رييس ايكوموس ايران گفت: مجموعه‌ي اموال فرهنگي و بناهاي تاريخي مي‌توانند جزو انفال به حساب آيند؛ انفال را نه كسي مي‌تواند متعلق به خود كند و نه آن را از بين ببرد. مهدي حجت در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، ‌بيان كرد: اين‌كه مي‌گويند از خروج آثار تاريخي از فهرست آثار ملي با حكم ديوان عدالت اداري به‌عنوان بخش خصوصي و مالكيت خصوصي دفاع مي‌كنند، يك قانون است كه از آن تبعيت مي‌كنند و همان قانون «الناس مسلطون علي اموالهم» است، يك قانون نيز مقابل آن است به نام قانون «لاضرر» كه مي‌گويد «لاضرر و لاضرار في الاسلام»؛ قانون لاضرر به اين معناست كه اگر چيزي را از بين ببرند و به جامعه‌ي مسلمانان ضرر برسد، آن خطاست. او توضيح داد: فرض كنيد، من كتاب منحصربه‌فردي از ابوعلي سينا دارم كه از اجدادم به من ارث رسيده است و مي‌خواهم آن را بسوزانم، اگر از كساني كه اكنون به گفته‌ي خودشان، در حال دفاع از حقوق مردم هستند، بپرسم آيا شرعا اجازه‌ي سوزاندن اين كتاب منحصربه‌فرد را كه به آن مسلط هستم و به من متعلق است، دارم يا خير؟ مي‌گويند خير، اين كار اضرار به جامعه ايجاد مي‌كند. وي تأكيد كرد: وضعيت بناهاي تاريخي نيز مانند كتاب است، وقتي يك متخصص بگويد، از بين بردن آن، اضرار به جامعه است، بنابراين نبايد اين كار با عذر شرعي انجام شود. رييس ايكوموس ايران با اشاره به گذشت بيش 30 سال از انقلاب اسلامي، پرسيد: آيا در طول حدود 25 سال گذشته، ديگران خلاف شرع كرده‌اند؟! آيا فقط در پنج تا شش سال گذشته مسؤولان در حال برگرداندن حقوق مردم به آن‌ها هستند؟! حجت افزود: نه سازمان ميراث فرهنگي مي‌تواند به‌طور جدي و عملي دنبال حل كردن تمام مشكلات مردم باشد و نه برخي ديگر از مسؤولان به اين مسأله توجه دارند كه اين اشيا جزو انفال هستند و از بين بردن آن‌ها، اضرار به جامعه ايجاد مي‌كند، پس نبايد از بين بروند. اين مسأله واضح است. انتهاي پيام