سيروس تسليمي معتقد است: اگر جزئيات تشكيل سازمان سينمايي كشور منتشر شود، سينماگران و مطبوعات مي‌توانند نظرات كارشناسي بسيار خوبي داشته باشند.

 اين تهيه‌كننده و فيلمنامه‌نويس سينما در گفت‌وگويي با خبرنگار بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، پيرامون مصوبه‌ي شكل‌گيري سازمان سينمايي كشور، مطرح كرد: اساسنامه سازمان سينمايي هنوز منتشر نشده كه بتوانيم در مورد آن صحبت كنيم. حتي ما نمي‌دانيم كه اين سازمان قرار است زير نظر چه ارگاني فعاليت ‌كند. اما در مجموع سازمان خيلي قوي‌تر از معاونت خواهد بود. به عنوان مثال اگر معاونت بخواهد خط مشي را پيگيري كند، ممكن است در رده‌هاي مختلف با آن مخالفت شود اما سازمان قدرت بيشتري دارد. البته ميزان قدرت سازمان سينمايي به چارت آن نيز بستگي دارد.

وي با بيان اينكه بهتر است جزئيات فعاليت‌هاي سازمان سينمايي قبل از تشكيل آن منتشر شود، گفت: بهتر است رئوس مطالب پيرامون سازمان سينمايي قبل از تشكيل آن مطبوعاتي شود تا بتوان آن را نقد و بررسي كرد. اگر اين كار انجام شود ممكن است مطبوعات و سينماگران بتوانند پيشنهادات بسيار خوبي ارائه دهند. به عنوان مثال قبل از تشكيل، مي‌توان «سازمان نظام صنفي» را تشريح كرد. در هر صورت اميدوارم قبل از اجرايي شدن آيين نامه‌ها و اساسنامه‌ها، مباني سازمان سينمايي كشور براي استفاده از نظرات كارشناسي حداقل در اختيار صنف‌هاي كليدي سينما قرار گيرد.

تسليمي در پاسخ به اين سوال كه «مصوبه اخير مالياتي شوراي عالي سينما را چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟» بيان كرد: هر زماني كه يكي دو فيلم از فروش خوبي برخوردار مي‌شوند و يا يك بازيگر صحبت از دستمزد ميلياردي مي‌كند بين سينماگران اين نگراني ايجاد مي‌شود كه نكند دولت دوباره به ياد ماليات بيافتد. اما واقعيت اين است كه از بين 5 هزار نفري كه عضو تشكل‌هاي سينمايي هستند تنها يك يا دو درصد مي‌توانند با درامدشان از سينما مشمول ماليات شوند. چرا كه تلورانس مالي سينما در طول يكسال بيش از 10 ميليارد تومان نيست و بدنه اصلي سينما براي گذران زندگي روزمره خود دچار مشكلات مالي هستند.

وي ادامه داد: گرفتن ماليات از افرادي كه براي زندگي روزمره خود دچار مشكل هستند نه تنها كار عملي نيست بلكه سينما را دچار تنش مي‌كند. به عنوان مثال فيلمنامه نويسان كه حق الزحمه كمي مي‌گيرند و يا بازيگراني كه كم كار هستند و اغلب شاغلين ساير صنوف دستمزدشان به اندازه اجاره منزلشان هم نيست. با اين وضعيت با فشارهايي كه سازمان مالياتي به سينما مي‌آورد تنها شايد بتواند چند صد ميليون تومان ماليات از سينماگران دريافت كند كه اين رقم بسيار ناچيزي است. به نظر من ناامن كردن حوزه سينما و ايجاد تنش درميان چند هزار نفر سينماگر در مقابل دريافت چند صد ميليون تومان ماليات فاقد ارزش مالي مناسبي خواهد بود.

 اين تهيه‌كننده سينما با اشاره به اينكه اغلب تهيه‌كنندگان عملا نمي‌توانند از معافيت‌هاي مالياتي كه چند سال گذشته براي سينماگران در مجلس شوراي اسلامي تصويب شد استفاده نمايد، بيان كرد: كشورهايي كه سينماي فعال دارند بر اساس سود ناشي از فروش فيلم‌ها از تهيه‌كننده ماليات مي‌گيرند اما وقتي ما با سينمايي روبرو هستيم كه 30 تا 40 فيلم آن در سال فرصت اكران پيدا نمي‌كنند و تنها 5 تا 10 فيلم از طريق فروش خود سود مي‌كنند چگونه مي‌توان از اين سيستم ماليات گرفت؟

وي افزود: به نظر من طرح مسئله ماليات بيشتر از ايجاد دلگرمي، در ميان سينماگران ايجاد نگراني مي‌كند. تهيه‌كننده‌اي كه با عواملش قرارداد مي‌بندد يا بايد ماليات همه عوامل را خودش بپردازد و يا از قراردادها كم كند كه هيچ كدام از عوامل زير بار چنين مساله‌اي نمي‌روند و يا اينكه از تمام عواملش مفاصا حساب مالياتي بخواهد كه اينكار شدني نيست. مگر تهيه‌كننده مي‌تواند از 60 تا 70 نفر كه در يك پروژه كار مي‌كنند مفاصا حساب مالياتي درخواست كند؟

تسليمي ابراز عقيده كرد:براي گرفتن ماليات بايد كل بدنه سينما در نظر گرفته شود نه فروش چند فيلم و دستمزد چند بازيگر. متاسفانه مصوبات اخير شوراي عالي سينما در زمينه سينما مانند «چوب» و «هويج» است. بخش چوب آن دريافت ماليات مستقيم و ارزش افزوده است و بخش هويجش هم بودجه‌هاي اعطايي است كه به آينده موكول شده است.

