يك راهنماي اكوتوريسم گفت: ما هنوز دانش، فرهنگ و تجهيزات لازم را براي برگزاري تورهاي گل و گياه نداريم. محمد منظرنژاد در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار كرد:‌ سال 1377 نخستين فعاليت را در حوزه‌ي اكوتوريسم داشتيم و تلاش كرديم گردشگران را به گلخانه‌ها ببريم؛ ولي به‌خاطر نبود فرهنگ و آموزش نتوانستيم اين كار را انجام دهيم، چون با آن وضع، تخريب كار ما بيشتر بود. او ادامه داد: كشوري مانند هلند وقتي جشنواره‌ي لاله‌ها را برگزار مي‌كند، تعداد بازديدكنندگانش در يك ساعت، كاملا مشخص است و تجهيزات كافي دارد كه اجازه نمي‌دهد رفت و آمد بازديدكنندگان سبب بيماري گل‌ها و گياهان شود. در اين باغ‌ها به گردشگران كفش پلاستيكي داده مي‌شود و آن‌ها در فضايي با اشعه‌ي UV ضد عفوني مي‌شوند؛ ولي ما در ايران هيچ‌يك از اين امكانات و شرايط را نداريم. اين فعال حوزه‌ي طبيعت‌گردي بيان كرد: گردشگران در ايران با هر لباس و هر طور كه بخواهند به محل رويش گل‌ها مي‌روند. در حالي كه برخي رنگ‌ها جذب‌كننده‌ي «شته» است و با اين كار به‌راحتي آفت‌ها به گل‌ها منتقل مي‌شود. وي گفت: در باغ‌هاي كشورهاي ديگر، مردم علاوه بر اين‌كه از زيبايي گل‌ها لذت مي‌برند، مي‌توانند با سفارش دادن كد گل مورد نظر خود، پياز يا آن گل را كه در محل ديگري پرورش داده و نگهداري مي‌شود، ‌بخرند؛ ولي ما در ايران محصولي براي فروش به گردشگران نداريم. به همين دليل، آن‌ها خودشان گل‌ها را مي‌چينند. منظرنژاد اضافه كرد: سال 1387 تصميم گرفتيم تورهايي را به مقصد باغ گياه‌شناسي «پيكان‌شهر» با بيش از 10هزار نوع گياه برگزار كنيم و قرار شد با پرداخت 15هزار تومان ورودي، طبيعت‌گردان گردشگران را به اين باغ ببرند. هزينه‌ي اين تور با در نظر گرفتن ديگر خدمات، 25هزار تومان براي هر نفر مي‌شد؛ ولي آن زمان به‌جز تعدادي دانشجو و راهنماي تور، فرد ديگري از اين تورها استقبال نكرد. مشكل ديگر وقتي ايجاد شد كه بازديدكنندگان مي‌خواستند گلي را بخرند، ولي آن باغ هيچ محصولي را براي ارائه نداشت! انتهاي پيام