اغلب تصور عمومي بر اين است كه روابط عمومي شغل هيجان‌آوري است و به نظر مي‌رسد افراد روابط عمومي با تصوير حضور دائم در ميهماني و ايجاد ارتباط براي يافتن تماس‌هاي جديد مواجه هستند اما واقعيت معمولا ساعت طولاني و كار سخت براي كساني است كه در روابط عمومي فعاليت مي‌كنند.

به گزارش سرويس ارتباطات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اما اصطلاح روابط عمومي براي نخستين بار در ايالات متحده آمريكا و در نوشته‌هاي اداره اتحاديه راه‌آهن ايالات متحده به كار برده شد و در دهه اول قرن بيستم نخستين دفاتر روابط‌ عمومي در موسسات اين كشور ايجاد شد.

نخستين شركت روابط عمومي در آمريكا توسط Lvyledbetter Lee فارغ‌التحصيل دانشگاه پرينستون و خبرنگار روزنامه (Newyork Word) كه بعدها پدر روابط عمومي در آمريكا خوانده شد، در شهر نيويورك تاسيس شد.

لي در آغاز تأسيس شركت روابط عمومي خود، اعلاميه‌اي به نام اعلاميه اصول منتشر كرد كه در آن آمده بود: "اين، يك دفتر مطبوعاتي سري نيست، همه كارهاي ما به طور آشكار انجام مي‌شود. هدف ما اين است كه خبر و اطلاعات را در اختيار مردم قرار دهيم. اينجا يك آژانس آگهي تجارتي نيست. اخبار و اطلاعاتي كه ما ارايه مي‌دهيم دقيق و صحيح است. به خبرنگاراني كه در جست‌وجوي مطالب خبري و گزارش‌هاي تحقيقي و تفسيري هستند، با كمال ميل و اشتياق كمك خواهيم كرد."

پس از تأسيس اين دفتر و معرفي خدمات روابط‌ عمومي، به تدريج اين حوزه به عنوان يك حرفه شناخته شد و نخستين دوره آموزشي روابط عمومي تحت همين عنوان در سال 1923 ميلادي در دانشگاه نيويورك تشكيل شد.

در انگلستان نيز در سال 1911 نخستين فعاليت‌هاي روابط‌ عمومي به مفهوم امروزي و با همين نام آغاز شد. نيروي هوايي پاكستان هم در سال 1919 واحد روابط‌ عمومي خود را تشكيل داد و در همان سال وزارت بهداشت اين كشور، يك نفر را به عنوان مسوول روابط عمومي خود معرفي كرد. همين شخص، شركت خصوصي روابط عمومي را در سال 1924 در انگلستان تأسيس كرد.

پس از اين دو كشور به تدريج در ساير كشورهاي صنعتي مانند آلمان، فرانسه و هلند هم، سازمان‌ها و واحدهاي روابط عمومي تشكيل شد و راه براي پيدايش حرفه روابط عمومي هموار شد.

اما ريشه‌هاي روابط عمومي نوين در غرب را بايد در دهه اول 1900 ميلادي جست‌وجو کرد. "اي وي لي" پايه‌گذار اولين انجمن روابط عمومي در سال 1904 ميلادي است، ضمن اين كه "ادوارد برنيز" به عنوان اولين نويسنده، کتابي در اين زمينه با نام "پروپاگاندا" به رشته تحرير درآورد که اهميت و تکنيک‌هاي کنترل افکار عمومي در آن ذکر شده بود.

بعد از اتمام جنگ جهاني دوم، روابط عمومي نوين به سرعت رشد کرد و در دهه 1950 ميلادي دانشگاه‌ها به سرعت به تدريس دروس و ارائه مدرک در اين حوزه رو آوردند.

در يك ديدگاه كلي مهارت‌هاي ضروري خاصي براي كار در دنياي روابط عمومي وجود دارد كه شامل سطح بسيار بالاي مهارت‌هاي ارتباطي، نوشتاري و كلامي است. يك شخص روابط عمومي بايد براي انجام هم‌زمان چند كار و مديريت زمان بسيار ماهر باشد و به منظور درك بهتر نحوه كار رسانه‌ها و سازمان‌هاي تبليغاتي ممكن است سابقه رسانه‌يي و آموزش نيز داشته باشد و مهارت‌هاي برنامه‌ريزي نيز در روابط عمومي بسيار مهم است.

كارمندان روابط عمومي بايد تحمل قرار گرفتن تحت فشار شديد را داشته باشد و قادر باشند از عهده سيل سوالات رسانه‌ها و مردم برآمده و درصورتي كه يك سازمان تحت انتقاد شديد قرار مي‌گيرد، اين بخش روابط عمومي است كه بايد كنترل اوضاع را به دست بگيرد و به طور موثر به انتقاد پاسخ گفته و به‌منظور حمايت از شهرت و اعتبار سازمان آن را برطرف كند.

هدف اصلي بخش روابط عمومي بالابردن شهرت يك سازمان است. كارمنداني كه در روابط عمومي كار مي‌كنند، اشخاص ماهري هستند كه قادرند يك سازمان يا شخص را به بهترين شكل به جهان معرفي كنند؛ نقش روابط عمومي مي‌تواند به عنوان يك حافظ اعتبار ملاحظه شود.

در هر حال دنياي كسب و كار امروز بي‌نهايت رقابتي شده و سازمان‌ها به مرزي نياز دارند كه آن‌ها را در ميان ديگران قابل توجه‌تر ساخته و در نظر عمومي و رسانه‌ها جذاب‌تر و جالب‌تر سازد زيرا مردم خريداران محصول و رسانه‌ها مسوول فروش آن هستند.

روابط عمومي با كمك به سازمان براي فراهم كردن درك بهتر براي مردم و رسانه‌ها از آنچه كه سازمان انجام مي‌دهد، خدمات ارايه مي‌كند. روابط عمومي در داخل يك سازمان مي‌تواند تحت عنوان اطلاعات عمومي يا روابط مشتري قرار بگيرد.

اين بخش مخاطبان يا مشتريان را درصورت داشتن هرگونه مشكلي كمك كرده و معمولا به دليل اين كه براي نشان دادن سازمان به بهترين شكل ممكن وجود دارد، بخش مفيدي محسوب مي‌شوند.

هم‌چنين روابط عمومي به سازمان كمك مي‌كند، به توان كامل خود دست يابد و نظرات دريافت كرده از مردم را در اختيار شركت قرار مي‌دهد كه اين امر با انجام تحقيقات درباره بخش‌هايي كه مردم بيش‌تر از آن راضي يا ناراضي هستند، محقق مي‌شود.

شايد از يك ديدگاه عمومي روابط عمومي گروهي از افرادي باشند كه در همه جا مي‌چرخند. چرخيدن مي‌تواند به معني تغيير يك وضعيت بد به سود سازمان نيز باشد. درست است كه هدف روابط عمومي نشان دادن ارگان يا نهاد به شكل مثبت است اما برخي از كارشناسان روابط عمومي وجود دارند كه يك سازمان مي‌تواند براي اين مهارت ويژه به آنان متوسل شود.

انتهاي پيام