مقبره چند هزار ساله مصري به همراه گورهاي رومي در محوطه‌هاي تاريخي در نزديكي قاهره كشف شدند. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، بقاياي مقبره‌اي با تزئينات زيبا كه مي‌تواند به كشف روابط بين مردمان تمدن مصر باستان به همسايگانش در هزاران سال قبل كمك كند، در محوطه‌هاي تاريخي در 120 كيلومتري شرق قاهره، پايتخت مصر، كشف شد. به گزارش آسوشيتدپرس، اين مقبره به يكي از اشراف سلسله نوزدهم فراعنه مصر كه در فاصله بين سال‌هاي 1315 تا 1201 پيش از ميلاد مسيح (ع) بر سرزمين‌هاي تمدن مصر باستان حكومت مي‌كرده‌اند، تعلق داشته و بخش اعظم آن با استفاده از آجرهاي خشتي ساخته شده است. داخل اين مقبره با تصاويري از صحنه‌هاي خاكسپاري مصريان باستان تزيين شده است. البته محوطه تاريخي محل كشف اين مقبره، سال‌ها به عنوان قبرستان مورد استفاده بوده كه حاصل آن كشف 35 گور از تمدن روم باستان در آن مي‌باشد. چند روز قبل نيز، باستان‌شناسان مصري موفق به كشف يك موميايي رومي در يك تابوت آهكي زيبا در يك قبر كوچك به همراه چندين ماسك گچي در محوطه‌هاي تاريخي در جنوب غربي قاهره شدند. تابوت گچي زن رومي يك متر طول داشته و روي آن تصويري از يك زن با رداي رومي نقش بسته و داخل آن نيز، موميايي زن يا دختري كه در حدود ‌2300 سال قبل فوت كرده، قرار دارد. دكتر زاهي هاواس، دبيركل هيأت ارشد آثار باستاني مصر در اين باره گفت: «مطمئن هستيم كه اين موميايي يك زن جوان است، يك زن با جثه‌اي كوچك كه به دليل موميايي شدن، كوچك‌تر نيز شده است». پيشتر نيز باستان‌شناسان همچنين موفق به كشف يك صفحه طلايي با تصاوير چهار پسر هروس (Horus) ، الهه آسمان‌ها بر اساس عقايد مصريان باستان، به همراه گلدان‌هاي ساخته شده از گل و شيشه شده‌اند. محوطه تاريخي محل كشف اين آثار در واحه‌اي به نام باهاريا (Bahariya) قرار داشته در ‌300 كيلومتري جنوب غربي شهر قاهره، پايتخت مصر واقع شده است. در سال ‌1996 نيز در منطقه باهاريا، محوطه تاريخي كه صدها موميايي را كه خود جاي داده بود، كشف شد. چند ماه قبل نيز، باستان‌شناسان موفق به كشف يك در بزرگ ساخته شده از سنگ گرانيت قرمز در مقبره يكي از وزراي ملكه‌اي از تمدن مصر باستان در منطقه تاريخي «لكسور» (Luxor) شدند كه قدمتي ‌3500 ساله دارد. باستانشناسان با بررسي حكاكي‌هاي اين در تاريخي به اين نتيجه رسيده‌اند كه اين در، ‌دروازه ورود مصريان باستان به جهان پس از مرگ بوده است. اين در كه ‌1/75 متر ارتفاع نيم متر ضخامت دارد، در مقبره‌اي در مجموعه تاريخي مشهور كارناك (karnak) منطقه لكسور مصر كشف شد و بخشي از مقبره فردي «يوسر» (user) مي‌باشد كه وزير ملكه هاتشپوست (Hatshepsut) از سلسله هجدهم فراعنه مصر بوده است. در ماه ژانويه نيز، باستان‌شناسان مصري در كاوش قبرستان تاريخي ساكارا (Sahqqara) موفق به كشف يكي از بزرگ‌ترين مقبره‌هاي تمدن مصر و بزرگ‌ترين مقبره‌ي كشف‌شده در اين قبرستان شدند كه مقبره‌ي بزرگ اتاق‌هاي بزرگ متعدد دارد كه هريك از آن‌ها به اتاق‌هاي كوچك‌تر منتهي مي‌شوند و در يكي از آن‌ها كه در بخش شمالي مقبره قرار دارد، چند عقاب موميايي‌شده كه در تمدن مصر باستان نماد خداي آسمان بوده است، همراه آثار سفالي كشف شدند. چند