وي بار ديگر تاكيد كرد: همه سينماگران در مواجهه با ماليات با مشكل روبرو هستند. چند دفتر سينمايي كه هم‌اينك فيلم توليد يا پخش مي‌كنند در مواجهه با هزينه آب، برق و گاز تجاري و بيمه، ماليات و عوارض شهرداري در حال فلج شدن هستند. انواع سازمان‌ها از يك دفتر سينمايي درصدهاي خاص خودشان را مي‌خواهند. اين خواسته‌هاي نامعقول، مديران دفاتر را دچار استرس و نگراني مي‌كند.

 اين تهيه كننده سينما در پاسخ به سوال ديگري مبني بر اينكه «تشكيل صندوق بيمه فرهنگ و هنر به ويژه با تمركز بر بيمه بيكاري را چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟»، گفت: من در اين زمينه تحقيقاتي را در كشورهاي مختلف انجام داده‌ام. در اين كشورها، اصناف سينمايي صندوقي دارند و اعضا 20 درصد مبلغ قراردادشان را به اين صندوق واريز كرده و دولت نيز 80 درصد باقي مانده را تقبل مي‌كند. حال در آن كشورها اگر يكي از اعضا نتوانست كار كند، به او مبلغي را به عنوان بيمه بيكاري از محل بودجه‌اي كه در صندوق صنوف جمع‌آوري شده، پرداخت مي‌كنند.

 تسليمي با بيان اينكه يكي از وظايف صنوف سينمايي در خارج‌ از كشور آن است كه نمي‌گذارند فردي در صنفشان بيكار بماند، تصريح كرد: اگرچه تشكيل صندوق بيمه و پرداخت بيمه بيكاري بسيار مهم است اما كمك كردن به افراد براي آنكه بيكار نماند از پرداخت مبلغي اندك بسيار مهم‌تر است. در كشورهايي كه عرض كردم صنف موظف است كه براي عضو بيكارش شغل ايجاد كند. در واقع صنف‌ها در تعامل با يكديگر نمي‌گذارند كسي بيكار بماند. به نظر من پرداخت مبلغي براي بيمه بيكاري خيلي كار مثبت و خوبي است اما توجه به اينكه كسي بيكار نماند هم مهم است.

وي در ادامه سخنانش در مورد تشكيل صندوق بيمه هنرمندان، بيمه فيلم‌ها را نيز يكي ديگر از اقداماتي دانست كه مي‌تواند در دستور كار قرار گيرد.

 تسليمي در اين زمينه تاكيد كرد: در كشورهاي صاحب سينما، فيلم‌ها نيز بيمه مي‌شوند. يعني اگر تهيه كننده‌اي 500 ميليون تومان براي فيلمي هزينه كرد و فيلمش در مرحله نمايش متوقف شد و يا فروش نكرد، بيمه گذار موظف است اين خسارت را جبران كند. البته اين بيمه و بودجه مراتبي دارد. اما در هر صورت وقتي بيمه گذار فيلم را بيمه كرد، تهيه‌كننده جرات مي‌كند كه سراغ سوژه‌هاي جديدتر رفته و سوژه‌هاي سينما متنوع تر مي‌شود.

 اين تهيه‌كننده سينما، بيمه فيلم‌ها را بسيار راه‌گشا دانست و خاطر نشان كرد: چنين بيمه‌اي مي‌تواند عوامل فرهنگي‌تر سينما را وارد صحنه و ترغيب به كار كند. البته اين را بايد گفت كه در نمونه‌هاي خارجي صندوق بيمه، بيمه گذار خصوصي چنين كارهايي را نمي‌كند. بلكه اين دولت است كه بودجه‌هاي خاصي را به اين كارها اختصاص مي‌دهد. اين مساله در كشورهاي ديگر به خصوص كشورهاي اروپايي تا آنجا مهم است كه تهيه‌كنندگان قبل از شروع پروژه، سناريوي خود را به اداره بيمه و سپس پخش فيلم‌ها ارائه مي‌دهند و اگر اداره بيمه يا پخش فيلم آن را تاييد نكرد، پروژه اصلا ساخته نمي‌شود.

وي همچنين درباره مصوبه اخير شوراي عالي سينما پيرامون افزايش بودجه و پيش خريد 15 درصد صندلي‌هاي سينما، عنوان كرد: افزايش بودجه بسيار خوب است اما بودجه به هر ميزاني كه باشد بايد پرداخت‌ها و دريافت‌ها در آن شفافيت داشته باشد. يعني معلوم باشد كه بودجه براي ساخت چه فيلم‌هايي هزينه مي‌شود. همچنين مصوبه ديگر شوراي عالي سينما پيرامون پيش خريد 15 درصد صندلي‌هاي سينما نيز پيشنهاد بسيار خوبي است. اين پيشنهاد مي‌تواند به سينما كه روز به روز نحيف‌تر مي‌شود كمك كند.

سيروس تسليمي در پايان اين گفتگو خاطر نشان كرد: در مجموع بايد قدر سينماي ايران را بدانيم كه با محدوديت‌هاي بسياري كه دارد هنوز پابرجاست. توقعات از سينما در ايران بسيار بالاست. در حالي كه امكانات كمي در وجوه مختلف در اختيار سينماگران قرار دارد.

انتهاي پيام