يك ساكن منطقه‌ي منيريه در تهران: خانه‌ي «صداقت» لياقت تخريب شدن را ندارد

يكي از ساكنان محله‌ي منيريه‌ي تهران درپي آغاز شدن تخريب خانه‌ي قاجاري «صداقت» گفت:‌ محدوده‌ي ميدان منيريه با كمبود مكان‌هاي فرهنگي مواجه است، چرا به جاي تخريب خانه‌ي زيباي تاريخي «صداقت» به آن كاربري فرهنگي داده نمي‌شود؟! مرادي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، بيان كرد:‌ چرا بناهاي تاريخي باقي‌مانده در تهران را كه هويت اين شهر هستند، به‌عنوان خانه‌هاي جهانگردي با تغيير كاربري مناسب حفظ نمي‌كنيم؟ حتا اگر آن بنا در فهرست آثار ملي ثبت نشده باشد و قوانين اجازه ندهد، دست كم اين‌گونه آثار را به‌عنوان نمادهايي از معماري دوره‌ي قاجار و پهلوي مي‌توان حفظ كرد. او ادامه داد:‌ ما براي نسل‌هاي آينده چه چيزي از هويت تهران به يادگار مي‌گذاريم؟ مي‌خواهيم بگوييم از بافت قديم تهران براي آن‌ها چه چيزي باقي گذاشته‌ايم، برج ميلاد يا آسمان‌خراش‌ها را؟ اكنون فقط در تهران يك بافت تاريخي عودلاجان را داريم. آيا لازم نيست بخشي از آثار تاريخي و هويتي خود را براي نسل‌هاي آينده حفظ كنيم؟ وي گفت: وقتي مي‌گوييم يك كشور اسلامي هستيم، بايد نمونه‌هايي از خانه‌ها و سنت‌هاي قديمي كه در آن‌ها حريم ساكنان خانه حفظ مي‌شد و بخش‌هاي اندروني و بيروني و حريم زن و مرد مشخص بود و هر چيز تعريف خود را داشت، حفظ شوند. او اظهار كرد: خانه‌ي «صداقت» فقط يك بنا از ميان ديگر آثار و بناهاي تاريخي تهران است، در نقاط زيادي از تهران‌، تخريب در بسياري از بناهاي تاريخي رخ داده است. سازمان ميراث فرهنگي دست كم بايد براي آثار تحت نظر خود فكري كند. مرادي با اشاره به اين‌كه مالك حق تصميم‌گيري براي ملك خود را دارد، معتقد است:‌ در اين ميان، سازمان ميراث فرهنگي يا دولت بايد اين‌گونه املاك را بخرند، اين خودخواهي است كه حفظ اين‌گونه بناها را برعهده‌ي مالك بگذاريم، اين وظيفه‌ي دولت است كه بنا را از مالك بخرد. وي با اشاره به وضعيت خانه‌ي شيخ بهايي در اصفهان كه از چند سال پيش توسط يك خانواده خريده شد و حفاظت مي‌شود، ‌گفت: چرا براي خانه‌هاي تاريخي تهران به‌عنوان هويت باقي‌مانده در اين شهر با قدمتي حدود 200 سال، اين كار را نمي‌كنيم؟ اين ساكن خيابان منيريه كه از زمان تولد تا كنون كه 40 سال سن دارد، در اين محله زندگي كرده است‌، ادامه داد: خانه‌ي «صداقت» لياقت تخريب شدن را ندارد، داخل اين خانه، گچ‌بري‌هاي منحصربه‌فرد و زيبايي وجود دارد. مردم محل مي‌گويند، حيف است اين خانه تخريب شود، درخت و باغ آن به فضاي كوچه لطافت مي‌دهد، خانه‌ي «صداقت» به ساكنان اين محله آرامش مي‌بخشد. مرادي با اشاره به كمبود فضاهاي فرهنگي مانند كتابخانه در محله‌ي منيريه‌ي تهران، گفت: در يك خانه‌ي تاريخي در خيابان «سرگرد بشيري» انجمن مردم‌نهادي تحت عنوان «انجمن مفاخر و مشاهير ايراني» فعاليت مي‌كند، اگر انجمن‌هاي مردم‌نهاد يا يك بخش دولتي بتوانند با هزينه‌اي اندك، يك تغيير كاربري فرهنگي به خانه‌ي بدهند، بهتر است. خانه‌ي «صداقت» ظرفيت تبديل شدن به كتابخانه يا مركز آموزش هنر را دارد، مي‌توان كاربري‌هاي زيادي براي آن تعريف كرد. كساني كه در حوزه‌ي مديريت برنامه‌ريزي فعاليت مي‌كنند، كاربري‌هاي متفاوتي براي اين بنا مي‌توانند داشته باشند. او افزود:‌ آيا وقت آن نرسيده است كه فكري به حال تهران شود؟ تهران در حال خارج شدن از حد و اندازه‌ي خود است، بايد هويت اين شهر تاريخي را حفظ كنيم. با اين وضعيت، ما از سابقه و قدمت تهران چه چيزي براي نسل‌هاي آينده مي‌توانيم بگوييم؟ بايد همتي براي حفظ خانه‌هاي تاريخي داشته باشيم. انتهاي پيام
  • چهارشنبه/ ۵ مرداد ۱۳۹۰ / ۱۰:۴۴
  • دسته‌بندی: فرهنگ2
  • کد خبر: 9005-03310
  • خبرنگار : 71191