يک کارشناس ارشد مرمت اشياي تاريخي معتقد است: اكنون بيش‌تر مرمت‌ها براساس اصول مرمت سنتي انجام مي‌شود. مهدي رازاني در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در اصفهان، مرمت را به تعادل بردن يک اثر پس از آسيب‌شناسي و شناخت دقيق وضعيت پيشين آن به‌لحاظ هويتي، به‌گونه‌اي که بدون دخالت در اصالت، ارزش‌هاي تاريخي و هويتي اثر حفظ شود، تعريف کرد. او مشارکت مردم در مرمت بافت‌هاي تاريخي را مهم دانست و گفت: توسعه‌ي پايدار در مرمت بناها اتفاق نيفتاده است و آينده‌ي اين بناها مشخص نيست. وي درباره‌ي واژه‌هاي مرمت، به‌سازي، نوسازي و تفاوت بين آن‌ها، بيان كرد: متأسفانه اين واژه‌ها به‌صورت يکسان استفاده مي‌شوند، درحالي‌که نبايد اين‌گونه باشد. رازاني با گلايه از وجود کاستي در قوانين مشخص براي مرمت آثار تاريخي به‌دليل وجود متوليان متعدد مانند اوقاف، شهرداري و ميراث فرهنگي و وجود سليقه‌هاي متفاوت در اين زمينه، اظهار كرد: دستگاه‌هاي مختلف بايد با انجام فعاليت‌هاي هماهنگ، در راستاي حفظ آثار فرهنگي و تاريخي گام بردارند. اين كارشناس مرمت با اشاره به ارتباط اندک دانشگاه و مرمت‌هاي انجام‌شده، از اجرا نشدن کارهاي پژوهشي گلايه کرد. او هدف از ايجاد رشته‌ي مرمت را پيوند بين مرمت علمي و سنتي ارزيابي کرد و افزود: اکنون 100 دانشجو در اين رشته فارغ‌التحصيل شده‌اند. وي نبود آمار دقيق از بناهاي ثبت‌شده در فهرست آثار ملي، پرهزينه بودن مرمت بناها و اشياي تاريخي و اختصاص نيافتن بودجه‌ي کافي و هم‌چنين تخريب بناهاي تاريخي در شهرستان‌هاي اطراف را از جمله مشکلات اين حوزه دانست. انتهاي پيام