌كند. اين نقاب خيلي اپرايي است و حسي دراماتيك و رمانتيك ايجاد مي‌كند. منظورم اين است كه اين تظاهرات و اعتراضات خيلي خطرناك است و معترضان ممكن است واقعا كشته شوند.
فروش نقاب‌هاي «وندتا» سود فراواني براي «تايمزوارنر»، كمپاني كه حق فروش نقاب مور را در دست دارد، به ارمغان آورده است. هر كدام از اين نقاب‌ها در آمريكا به قيمت 14 دلار به فروش مي‌رسد. اين مطلب به طور كنايه‌آميزي موجب اعتراض تظاهركنندگاني شده كه از اين نقاب‌ها استفاده مي‌كنند، چرا كه آنها نمي‌خواهند بيش از اين موجب سرمايه‌اندوزي شركت‌هاي بازرگاني بزرگ شوند؛ بنابراين گروهي ناشناس تصميم گرفت اين نقاب‌ها را مستقيما از كارخانه‌ي توليد آن از چين وارد كند. سال گذشته نيز معترضان در حركتي موسوم به «جولين آسانژ رايگان» نقاب‌هايي دست‌ساز از جنس مقوا را به چهره نشاندند.
مور همچنين درباره‌ي كتابش گفت: من هيچ نسخه‌اي از كتاب را در خانه‌ام ندارم، اما وقتي اين نقاب‌ها را همه جا مي‌بينم، فكر مي‌كنم دوباره به دنياي اين اثر بازگشته‌ام. من هيچ ارتباط يا ادعاي خاصي نسبت به كاري كه معترضان انجام مي‌دهند، ندارم و نمي‌گويم كه اين مردم هواخواهان من و يا «وي مثل وندتا» هستند. در آخر استفاده از اين نقاب ممكن است ما را به اين نتيجه‌ي ساده برساند كه اين نقاب زيبايي است. سعي مي‌كنم مالك‌مابانه درباره‌ي آن صحبت نكنم.
ديويد ليود، تصويرگر كتاب مور، گفته است كه در تظاهرات مردمي نيويورك شركت كرده تا استفاده از اين نقاب مشهور را به چشم خود ببيند.
مور درباره‌ي اعتراضات طرفداران جنبش «وال استريت» گفت: فكر مي‌كنم بهترباشد مسوولان اين شرايط جديد را بپذيرند، اين تاريخ است كه اتفاق مي‌افتد. تاريخ واقعه‌اي است كه در موج‌ها رخ مي‌دهد. بهترين كار همراه شدن با اين امواج است و نه تلاش براي باز پس‌زدن آنها. اميدوارم حاكمان دنيا اين مطلب را متوجه شوند.
زماني كه مور در اوايل دهه‌ي 80 كتاب خود را به پايان مي‌برد، به دنبال واژه‌اي مي‌گشت تا فصل آخر كتابش را مانند ديگر فصول با حرف «وي» شروع كند؛ سرانجام به كلمه‌ي «vox populi» به معناي «صداي مردم» رسيد.
وي در پايان اين مصاحبه‌ي تلفني گفت: فكر مي‌كنم اگر قرار است با در نظر گرفتن شرايط امروز بگوييم اين نقاب نماد چيست، به فصل آخر اين كتاب مي‌رسيم؛ به صداي مردم، به مردم.
به گزارش ايسنا، همچنين براي توجيه اين حركات خودجوش مردمي در بيشتر كشورهاي جهان مي‌توان به نتايج تحقيقات گروهي از فيزيكدانان كه بر روي تاثير حركات فردي بر حركات جمعي تحقيق مي‌كنند اشاره كرد.
اين گروه از فيزيكدانان استفاده جهاني اين نقاب را نمونه ديگري از فرضيه خود مي‌دانند. آنها همچنين انقلاب‌ها و حوادث اخير در جهان را نتيجه انقلاب‌هاي گذشته و تصاوير ويدئويي منتشر شده از آن در فضاي مجازي مي‌دانند.
اين افراد معتقد هستند كه انتشار هر چيزي به گسترش و تكرار آن منجر مي‌شود.
انتهاي پيام