«استودان نياکان در سنندج زباله‌داني شده است»
«موزه‌ي سنندج به‌عنوان يكي از مكان‌هاي تاريخي سنندج آثار متنوعي از دوره‌هاي مختلف تاريخي از جمله دو استودان را كه به زباله‌داني تبديل شده‌اند، دارد.» به گزارش گروه دريافت خبر خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين مطلب بخشي از گزارشي است كه شاهين سپنتا ـ دوست‌دار ميراث فرهنگي ـ با عنوان «استودان نياکان در سنندج زباله‌داني شده است» نوشته و در آن آمده است: «هر گردشگري که به استان کردستان سفر مي‌کند، بازديدي هم از موزه‌ي سنندج خواهد داشت. مکان موزه‌ي سنندج يکي از بناهاي تاريخي استان کردستان است که در اصل، بخش بيروني خانه‌ي تاريخي «سالار سعيد» است که توسط «ملا لطف‌الله شيخ‌الاسلام» قاضي‌القضات منطقه‌ي کردستان در اواخر دوره‌ي ناصرالدين‌شاه قاجار ساخته شده است. اين موزه که آثار متنوعي از دوره‌هاي مختلف تاريخي و پيش از تاريخ را در خود جا داده، نه‌تنها از حداقل امکانات نگهداري اشياي تاريخي محروم است، بلکه به خاطر ضعف مديريت، بسياري از اشياي تاريخي اين موزه در شرايط بسيار نامطلوبي نگهداري مي‌شوند. براي نمونه دو استودان (استخوان‌دان) يا خمره‌هاي تدفيني متعلق به 300 سال پيش از ميلاد که دير زماني استخوان نياکان درگذشته در آن‌ها نگهداري مي‌شد، اکنون تبديل به زباله‌داني شده است و بازديدکنندگان بي‌توجه، زباله‌هاي خود را در درون آن‌ها مي‌ريزند و هيچ اقدامي از سوي مديريت موزه براي انتقال اين دو استودان به محيط سرپوشيده و در امان ماندن از بارش باران، سرد و گرم شدن هوا و زباله‌هاي بازديدکنندگان صورت نمي‌گيرد. برخي ديگر از آثار اين موزه نيز در فضاي آزاد حياط و در برابر باد و باران و در کنار ديوارهاي نم‌کشيده نگهداري مي‌شوند و به شدت در معرض تخريب و فرسايش قرار دارند.» در ادامه‌ي اين مطلب افزوده شده است: «گرچه اداره‌ي ميراث فرهنگي استان کردستان در بخش اندروني همين خانه مستقر است و با اين‌که مسؤولان ميراث فرهنگي کردستان و مديريت موزه‌ي سنندج، بارها از فراهم آمدن شرايط براي سامان‌دهي وضعيت اين موزه خبر داده‌اند، اما وضعيت فعلي مراقبت از آثار تاريخي موزه‌ي سنندج که برخي از آن‌ها در نوع خود بي‌نظيرند، به حدي نامطلوب است که بعضي از بازديدکنندگان بي‌اطلاع و بي‌انگيزه به خود اجازه داده‌اند تا درست در زير چشم دوربين‌هاي مداربسته و با آسودگي خيال روي ديوارهاي موزه با خودکار يادگاري بنويسند و هيچ ناظري هم از ثبت تاريخ به دست اين افراد روي ديوار موزه جلوگيري نکند! با مشاهده‌ي اين شرايط، اين پرسش مطرح مي‌شود که با اين وضعيت آيا امکان بروز خطراتي جدي‌تر براي اشياي موجود در اين موزه وجود نخواهد داشت؟» انتهاي پيام