آغاز طرح «نگهبان دشت لاله‌هاي دماوند» عضو انجمن كوه‌نوردان: سفرهاي پراكنده و ضايعات انساني بيش‌تر از چراي دام به دماوند آسيب مي‌زند
عضو انجمن كوه‌نوردان ايران گفت: برداشت‌هاي بي‌رويه از معادن پوكه‌ي دماوند در رويش گونه‌هاي گياهي اين قله اثر مخرب گذاشته است و در صورت ادامه‌ي اين روند، به‌زودي اطراف اين قله به بيابان تبديل مي‌شود. جواد نظام‌دوست در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اشاره به آغاز فصل رويش لاله‌هاي دماوند و اجراي طرح «نگهبان دشت لاله‌هاي دماوند»، اظهار كرد: اكنون در ارتفاعات 1800 تا 2000 متري قله‌ي دماوند شاهد پوشش گياهي خاص، يعني لاله‌هاي دماوند هستيم كه در ايران گونه‌اي منحصر‌به‌فرد به‌شمار مي‌آيد. اين نوع لاله در دنيا نيز اندك است. رويش اين گل‌ها معمولا از ابتداي خرداد‌ماه آغاز مي‌شود و تا اواسط تيرماه ادامه دارد و اطراف قله‌ي دماوند را كامل احاطه مي‌كند. اين گونه‌ها براي اكوسيستم جانوري منطقه مفيد است. وي ادامه داد: اين لاله‌ها در مسير شهرستان رينه به قله‌ي دماوند و اطراف جاده‌ي آسفالته‌ي اين كوه ديده مي‌شوند. تقريبا يك‌چهارم قله‌ي دماوند با اين گل‌ها پوشيده شده كه با توجه به اين شرايط، حدود پنج شش سال است، علاقه‌مندان به كوه‌نوردي و محيط زيست هم‌زمان با رويش لاله‌ها براي محافظت از اين گونه‌ها در منطقه حاضر مي‌شوند. اين گروه از آمل تا رينه حضور دارند و با توزيع بروشور و اطلاع‌رساني، مردم را هدايت مي‌كنند. او با اشاره به سفر تورها و مردم به دشت لاله‌هاي دماوند و تخريب‌هايي كه گاهي به‌دنبال آن اتفاق مي‌افتد، گفت: اين لاله‌ها به‌محض اين‌كه از بوته جدا مي‌شوند، يك ساعت بيش‌تر عمر نمي‌كنند. بنابراين آن‌ها را اصلا نمي‌توان در آپارتمان نگه داشت. مردم بايد آگاه باشند كه با كندن اين گل‌ها فقط به طبيعت آسيب مي‌زنند. با جدا كردن لاله‌ها از بوته، تكثير گسترده‌ي اين گونه تحت تأثير قرار مي‌گيرد و منطقه كم‌كم به بيابان تبديل مي‌شود، چون تكثير آن از طريق گرده‌افشاني به‌وسيله‌ي باد و حشرات انجام مي‌شود. اين كوه‌نورد بيان كرد: ما هم موافق گردشگري شدن اين منطقه هستيم؛ اما پراكنده بودن اين سفرها، آسيب‌هاي زيادي را به‌دنبال دارد و بايد براي زمان حضور گردشگران برنامه‌ريزي بهتري شود. او به طرح شوراي شهر رينه با موضوع استفاده‌ي استاندارد از اين منطقه براي چراي دام، گفت: در اين بررسي، ظرفيت منطقه را براي چراي دام به‌منظور كاهش تخريب‌ها مشخص كرده‌اند؛ اما نكته‌ي قابل توجه اين است كه حتا چراي بي‌رويه‌ي دام آسيب جدي به طبيعت قله‌ي دماوند وارد نمي‌كند. آن‌چه تخريب بيش‌تري مي‌زند، حضور بسيار و سفر پراكنده‌ي مردم است. نظام‌دوست اعتقاد دارد: ضايعات و زباله‌هاي انساني و ظرف‌هاي پلاستيكي رهاشده در طبيعت، آسيبي كم‌تر از چراي بي‌رويه‌ي دام براي دماوند ندارند. عضو انجمن غارشناسي و غارنوردي ايران در ادامه به ديگر تخريب‌هايي كه در قله‌ي دماوند درحال وقوع است، اشاره و اظهار كرد: ما شاهد فعاليت هم‌زمان پنج شش معدن پوكه هستيم كه روزانه و در هر دقيقه به‌طور ميانگين يك كاميون، فقط از يك معدن پوكه خارج مي‌كند. درحالي‌كه اين پوكه‌ها به‌صورت مصنوعي در داخل كشور درست مي‌شوند و به بهره‌برداري از طبيعت نياز نيست. وي تأكيد كرد: برداشت بي‌رويه‌ي پوكه از اين معادل با توجه به پراكنده شدن گرد و غبار حاصل از اين كار در محل رويش گونه‌هاي گياهي خاص دماوند، موجب مي‌شود اين منطقه به‌زودي به بيابان تبديل شود. هنگامي كه اين پوشش از ميان برود، آسيب‌پذيري منطقه بيش‌تر مي‌شود. او هم‌چنين درباره‌ي وضعيت جاده‌ي آسفالت‌شده در دماوند، گفت: خوشبختانه ساخت اين جاده با تلاش و پي‌گيري رسانه‌ها، كوه‌نوردان و شوراي شهر رينه متوقف شده و قرار است، اين جاده به‌صورت راه شوسه‌ي درجه‌ي دو بماند. نظام‌دوست افزود: طرح اوليه‌اي براي اين جاده آماده شده است كه براساس آن، مانعي در ورودي جاده با نصب زنجير ايجاد مي‌شود تا به اين شكل، از ورود خودروهاي گردشگران و حتا كوه‌نوردان جلوگيري شود و اگر جمعيت كوه‌نوردان يا گردشگران زياد بود، از وسايل نقليه‌ي مردم بومي استفاده شود. اگرچه معتقدم كوه‌نوردي با ماشين‌سواري در پاي قله كاملا متناقض است. انتهاي پيام