ماه قبل از آن نيز، باستان‌شناسان مصري در جريان كشفي منحصر به فرد در محوطه‌اي تاريخي در نزديكي قديمي‌ترين شهر مصر، «هيرا كانپوليس»، بقاياي اسكلت دهها حيوان، از جمله چندين سگ و گربه را كشف كردند كه در حدود ‌3500 سال قبل، دفن شده‌اند. در ماه آگوست سال 2009 نيز،دبير كل ارشد هيأت آثار باستاني مصر ـ از كشف مجموعه‌اي از راهروها و اتاق‌هاي مخفي زير اهرام ثلاثه‌ي مصر خبر داد و اظهار اميدواري كرد كه اين كشف بتواند راه را براي كشف رازهاي اهرام ثلاثه‌ي مصر، مجسمه‌ي ابوالهول و اثري معروف به مقبره‌ي خدا كه در ديوارنگاره‌هاي تمدن مصر باستان بارها از آن‌ها نام برده شده است، همواره كند. كاوش براي كشف اتاق‌ها و راهروهاي مخفي زير اهرام ثلاثه‌ي مصر از سال 2002 ميلادي در قالب يك پروژه‌ي مشترك توسط باستان‌شناساني از مصر و گروهي از باستان‌شناسان موزه‌ي بريتانيا آغاز شده بود. البته نخستين پروژه‌ي كاوش براي كشف رازهاي اهرام ثلاثه در سال 1815 ميلادي توسط باستان‌شناسان كشور انگليس انجام شد. طبق متون تاريخي و ديوارنگاره‌هاي اهرام ثلاثه‌ي مصر، مقبره‌اي با عنوان مقبره‌ي خدا كه از آن به‌عنوان محل زندگي ارواح ياد مي‌شود، زير اهرام ثلاثه قرار دارد و از آن براي انجام مراسم تدفين استفاده مي‌شده است. يك ماه قبل از كشف مجموعه‌اي از راهروها و اتاق‌هاي مخفي زير اهرام ثلاثه‌ي مصر، باستان‌شناسان مصري در جريان كاوش‌هاي خود در محوطه‌اي تاريخي در غرب صحراي مصر، موفق به كشف بقاياي ساختماني شدند كه مي‌توان آن را قديمي‌ترين مدرسه‌ي جهان دانست. باستان‌شناسان اين بناي آجري را بخشي از شهر تاريخي آمهيدا (Amheida) مي‌دانند كه قدمت آن حدود پنج‌هزار سال است و در سال‌هاي دور با جمعيتي حدود 75هزار نفر در مسير تجاري مردم تمدن‌هاي رم و يونان باستان بوده است. تا به‌حال در بقاياي اين مدرسه، آثاري از تمدن‌هاي رم و يونان باستان از جمله ظرف‌هاي سفالي حاوي روغن زيتون كشف شدند. در ماه آوريل همان سال نيز،در كشفي عجيب، باستان‌شناسان موفق به پيدا كردن يك تخت تاشو چند هزار ‌ساله در مقبره‌اي در مصر شدند. مصريان باستان براي موميايي كردن اجساد خود، پس از قرار‌ دادن آن‌ها روي تخت تاشو، تمام اعضاي اصلي بدن مردگان را به‌جز قلب از بدن آن‌ها خارج مي‌كردند و پس از تميز ‌كردن، اين اعضا را درون يك خمره قرار مي‌دادند و همراه موميايي دفن مي‌كردند. در ژانويه 2008 نيز، بقاياي شهري تاريخي كه قدمتي پنج‌هزار ساله دارد، در 85 كيلومتري جنوب قاهره كشف شد. در سال 2007 نيز، پس از نه سال كاوش، باستان‌شناسان بزرگ‌ترين معبد تمدن مصر باستان را كه به يكي از خدايان اين تمدن به نام سخمت (Sekhmet) تعلق دارد، كشف كردند. اين معبد كه حدود 3400 سال قدمت دارد، در زمان حكومت يكي از فراعنه‌ي دوران باستان ساخته شده كه در قرن 14 پيش از ميلاد مسيح (ع) به مدت 38 سال بر كشور مصر حكومت كرده است. اين معبد چند هزار ساله تعداد زيادي دروازه با اشكال متفاوت، سالن‌هاي بزرگ و ستون‌هاي زيبا دارد و در محلي در نزديكي دره‌ي پادشاهان واقع شده است. براساس بررسي‌هاي اوليه‌ي باستان‌شناسان عواملي مانند زلزله، آتش و سيل سبب تخريب و فراموشي اين معبد براي هزاران سال شده‌اند. انتهاي پيام