يك روانشناس با اعلام اينكه فيلم‌ها در كشور با ساز و كار روانشناسي تهيه نمي‌شوند، گفت: صحنه وقوع جرايم خشن در فيلم‌ها بايد به صورتي نمايش داده شود كه مخاطب از ارتكاب آن احساس انزجار كند.
دكتر مصطفي تبريزي در گفت‌وگو با خبرنگار «حوادث» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اينكه فيلم‌هايي خشن، تاثيرگذار در وقوع جرايم خشن هستند، اظهاركرد: معمولا افرادي كه اقدام به ارتكاب اين جرايم مي‌كنند، اطلاعات چنداني از ابزارهاي وقوع آن همچون قمه، پنجه بوكس و شمشير ندارند، بلكه اطلاعات خود را از منابعي همچون داستان، فيلم و غيره به دست مي‌آورند.
نمايش صحنه‌هاي خشن در فيلم‌ها، قبح ارتكاب جرايم را مي‌شكند
فيلم‌ها ايراني با ساز و كار روانشناسي تهيه نمي‌شوند
وي ادامه داد: نمايش وسايل و چگونگي وقوع جرم، قبح ارتكاب اين جرايم را مي‌شكند و مجرمان فكر مي‌كنند كه گاهي مي‌شود به شيوه‌هاي نمايش داده شده، دست به ارتكاب جرم بزنند.
تبريزي با تاكيد بر اينكه متاسفانه فيلم‌ها در كشور با ساز و كار روانشناسي تهيه نمي‌شوند، افزود: به طور يقين ديدن اين‌گونه جرايم در فيلم‌ها بويژه در سنين بين چهار تا پنج سالگي و 10 تا 15 سالگي تاثير بسزايي در شخصيت افراد دارد و براي سلامت روان جامعه بسيار مضر است.
اين روانشناس، تلويزيون را يك رسانه مشترك اجتماعي و فردي توصيف كرد و گفت: برنامه‌هاي تلويزيون را انبوه جامعه يا افراد به صورت انفرادي مشاهده مي‌كنند، در نتيجه آثار اين برنامه‌ها به جز آثار جمعي پيامدهاي فردي نيز به دنبال دارد و نشان دادن صحنه‌هاي وقوع جرم بايد در فيلم‌ها كاهش يابد.
به گفته وي در صورتي كه نتوان اين صحنه‌ها را از فيلم‌ها حذف كرد، ارتكاب اين جرايم بايد به شكلي نمايش داده شود كه افراد با مشاهده صحنه‌هاي جرم به ويژه جرايم خشن احساس انزجار كنند.
بيشتر مرتكبان جرايم خشن به اختلالات شخصيتي دچار هستند
تبريزي با اشاره به اينكه اگر يك آزمون روانشناختي از افراد جامعه گرفته شود، مشخص خواهد شد كه درصد بسيار زيادي از افراد به افسردگي دچار هستند كه در برخي از موارد اين افسردگي به صورت پرخاشگري خود را نشان مي‌دهد، افزود: اختلالات شخصيتي طيف قابل توجهي از افراد جامعه را در بر مي‌گيرد كه از جمله اين اختلالات، اختلال مرزي و ضد اجتماعي است.
به گفته اين كارشناس، بيشتر افرادي كه اقدام به ارتكاب جرايم خشن مي‌كنند، عمدتا به اختلالات شخصيتي دچار هستند.
اين روانشناس با اشاره به اينكه وقوع جرايم خشن به موضوعات مختلفي كه ريشه در گذشته دارد، مربوط مي‌شود، افزود: متاسفانه زماني كه جرمي به وقوع مي‌پيوندد، آخرين حلقه از نظر زماني وقوع جرم مورد مطالعه قرار مي‌گيرد و به عنوان علت اصلي جرم مطرح مي‌شود.
وي با اشاره به اينكه نحوه تربيت در دوره كودكي از زمان تولد تا سن پنج سالگي در وقوع جرايم خشن تاثيرگذار است، گفت: در اين دوره زماني، كودكان در برخي مواقع احساس امنيت نمي‌كنند و فكر مي‌كنند كه با پرخاشگري بايد به خواسته‌هاي خود برسند.
تبريزي افزود: يادگيري‌هاي مشاهده‌اي همچون رفتار والدين و ديدن فيلم‌هاي كه الگوهاي خشن دارند، در شخصيت افراد تاثيرگذار بوده و يكي از دلايل ارتكاب جرايم خشن محسوب مي‌شود همچنين برطرف نشدن نيازهاي فيزيولوژيكي و رواني از ديگر علل ارتكاب جرايم خشن است.
اين روانشناس ادامه داد: جامعه‌اي داراي رفاه كامل و برخودار از دموكراسي با وقوع جرايم خشن كمتري روبرو است، مذهب و اخلاقيات در جوامع مختلف در پيشگيري از وقوع اين جرايم تاثيرگذار است.
انتهاي پيام