استاد زبان و ادبيات فارسي دانشگاه فردوسي، عطار را رشددهنده‌ي عرفان عاشقانه معرفي كرد. محمدرضا راشد محصل در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خراسان رضوي، در آستانه روز بزرگداشت عطار (25 فروردين)، اظهار كرد: اگر با ادبيات عارفانه به طور عميق برخورد کنيم، به اين نتيجه مي‌رسيم که عشق، اصل زندگي است؛ به اين معنا که اگر ما عشقي در زندگي نداشته باشيم، آن وقت وجود کسي که عاشق نيست، ديگر معنا ندارد؛ اما غالبا اين نوع ادبيات را رد مي‌کنيم و آن را مخدر مي‌دانيم. او در ادامه تصريح کرد: عطار از عرفاي بسيار بزرگ و برجسته قرن شش و هفت است و فاصله او با سنايي از نظر تاريخ وفات حدود 100 سال است و مي‌توان گفت از نظر شعر عرفاني، سنايي تقريبا آغازکننده عرفان شاعرانه و عطار رشددهنده اين عرفان عاشقانه است و در بين اين 100 سال شايد کم‌تر کسي باشد که بتوان در حلقه تکامل ادب عرفاني بخصوص در نظم فارسي و حد فاصل سنايي و عطار قرار داد. راشد محصل اظهار كرد: تکامل‌بخش شعر عرفاني را مي‌توان مولوي نام برد و در حقيقت در ميل عرفا بخصوص شاعران عارف، عطار مقام بسيار بالايي را داراست؛ اما گاه در آثار کسي همچون مولوي بسيار شور و نشاط و عشق را مي‌بينيم؛ در حالي که در اشعار عارفانه عطار در مرحله اول ممکن است اين شور و نشاط و عشق را نبينيم. او خاطرنشان کرد: اگر بخواهم بين عطار و مولوي مقايسه‌اي از نظر عرفاني قرار دهم، مولوي را در حالت انس و عطار را در حالت هيبت مي‌بينم و در حقيقت هر دو در مقام عرفان به کمال رسيده‌اند، با اين تفاوت که کار مولوي با شور و نشاط و عشق به معنا مي‌رسد؛ در صورتي که در اشعار عطار شکوه و بزرگي پروردگار او را در هيبت نگاه مي‌دارد و اين هيبت و انس در مقام عارفان به کمال رسيده است؛ بنابراين عطار در عرفان مقامش بالاست و در اين مقام بالا مقام هيبت است که او را به کمال رسانده است تا مقام انس. استاد زبان وادبيات فارسي دانشگاه فردوسي در خصوص انس نسل امروز با شعرهاي عارفانه گفت: همان‌طور که در مسائل اجتماعي تا خودآگاهي حاصل نشود، هيچ تحولي صورت نمي‌گيرد، در اين مورد نيز اين امر صدق مي‌کند و بايد در ما آگاهي حاصل ‌شود؛ اما خودآگاهي حاصل نشده است و ما گوشه‌اي مي‌نشينيم و فکر مي‌کنيم همه چيز به طور اتفاقي به وقوع مي‌پيوندد. او خاطرنشان کرد: اگر بخواهيم پيوندي ميان آثار شاعراني همچون عطار، مولوي و سنايي با نسل امروز برقرار کنيم، بايد در ابتدا اين آثار را معرفي و تجزيه و تحليل کنيم؛ در صورتي که تا به حال کسي چنين کاري را انجام نداده است. انتهاي پيام