سيدجواد هاشمي در نقد و بررسي سريال «تكيه بچههاي محله ما»: از مستقيمگويي براي بچهها متنفرم
كارگردان و نويسنده سريال « تكيه بچههاي محله ما» درباره مستقيمگويي در اين سريال گفت: به شدت از مستقيمگويي متنفرم، بچههايي كه سريال را ديدند آن را دوست داشتند و اين نشان ميدهد ما مستقيمگويي نداشتهايم. به گزارش خبرنگار سرويس تلويزيون خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سيد جواد هاشمي در برنامه نگاه دو كه به نقد و بررسي سريال «تكيه بچههاي محله ما» ميپرداخت، بيان كرد: سريال «تكيه بچههاي محله ما» در حقيقت ميخواست ميزان اثرگذاري امام حسين (ع) و حماسه عاشورا را بر محله نشان دهد. وي افزود: اين محله، محلهاي است كه بچههاي آن با چالشهاي مختلفي روبهرو هستند، فرهنگهاي مختلفي دارند، مشكلات خانوادگي و رفاقتي دارند و در اين سريال ما از مسائلي به عنوان تعليق، درام و لحظات ناب نمايشي استفاده كرديم تا بتوانيم با اين برنامه آن اثرات را نشان دهيم. هاشمي درباره عنوان سريال نيز اظهار كرد: من با اين عنوان موافق نبودم و نام آن را «بچههاي مهتاب» گذاشته بودم كه به دلايلي تغيير كرد. وي در پاسخ به پرسشي مبني بر اينكه آيا اين سريال ساختار تئاتري داشته است؟ گفت: بله، ما سعي كرديم به تله تئاتر نزديك شويم، تلاش كرده بودم يك درام پركشش و جذاب و تعليقي با رعايت اصول كمدي تراژيك براي بچهها توليد كنم. اين كارگردان خاطرنشان كرد: سالهاست كه دغدغه ساختن فيلم براي بچهها را دارم، ولي در ساخت اين سريال امكانات وسيعي در اختيار نداشتم. وي همچنين گفت: تعداد نويسندگان در كشور ما كم است و بر روي آنها نيز فشار وجود دارد و مدام براي نوشتن از آنها درخواست ميشود و در چنين حالتي نوشتن يك داستان ممكن است يك سال طول بكشد و حتي اگر بخواهيم همه زواياي فني، حرفهاي،اخلاقي و معنوي را داشته باشيم بايد حدود شش ماه براي آن وقت بگذاريم. كارگردان و نويسنده« تكيه بچههاي محله ما» درباره نقش روحاني در اين سريال نيز اظهار كرد: نگاه يك روحاني در اين سريال بايد به گونهاي باشد كه بچهها او را دوست داشته باشند، من معتقدم كه روحانيون بايد به جاي صرف منبر رفتن آموزگار باشند، بچهها را تربيت كنند، معلم اخلاق باشند. اين وظايف را براي روحانيون قائل هستم. وي در پايان سخنانش ضمن تشكر از ساير عوامل اين سريال گفت: سعي كردم خنده و گريه را در كنار هم قرار دهم تا بيننده خسته نشود و بتوانم اثرات عاشورايي را روي آنها بگذارم، اگر قرار است من و همكارانم براي بچهها كار كنيم از مسوولان ميخواهم كه يك نگاه جدي داشته باشند تا بتوانند با بودجههاي بهتر براي بچهها كار كنيم. مريم افضلي، كارشناس و مدرس دانشگاه نيز كه در اين نقد و بررسي حضور داشت درباره تاثيرگذاري اين سريال گفت: كار براي كودك و نوجوان از حساسيت ويژهاي برخوردار است و به هر زبان و روشي نميتوانيم اهدافمان را براي آنها بيان كنيم. وي ادامه داد: اين سريال خيلي به جنبه و زندگي واقعي بچهها نزديك بود، بايد و نبايد در آن نبود و هستها و نيستهاي زندگي در آن جا گرفته بود و بسيار تاثيرگذار بود. افضلي با اشاره به اينكه در يكي از قسمتها يكي از نوجوانان به دنبال ابزاري بود كه بيشتر رفتار مذهبي و يا شبه مذهبي داشته باشد، خاطرنشان كرد: اين سريال بچهها را از وضعيت رفتار مذهبي به سمت باورمذهبي ميبرد، وقتي ما باور مذهبي داشته باشيم رفتار مذهبيمان تحت تاثير آن قابل پذيرش و جذابتر است. وي درباره كم بودن تعداد زنان در اين سريال گفت: ما ابتدا بايد محورهاي مشخصي داشته باشيم، اگر مشخص باشد كاري را كه براي كودك ميخواهيم انجام دهيم محور خانواده است و اينكه سهمي كه براي پدر و مادر قائل ميشويم چقدر است شايد اينطور نميشد كه 13 برنامه داشته باشيم و در آن گذري از وجود مادرها نبينيم. افضلي يادآور شد: يكي از سبكهاي خوب تربيتي سبك خانوادهاي است كه منطقي و مقتدر است و سهم پدر و مادر در اين خانواده در تصوير فرزند از آنچه كه به نمايش ميگذارد يكسان است،اگر بگوييم مادر سهم بيشتري دارد موقعيت مادر و نوع تربيتش را به خطر مياندازيم؛ در اين سريال نه تنها حضور مادران كمرنگ بود حضور پدران نيز حضور حمايتكنندهاي نبود. اين مدرس دانشگاه با اشاره به اينكه يكي از پتانسيلهاي تربيتي عاشورا است، گفت: در اين سريال رشد استقلال فردي، رشد مهارتهاي ارتباطي و فعاليتهاي گروهي مورد آموزش قرار داده شده و به عبارتي از اين پتانسيل استفاده شده است. افضلي در پايان سخنانش اظهار كرد: قبل از اينكه بودجهاي مصرف شود و برنامهاي ساخته شود اگر به همان ميزان نويسندگي و نوشتاري برنامه را هم لحاظ كنيم به درستي توانستيم به نوعي در فرآيند حل مسائل موفق باشيم. به گزارش ايسنا، سريال «تكيه بچههاي محله ما» به كارگرداني سيدجواد هاشمي و تهيه كنندگي محمد نجفيزاده در ايام محرم از شبكه دوم سيما به روي آنتن ميرفت. انتهاي پيام