تونس بيش از 10 ميليون و مصر حدود 84 ميليون جمعيت دارد اما با هويدا شدن اشتياق‌ها براي ايجاد دموكراسي در دنياي عرب، موج آغاز شده در تونس به سوي مغرب حركت كرد و اكنون اين موج در حال فراگير شدن درمصر است. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، هفته نامه اكونوميست در گزارشي در مورد ناآرامي هاي مصر نوشت: « طي چند روز گذشته معترضان خشمگين حداقل درچند شهر مصر دست به تظاهرات زدند، حدود 30 هزار تن در مشهورترين ميدان شهر قاهره جمع شده‌اند. اين حوادث تعجب آور در قلب پرجمعيت ترين كشور عرب طي 30 سال اخير از زماني كه حسني مبارك، ديكتاتور 82 ساله اين كشور به قدرت رسيد، نظير نداشته است. ابتدا تونس رايحه انقلاب ياسمن را اشتمام كرد، آيا مي توان گفت كه مصر نيز كشور بعدي در اين راستاست؟ عطر انقلاب ياسمن همچنان در حال گسترش در دنياي عرب است. تلويزيون‌هاي ماهواره اي، تلفن همراه ، اينترنت و يك سري از شبكه هاي اجتماعي همچنان به پوشش دادن حوادث دنياي عرب مي پردازند. ديكتاتورهاي دنياي عرب اكنون به شدت نگران هستند اما اين بدان معني نيست كه همه آنها همچون بازي دومينو در حال سقوط هستند. هيچ كس نمي تواند در اين مورد اطمينان داشته باشد كه حوادث در تونس چگونه پيش خواهد رفت. به نظر ميرسد كه اين كشور تا ايجاد آرامش و تجربه كردن يك نظم جديد باثبات فاصله زيادي دارد. يك كشتي دولت متحد مي توانست اين كشور را در مسيرمتحول شده در راستاي دموكراسي و سيستم سياسي چند حزبي حركت دهد. گمانه زني ها و سناريوهاي مختلفي را مي توان در اين راستا پيش بيني كرد. حتي ممكن است ارتش وارد عمل شود اما اميد اين است كه تونس باعث شود اعراب به دموكراسي نيم نگاهي بكنند. با اين حال شرايط مصر متفاوت است. مصر پرجمعيت ترين كشور در دنياي عرب است و قاهره بزرگترين شهر اين كشور محسوب مي شود. مصر از لحاظ استراتژيك نيز بسيار مهم به شمار مي رود ، آمريكا از اين كشور به عنوان يك هم پيمان سرنوشت ساز در روند صلح خاورميانه ياد كرده است. با اين حال از اين كشور اغلب به عنوان يك بشكه باروت نام برده مي‌شود. تقريبا نيمي از مردم اين كشور با درآمد كمتر از دو دلار در روز زندگي مي كنند. اكثر آنها زير 30 سال سن دارند. حزب حاكم حزب مستبد، فاسد و علاقمند به پارتي بازي است. حزب حاكم تنها در شرايطي به احزاب ديگر اجازه فعاليت مي دهد كه هيچ خطري براي اين حزب نداشته باشد. انتخابات سال گذشته در مصر نيز با اتهام تقلب مواجه شد و حتي گفته مي شود كه از استانداردهاي پايين تر از انتخابات هاي گذشته برخوردار بود. سياست باز در مصر نيز عملا زمين گير شده است. پيش از اين از جمال مبارك، پسر حسني مبارك به عنوان جانشين پدرش ياد شده بود. اخوان المسلمين، حزب مخالف اصلي در مصر نيز تمامي كرسي هاي خود در پارلمان را در انتخابات عمومي اخير در اين كشور از دست داد. صدها تن از اعضايش همچنان در زندان تحت شرايط نامساعد به سر مي برند. در ناآرامي هاي خياباني اخير در مصر اخوان المسلمين تا حدودي نقش كمرنگي داشت و شايد منتظر اين است كه ببيند شرايط در آينده چگونه پيش خواهد رفت. اگر انتخابات منصفانه و آزادي انجام مي‌شد، اعضاي اخوان المسلمين احتمالا نتايج خوبي كسب مي كرد و شايد پيروز انتخابات مي شد. حسني مبارك عملا در حال حاضر در يك تنگنا قرار گرفته است.سرنوشت زين العابدين بن علي ، رييس جمهور تونس نشان داد كه مردم خشمگين با هيچ چيزي راضي نخواهند شد، اگر حسني مبارك به واقع منافع كشورش را در راس همه چيز بگذارد به سرعت قول خواهد داد تا پيش از انتخابات رياست جمهوري آتي در مصر از قدرت كناره گيري كند. ناآرامي هاي اخير در مصر هم چنان ادامه دارد و سرويس هاي امنيتي و پليس مصر ممكن است اقداماتي براي مهار اين ناآرامي ها انجام بدهند اما اين خطر وجود دارد كه روزي اين بشكه باروت ممكن است منفجر شود. اين سوال براي مبارك مطرح است كه آيا وي مي خواهد اين كشور را با يك فرصت تغيير مسالمت آميز ترك كند يا مي خواهد آن را در زمان منفجر شدن ترك كند.» انتهاي پيام