سرويس بهداشتي يا غيربهداشتي؟!
ديدن نوشته‌هاي زشت و ركيك در سرويس‌هاي بهداشتي موجود در جاده‌ها و تميز نكردن آن‌ها، يکي از معضلات همه‌ي گردشگران است. بايد به‌گونه‌اي آموزش داد تا همه‌ي افراد، مسؤوليت‌پذير باشند، بايد به آن‌ها گفت که بدانند هر رفتني يک برگشت هم به‌دنبال دارد. به گزارش خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين مطلب بخشي از يادداشت محمد منظرنژاد ـ فعال حوزه‌ي طبيعت‌گردي و راهنماي اکوتوريسم ـ درباره‌ي وضعيت سرويس‌هاي بهداشتي در جاده‌هاي كشور است كه با عنوان «سرويس بهداشتي يا غير بهداشتي، هر بار سفر و تکرار مشکلات و معضلات آن» نوشته و در اختيار ايسنا قرار داده است. در بخشي از اين مطلب آمده است: هر بار که برنامه‌اي را براي طبيعت در نظر مي‌گيريم، بايد به يکي از نيازهاي مهم سفر بيانديشيم که آن، وجود سرويس بهداشتي مناسب در جاده است. در جاده‌هاي خروجي، نبود سرويس‌هاي بهداشتي کاملا احساس مي‌شود و در بسياري از مواقع، تورها را با مشکل روبه‌رو مي‌کند. زماني که برنامه‌ي سفر دارم، به دوستانم زنگ مي‌زنم و آخرين اطلاعات را از آن‌ها کسب مي‌کنم و يکي از اين موارد، وجود سرويس بهداشتي در مسير است؛ ولي يکي از مسائلي که زياد مورد توجه قرار نمي‌گيرد و مسافران را آزار مي‌دهد، نظافت اين سرويس‌هاست. زماني که در اتوبوس اعلام مي‌کنيم، اين توقف براي استفاده از سرويس بهداشتي است، نمي‌دانيم کلمه‌ي بهداشتي را به زبان بياوريم يا خير، چراکه مسافران در بيشتر مواقع با سرويس‌هاي غيربهداشتي روبه‌رو خواهند شد. در جاده‌هاي خروجي به‌دليل نبود سرويس بهداشتي مناسب و نظافت، در بسياري مواقع با ترافيک و صف‌هاي طولاني مسافران مواجه هستيم. اين مورد را مي‌توان در روزهاي آينده در مسير جاده‌ي چالوس به سمت جشنواره‌ي لاله‌هاي گچسر ديد و تعداد مسافران زيادي را که در منطقه‌ي «ماهان» در انتظار نوبت استفاده از سرويس بهداشتي هستند، شاهد بود. حال تصور کنيد که به‌دليل نبود نظافت و بهداشت، در بعضي مواقع، يک تا دو دستگاه نيز قابل استفاده نباشد که در اين صورت، وضع بسيار بد خواهد شد. در مسير پارک ملي «لار» نيز سرويس بهداشتي احداث شده است؛ اما به گفته‌ي محيط بانان منطقه، سال گذشته سطل‌ها و شيرهاي آب آن دزديده شد و آن‌قدر کثيف بود که گردشگران نمي‌توانستند به اين مكان وارد شوند. محيط بانان مي‌گفتند، آن‌قدر سرويس بهداشتي کثيف شده است که کسي حاضر به نظافت آن نيست. البته محيط بان‌ها وظيفه‌اي در قبال نگهداري از سرويس‌هاي بهداشتي ندارند. نبود سرويس‌هاي بهداشتي فرنگي و فرهنگ استفاده از آن، به‌دليل رعايت نكردن نظافت، مسافران خارجي را در جاده‌هاي ايران با مشکل روبه‌رو مي‌کند و من در بسياري از سفرها شاهد آن بوده‌ام. بايد در زمينه‌ي استفاده از سرويس‌هاي بهداشتي، فرهنگ‌سازي کرد، حتا آموزش‌هايي را نيز داد. ديدن نوشته‌هاي زشت و ركيك در سرويس‌هاي بهداشتي موجود در جاده‌ها و تميز نكردن آن‌ها، يکي از معضلات همه‌ي گردشگران است. بايد به‌گونه‌اي آموزش داد تا همه‌ي افراد مسؤوليت‌پذير باشند. بايد به آن‌ها گفت که بدانند هر رفتني يک برگشت هم به‌دنبال دارد. شايد در برگشت به استفاده از همان سرويس بهداشتي نياز داشته باشند. بايد به ديگران هم بيانديشند. بعضي وقت‌ها فکر مي‌کردم، شايد به‌دليل نبود يک مسؤول، اين اتفاق مي‌افتد؛ ولي براساس مشاهداتم متوجه شدم، مسؤولاني که نظافت سرويس‌هاي بهداشتي را برعهده مي‌گيرند، پس از مدتي حاضر به ادامه‌ي اين کار نيستند و اين کار براي آن‌ها بسيار سخت و آزاردهنده مي‌شود. بنابراين اگر سرويس‌هاي بهداشتي را تميز به يک مسؤول تحويل دهيم و استفاده از آن را به پرداخت ورودي منوط کنيم و تسهيلاتي مانند سطل زباله، دستمال کاغذي و صابون مايع را در آن قرار دهيم و از تابلوهاي هشداردهنده نيز استفاده کنيم، مي‌توانيم تا حد زيادي در مديريت آموزش و فرهنگ‌سازي نقش داشته باشيم. با اين وضعي كه بيشتر سرويس‌هاي بهداشتي دارند، چه کسي و با چه هزينه‌اي مي‌تواند مسؤول نظافت آن‌ها باشد. آيا ما نسبت به سلامت آن مسؤول، هيچ مسؤوليتي نداريم؟! اگر سرويس‌هاي بهداشتي مسؤولي داشته باشند که آن‌ها را با امکانات کامل بهداشتي تحويل بگيرد و مسافران بتوانند از امکانات آن استفاده کنند، گردشگران نيز حاضرند به خاطر استفاده از آن، مبلغي را پرداخت کنند. آن مبلغ نيز مي‌تواند هزينه‌هاي شارژ امکانات سرويس و هزينه‌هاي نگهداري را تأمين كند. انتهاي پيام