اظهار نظر سعيد بيابانكي درباره‌ي انتصاب قائم‌مقام شعر
سعيد بيابانكي نظراتش را درباره‌ي انتصاب قائم‌مقام شعر و ادب عنوان كرد. اين شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: هرچه تصدي‌گري دولت در امور شعر كم‌تر شود، به شعر كمك بيش‌تري مي‌كند. او به داشتن معاونت ساير هنرها در وزارت ارشاد اشاره كرد و گفت: اين هنرها با شعر قابل قياس نيستند؛ چون اين هنرها، هنر - شغل محسوب مي‌شوند و درواقع، فرد از هنر خود كسب درآمد مي‌كند و اين هنرها به نوعي هنر اقتصادي محسوب مي‌شوند؛ اما شعر به اين صورت نيست و ما درباره‌ي شاعران نمي‌توانيم بگوييم كه شغل آن‌ها شاعري است؛ شاعري يك شأن و جايگاه و هنر است. بيابانكي در عين حال تأكيد كرد: شعر براي بسط و توسعه‌اش بايد از بودجه‌هاي دولتي استفاده كند و براي شعر بايد هزينه كرد؛ زيرا شعر يك زيرساخت براي زبان محسوب مي‌شود و كشوري كه شعرش از بين برود، زبانش هم از بين مي‌رود. او همچنين درباره‌ي ايجاد اين منصب گفت: نبايد اين تلقي عمومي ايجاد شود كه شاعران به دولت وابسته هستند؛ زيرا چنين تصوري با جايگاه و شأن شاعري در تضاد است. او شاعر را انساني آزادانديش خواند كه هر زمان كه دل او به او اجازه دهد، مي‌تواند بيافريند و به دست مخاطب برساند و شاعر هيچ‌گاه منتظر بخشنامه و بايد و نبايدهاي دولتي نبوده و نيست. بيابانكي سپس پيشنهاد كرد، بخشي از امور كه به دولت مرتبط است، قوام و سازمان‌دهي بهتري بيابد. او تنها مجمع وزارت ارشاد را شوراي شعر و ترانه معرفي كرد و گفت: تنها كار شوراي شعر هم مجوز دادن به آلبوم‌هاي موسيقي است و كار ديگري انجام نمي‌دهد. اين شاعر همچنين پيشنهاد كرد كه مي‌شود قسمت صدور مجوز براي كتاب‌هاي شعر را كه اكنون در اداره‌ي كتاب است، جدا و به حوزه‌ي قائم‌مقام شعر متصل كرد. او افزود، براي ايجاد شوراي شعر هم بايد آدم‌هايي در آن قرار بگيرند كه هم شناخته‌شده باشند و هم مورد اعتماد حاكميت و شاعران باشند. اين شاعر با اشاره به برگزاري مراسم ادبي در سازمان‌هايي كه هيچ ارتباطي با شعر ندارند، گفت: بايد و نبايدهاي اين‌گونه مراسم بايد از سوي سازمان‌هاي مربوط صورت بگيرد. او به فرايند مجوز دادن به كتاب‌هاي شعر اشاره كرد و گفت: اين فرايند بايد تسريع و تسهيل شود و نبايد يك فرايند زمان‌بر باشد و سليقه‌يي با كتاب‌ها برخورد شود. نبايد همان قوانيني را كه براي مجوز گرفتن ساير كتاب‌ها اعمال مي‌شود، براي كتاب‌هاي شعر هم اعمال كرد؛ بايد يك‌سري قوانين ويژه براي مجوز كتاب‌هاي شعر تدوين كرد. بيابانكي به امور صنفي شاعران هم اشاره كرد و گفت: اين منصب مي‌تواند به امور صنفي شاعران سر و سامان دهد؛ مانند بيمه و مسكن كه بسياري از شاعران به داشتن مسكن نياز دارند و يا ايجاد تسهيلات و وام‌هاي ضروري براي شاعران. او همچنين تأكيد كرد كه در اين حوزه مي‌توان سفرهاي خارجي را براي شاعران ترتيب داد كه شعر كشور را به مكان‌هاي مختلف صادر كنيم. اين شاعر وجود يك قائم‌مقام براي شعر را كافي ندانست و تصريح كرد: اگر مي‌خواهيم به صورت جدي شعر را پي‌گيري كنيم، بايد مانند هنرهاي ديگر در چارچوب وزارتي به آن نگريسته شود؛ همان‌طور كه هنرهاي ديگر معاونت يا اداره‌ي كل دارند، شعر چنين چيزي را مي‌طلبد كه بتواند اين امور را در خود بگنجاند. انتهاي پيام