عضو هيأت علمي پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي: بيش‌تر محوطه‌هاي باستاني خوزستان در معرض خطرند
عضو هيأت علمي پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي كشور گفت: خوزستان با اين‌كه يكي از قطب‌هاي مهم كاوش‌هاي باستان‌شناسي در كشور است، بيش‌تر محوطه‌هاي باستاني آن در معرض خطرند. من فكر مي‌كنم، اگر خيلي زود به فرياد محوطه‌هاي باستاني اين منطقه نرسيم، زيان مي‌بينيم. عليرضا سرداري در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خوزستان، بيان كرد: كاوش‌ها در سطح كشور و از جمله در خوزستان، به‌صورت بسيار فاجعه‌باري در حال پيش‌روي هستند و از نظر اعتباري و ديگر مسايل، هيچ برنامه‌اي وجود ندارد. اگر هرچه سريع‌تر اقدامي درباره‌ي اين محوطه‌ها انجام نشود، ضرر مي‌كنيم. وي ادامه داد: وضعيت محوطه‌هاي باستاني در خوزستان با وجود اهميت آن‌ها از نظر كاوش‌هاي باستان‌شناسي، اصلا رضايت‌بخش نيست. با توجه به تخريب‌هاي صورت‌گرفته در محوطه‌ها و آثار تاريخي، در صورت رسيدگي نكردن به آن‌ها متضرر خواهيم شد. البته مي‌توان براي سامان‌دهي وضع كاوش‌هاي اين محوطه‌ها، از دانشجويان باستان‌شناسي سه دانشگاه موجود در استان كه به خوبي تربيت شده‌اند، استفاده كرد. احساس مي‌كنم، سازمان ميراث فرهنگي خوزستان در سامان‌دهي نيروي انساني بسيار ضعيف است. او اظهار داشت: اكنون با اختصاص اين اعتبارات اندك به محوطه‌هاي باستان براي كاوش آن‌ها، بهتر است كه كار خاصي درباره‌ي آن‌ها انجام ندهيم، چون با اعتبارات كم نمي‌توان كاري انجام داد، بويژه درباره‌ي محوطه‌هايي كه به‌دليل وسعت زياد از پروژه‌هاي جامع و بزرگ در سطح ملي با پيش‌زمينه و پرسش‌هاي مختلف محسوب مي‌شوند. اين در شرايطي است كه نيمه‌كاره رها شدن كاوش در محوطه‌هاي تاريخي زيان‌بارتر است. سرداري در توضيح اين مطلب گفت: برخي كاوش‌ها مانند كاوش تپه‌ي سنجر در حوزه‌ي انديمشك به‌دليل كمبود اعتبار فقط در يك فصل انجام مي‌شوند و كار با به‌دست آوردن اطلاعات ناقص، نيمه‌كاره رها مي‌شود. اين امر، علاوه بر كامل نبودن اطلاعات تاريخي به‌دست آمده، سبب شناخته شدن مناطق باستاني و يكي از عوامل فعاليت براي حفاران غيرمجاز مي‌شود، به‌طوري اكنون در اطراف تپه‌ي باستاني سنجر سه چاه عميق حفر شده‌اند. عضو هيأت علمي پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي بيان كرد: ما مي‌توانيم از گروه‌هاي بين‌المللي در كاوش محوطه‌هاي باستاني استفاده كنيم. اكنون محوطه‌هاي باستاني خوزستان كه پيش از انقلاب فعاليت‌هايي در آن‌ها انجام شده بودند، مي‌توانستند خيلي در زمينه‌ي همكاري‌هاي بين‌المللي و اطلاعات باستان‌شناسي به ما كمك كنند. اين در حالي است كه انجام فقط يك فصل كاوش باستان‌شناسي در يك منطقه و رها كردن آن، خطرناك است. او اضافه كرد: نمي‌دانم وضعيت اعتبارات در كشور و استان خوزستان چطور است؛ اما به هر حال، مي‌توان از محلي، بودجه‌اي را براي كاوش در محوطه‌هاي مهمي كه در خوزستان هستند و بايد بررسي شوند، اختصاص داد. البته مي‌توان درباره‌ي محوطه‌هاي كوچك با اعتبار كم، حريم‌گذاري كرد. انتهاي پيام