مدير پايگاه ميراث فرهنگي سازه‌هاي آبي ـ تاريخي شوشتر گفت: ثبت جهاني اين سازه‌ها بر منحصربهفرد و اصيل بودن اين آثار تأكيد كرد و از اين پس، مسؤولان بيش‌تر مصمم خواهند بود كه به برنامه‌هاي مربوط به اين سازه‌ها پرداخته شود.
پرونده‌ي آماده‌شده توسط كارشناسان ايراني درباره‌ي سازه‌هاي آبي ـ تاريخي شوشتر روز گذشته (جمعه، پنجم تيرماه) در سي‌وسومين نشست کميته‌ي ميراث جهاني يونسكو كه در سويل اسپانيا برگزار شد، در فهرست ميراث جهاني به ثبت رسيد.
محمدحسين ارسطوزاده در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره‌ي ثبت سازه‌هاي آبي ـ تاريخي شوشتر در فهرست ميراث جهاني، بيان كرد: جلسه‌ي يونسكو روز گذشته برگزار شد و خوشبختانه با توجه به امتيازات لازم، اصالت و منحصربهفرد بودن اين آثار در فهرست ميراث جهاني به ثبت رسيد. اين سازه‌ها كه شامل 14 اثر هستند، به‌عنوان منظومه‌ي آبي ـ تاريخي شوشتر بيانگر نبوغ بشر در يك نقطه از جهان‌اند كه تا به امروز ادامه‌ي حيات پيدا كرده‌اند.
او ادامه داد: اين بناها كه همه بر محوريت آب هستند، شامل بند ميزان، نهر گرگر، پل‌بند گرگر، آسياب‌ها يا آبشارهاي شوشتر، پل‌بند برج عيار، پل‌بند خداآفرين، پل‌بند شادروان، قلعه‌ي سلاسل، نهر داريون، پل‌بند لشكر، بند خاك، بند شرابدار، عمارت كلاه‌فرنگي و نهر ربط مي‌شوند.
وي اظهار داشت: خوشبختان حفاظت و سامان‌دهي بيش‌تر شده است و از چند سال پيش به اين امر توجه زيادي مي‌شود. با اين حال، اميدوارم كارها براساس برنامه‌ي زمان‌بندي‌شده و طبق پلان مديريتي كه تهيه و ارائه شده است، انجام شوند.
ارسطوزاده افزود: اجراي برنامه‌هاي سالانه، پنج‌ساله، 10ساله و 15ساله، اين مجموعه را كه به‌لحاظ حفاظت، مرمت، سامان‌دهي، پژوهش، ايجاد خدمات گردشگري و رفاهي بسيار وسيع است، مي‌تواند در حد نهايي خود آماده كند تا در ابعاد و اندازه‌هاي چنين مجموعه‌اي بتوان به آن پرداخت.
انتهاي پيام