يك جامعهشناس شهري با اشاره به اينكه پديده زورگيري در جامعه ميتواند احساس اعتماد را نسبت به افراد كاهش دهد، گفت: زورگيري موجب افزايش اضطراب و بياعتمادي در جامعه ميشود.
غلامرضا استيفا در گفتوگو با خبرنگار «حوادث» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار كرد: زورگيري مفهومي است كه مدتي است در فرهنگ ما وارد شده و براساس آن افرادي به زور و اجبار اموال مردم را ميگيرند.
وي با بيان اينكه قتل، ضرب و جرح از جمله پيامدهاي زورگيري است، افزود: با توجه به اينكه زورگير به سلاح سرد مجهز است، ميتواند خسارتهايي را به قرباني خود وارد كند اين درحاليست كه زورگيران هيبت خاصي در جامعه ندارند و نميتوانند آنان را از قبل شناسايي كرد.
اين جامعهشناس منشاء اصلي پديده زورگيري را موضوعات اقتصادي و پايين بودن اخلاق اجتماعي عنوان كرد و افزود: در برخي از موارد نيز زورگير به دليل بيماري يا رفتار ساديسمي دست به زورگيري ميزند به طوري كه تنها هدف آن آزار و اذيت ديگران است.
وي شرايط محيطي را در وقوع جرم زورگيري موثر دانست و افزود: زورگيران به دنبال فضاهايي هستند تا بتوانند اعمال مجرمانه خود را به راحتي انجام دهند به طوري كه به شگردهاي مختلف قربانيان خود را به مناطق خلوت كشانده و با يك نقشه از پيش تعيين شده دست به زورگيري ميزنند.
اين جامعهشناس ادامه داد: فضاهاي شهري بايد طوري طراحي شده باشد كه از وضوح كاملي برخوردار باشد تا زمينه وقوع چنين جرايمي كاهش يابد به طور مثال تفرجگاهها، پاركها و جاهاي خلوت بايد از روشنايي كافي برخوردار بوده و پليس هم نظارت كاملي بر اين مناطق داشته باشد.
وي، مطالعه و بررسي بر روي متهمان زورگيري را از جمله راهكارهايي موثر در پيشگيري از وقوع جرم عنوان كرد و افزود: پس از دستگيري متهمان زورگيري، بايد بررسيهاي علمي بر روي آنان انجام شود تا وقوع چنين جرايمي مورد ريشهيابي قرار گيرد و در صورت مشخص شدن علل اصلي وقوع اين جرايم بايد برنامهريزي صحيحي براي از بين بردن اين زمينهها انجام شود.
استيفا به عملكرد پليس و دستگاه قضايي براي مقابله با چنين جرايمي اشاره كرد و گفت: پليس بايد با بالا بردن تواناييهاي خود به گونهاي عمل كند كه مجرمان احساس كنند، ماموران پليس از هوشياري و توانايي بسيار زيادي برخوردارند و اقدامات پليسي بايد بسيار جلوتر از اعمال مجرمان باشد تا مجرمان نتوانند به راحتي اقدامات خود را انجام دهند.
وي خاطرنشان كرد: بسياري از متهمان پس از آزادي از زندان مجددا به جرم خود روي ميآورند كه اين موضوع يك نوع دهنكجي به جامعه است و مراجع قضايي بايد برخوردهاي سختگيرانهتري نسبت به اينگونه جرايم داشته باشند.
انتهاي پيام