محققان کالج دانشگاهي لندن موفق شدند سيستم جهتيابي مغز كه زيربناي تصميمات انسان در زمان حركت به سوي يك مقصد است را با اسكن مغزي شناسايي كنند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين محققان در پژوهش خود به اسكن مغزي شركتكنندگان كه در حال مشاهده تصاويري از خيابانهاي لندن بودند، پرداخته و دريافتند كه دو ناحيه در مغز به عنوان ابزار جيپياس عمل كرده و انسان را به سوي يك محيط هدايت ميكنند.
به شركتگنندگان، نقشههايي از خيابان سوهو در لندن داده و يك تور ناحيهاي متمركز دو ساعته ارائه شد و طي اين تورها از آنها خواسته شد تا خيابانها و 23 مغازه را ياد بگيرند.
محققان سپس از آنها آزموني براي اطمينان از يادگيري منطقه به عمل آوردند.
اين دانشمندان در مرحله بعدي به ثبت صحنههايي از مسيرهاي بين خيابانهاي مختلف و بناها پرداخته و سپس آنها را براي شركتكنندگاني كه تحت تصويرسازي تشديد مغناطيسي کارکردي(افامآرآي) قرار داشتند، به نمايش گذاشته و از آنها در مورد مسيرها براي رسيدن به يك هدف خاص سؤال ميپرسيدند.
اين اسكنهاي مغزي نشان داد كه بخش جلوي ساختار مغزي موسوم به هيپوكامپ به مشاهده دقيق مسافت خط مستقيم به مقصد فرد پرداخته و در زمان دور بودن وي از هدف، فعالتر ميشود.
اين پيگيري مسافت خط مستقيم از يك مكان به مكان ديگر، تنها بخشي از تصوير بوده و در زمان تصميمگيري افراد براي انتخاب مسير، بخش عقبي هيپوكامپ درگير شده و به محاسبه مسير جديد و طول آن ميپردازد.
اهميت بخش عقبي هيپوكامپ در اطلاعات مسير توسط الينور ماگوئير از كالج دانشگاهي لندن در سال 2000 نشان داده شد كه در آن ماگوئير با اسكن مغز رانندگان تاكسي دريافت كه اين بخش در مغز آنها كه به يادسپاري خيابانهاي شهري ميپردازند، از حالت معمول، بزرگتر است.
دانشمندان اميدوارند در مرحله بعدي پژوهش خود دريابند كه مغز چگونه از جهت حركتي درست آگاهي مييابد.
انتهاي پيام