پژوهشگران دانشكده مهندسي پزشكي دانشگاه صنعتي اميرکبير با ساخت نانوذرات حاوي داروي حل کننده لخته (ترمبوليتيک) و انتقال آن توسط پرتوي ليزر به درون لخته در مرحله آزمايشگاهي موفق شدند روش جديدي را براي پاکسازي کامل رگهاي گرفته کرونر قلب معرفي کنند.
به گزارش سرويس پايان نامه ايسنا، دكتر سيد محمد عترتي خسروشاهي، استاد دانشكده مهندسي پزشكي دانشگاه صنعتي اميرکبير با اشاره به فعاليت‌هاي مختلف علمي آزمايشگاه ليزر و نانو بيوفتونيک گفت: يکي از بخش‌هايي که ما در آن تمرکز کرديم، درمان بيماري‌هاي عروق کرونر براي پيشگيري از سکته قلبي است.
وي افزود: ليزر روش مناسبي براي درمان بيماري‌هاي گرفتگي عروق کرونري به شمار مي‌رود، ولي مشکل آن باقي ماندن بقاياي لخته در ديواره رگ است؛ بنابراين طرح تلفيق تابش پرتو ليزر و نانوذرات حاوي دارو در اين آزمايشگاه مورد نظر قرار گرفت.
دکتر محبوبه محمودي، پژوهشگر طرح، با اشاره به مشکلات کاربرد روش‌هاي متداول درمان بيماري‌هاي گرفتگي رگهاي کرونر از جمله استفاده از بالن آنژيوپلاستي، استنت (داربست)، دارودرماني و در نهايت جراحي باي‌پس گفت: احتمال بازگشت گرفتگي و نيز مشکلات عمل قلب باز در روش جراحي از جمله عوارض و دشواري‌هاي کنوني به شمار ميروند.
وي، پاکسازي کامل رگهاي قلب با قطرهاي مختلف را از ويژگي‌هاي اين روش برشمرد و افزود: ما در آزمايشگاه سخت‌ترين ترکيب لخته را شبيه سازي کرديم و موفق شديم با روش جديد آن را برطرف کنيم.
محمودي روش کار را شامل تزريق نانوذرات حاوي داروي حل کننده لخته به وسيله لوله‌اي باريک در محل لخته ذکر کرد و گفت: همراه با تزريق اين نانوذرات، پرتوي ليزر نيز با ويژگي‌ها و طول موج مشخص(به دليل جلوگيري از آسيب به ديواره رگ)، در محل لخته پرتودهي مي شود و باعث انتقال نانوذرات به داخل لخته مي‌شود.
وي افزود: ليزر به صورت پالسي يا ضربان دار به لخته تابيده شده و در اثر برهمکنش ليزر و لخته و با ايجاد حباب‌هايي در لخته باعث نفوذ نانوذرات در منافذ ريز لخته مي‌شود، سپس داروي ضد لخته از جدار ذرات با پوشش دوگانه در درون لخته آزاد و آن را از بين مي‌برند.
پژوهشگر طرح، تهيه نانوذرات داروي ضد لخته و رهايش کنترل شده دارو را از ديگر دستاوردهاي اين طرح برشمرد و گفت: در روش دارودرماني و ساير روش‌هاي درمان بيماري‌هاي گرفتگي رگ، اين دارو به ميزان (دوز) زياد با توجه به نيمه عمر کوتاه اين دارو به شکل تزريقي وارد جريان خون شده و موجب خونريزي در افراد مسن و کساني كه داراي زخم باز در بدن هستند، مي‌شود؛ براي مثال در محل وارد کردن لوله بالن در روش بالن آنژيوپلاستي، احتمال خونريزي زياد است.
وي افزود: اين در حالي است که نانوذرات با حجم بسيار کمتر دارو، دقيقا در محل لخته تزريق مي‌شوند و انتقال آن‌ها توسط ليزر باعث اثر بيشتر دارو بر روي لخته مي‌شود و همچنين از خونريزي جلوگيري مي‌شود.
گفتني است اين طرح كه در مقطع دکتري مهندسي پزشکي و با راهنمايي دكتر سيدمحمدعترتي خسروشاهي انجام شده، پس از موفقيت در مرحله حيواني، به آزمون انساني مي‌رسد.
انتهاي پيام