نشست بررسي بخشنامه‌ي ضرورت استفاده از راهنمايان محلي در تورهايي با بيش از هفت نفر گردشگر، پس از بيان ديدگاه‌هاي نمايندگان جامعه‌ي راهنمايان ايران، انجمن‌هاي صنفي راهنمايان اصفهان و شيراز و مسؤولان سازمان‌هاي ميراث فرهنگي و گردشگري كشور، اصفهان و شيراز به نتيجه‌ي نهايي نرسيد و نتيجه‌گيري به نشست بعدي موكول شد.
به گزارش خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، برخي تورها و راهنمايان ملي از زمان اجراي بخشنامه‌ي ضرورت استفاده از راهنمايان محلي در گروه‌هايي با بيش از هفت نفر گردشگر در شهرهايي مانند اصفهان، دچار مشكل شده و به آن واكنش‌هايي را نشان داده‌اند و خواستار رفع اين مسأله و اصلاح بخشنامه‌ي موجود شده‌اند.
احمد سبط حسيني كه به نمايندگي از جامعه‌ي راهنمايان ايران‌گردي و جهان‌گردي در اين نشست حضور يافته بود، به خبرنگار ايسنا گفت: آژانس‌ها همواره با راهنمايان محلي همكاري داشته‌اند؛ ولي اجبار اين بخشنامه، موضوع را مخدوش كرده است و ما تلاش داريم، اين موضوع را مطرح كنيم كه اجباري در كار نباشد.
وي بيان كرد: اين بخشنامه در اصفهان اجباري شده و حالت پليسي به خود گرفته است، به‌طوري كه به تورهاي بزرگ بدون راهنماي محلي، اجازه‌ي ورود به سايت‌هاي گردشگري را نمي‌دهند.
او ادامه داد: البته مسؤولان سازماني حاضر در اين نشست، مسائل پيش‌آمده را نمي‌پذيرفتند و تأكيد مي‌كردند كه بايد راهنماي محلي در اين گروه‌ها استفاده شود. البته در اين شكي نيست كه بايد از راهنمايان محلي در تورها استفاده شود تا بي‌كار نمانند.
سبط حسيني اظهار كرد: در اين نشست، پيشنهادي داده شد كه آژانس‌هاي اصفهان تورهاي گردشگري به كشور وارد كنند و جلوي آن‌ها كه گرفته نشده است. با اين كار، راهنمايان محلي استان خود را مي‌توانند به‌كار گيرند.
او با تأكيد بر اين‌كه اين بخشنامه پيش از اجرا و ابلاغ بايد بررسي و درباره‌ي آن مشاوره مي‌شد، افزود: شايد برخي درباره‌ي اين بخشنامه دچار سوءتفاهم شده‌اند كه اين برخورد‌ها را هنگام حضور گروه‌هاي گردشگري در سايت‌ها نشان مي‌دهند؛ اما مسؤولان اين مسائل را نپذيرفتند.
سبط حسيني ادامه داد: در اين نشست، مطرح شد كه اين واكنش‌ها از مسائل مالي و حق كميسيون‌هايي كه راهنمايان طلب مي‌كنند، ناشي مي‌شوند. راهنمايان محلي مي‌خواهند در اين بخش مشاركت داشته باشند، البته نمايندگان انجمن‌هاي صنفي هم گفتند كه آن‌ها (راهنمايان محلي) در اين‌باره حقي دارند.
وي تأكيد كرد: در اصفهان و شيراز راهنمايان محلي حرفه‌يي وجود دارند كه تورگردانان همواره با آن‌ها همكاري كرده‌اند.
اين نماينده‌ي جامعه‌ي راهنمايان ايران‌گردي و جهان‌گردي با اعتقاد به اين‌كه اين بخشنامه غوغا كرده است، گفت: اصولا درنظر گرفتن راهنماي محلي، به تعداد گردشگران گروه بستگي دارد، چون گاهي امكان دارد، گردشگران خارجي كه به ايران سفر مي‌كنند، اصلا به راهنما نياز نداشته باشند يا با خود راهنماي خارجي آگاه و متخصص آورده باشند.
وي اظهار داشت: در شهرستان‌ها، راهنماهاي محلي به زبان‌هاي مختلف وجود ندارند و اگر هم باشد، خيلي كم هستند كه با آن‌ها نيز همكاري مي‌شود. ما استفاده از راهنماهاي محلي را رد نمي‌كنيم؛ ولي پيشنهاد مي‌شود، از اين راهنماها در سايت‌هاي گردشگري استفاده كنند.
او اضافه كرد: قرار شد، در نشست ديگري از تمام صحبت‌هاي مطرح‌شده پس از بررسي، نتيجه‌گيري شود؛ اما در هر صورت اين بخشنامه قابل اجرا نيست، يا بايد ملغا شود يا اصلاح، چون راه درست را نشان نمي‌دهد.
مجيد دانش‌مبرهن ـ دبير انجمن صنفي راهنمايان گردشگري استان اصفهان ـ كه در اين نشست حضور داشت، به مباحث مطرح‌شده در اين جلسه اشاره كرد و به خبرنگار ايسنا گفت: آژانس‌دارها مي‌خواهند راه‌كاري براي اين موضوع وجود داشته باشد و اين بخشنامه را براي خود اجبار مي‌دانند. اين درحالي است كه تورگردانان از سال‌ها پيش از راهنماهاي محلي استفاده مي‌كردند؛ اما چون اكنون آن را اجبار مي‌دانند، مي‌خواهند اين بخشنامه ملغا شود.
وي ادامه داد: برخي آژانس‌داران حاضر در اين نشست گفتند، در جهان دريافت 10 تا 15 درصد به‌عنوان حق كميسيون از محل خريد گردشگران عرف نيست و معمولا كم‌تر از اين درصد، حق كميسيون گرفته مي‌شود كه ما به اقدام آيتو (آژانس زيرمجموعه‌ي بنياد مستضعفان) در سال‌هاي 1375 و 1376 اشاره كرديم كه براي گروه‌هاي چارتر ژاپني با تعدادي از فروشگاه‌هاي صنايع دستي اصفهان قرار‌داد بسته بود و 20 درصد از حق كميسيون را راهنماي ملي و پنج درصد ديگر را راهنماي محلي دريافت مي‌كردند؛ ولي بسياري از راهنماهاي محلي حتا اين سهم را هم دريافت نمي‌كردند.
او تأكيد كرد: مهم نيست گردشگر از كجا خريد مي‌كند، اما اگر راهنما نتواند به مسافر كمك كند تا آنچه را نياز دارد پيدا كند، يعني كارش ضعيف بوده است.
اين راهنماي تور در استان اصفهان بيان كرد: برخي آژانس‌هاي دنيا با فروشگاه‌هاي صنايع دستي قرار‌دادي مي‌بندند تا گروه‌هاي گردشگري خود را براي خريد به اين مكان‌ها هدايت كنند. با اين كار، آژانس‌ها درصدي از خريد گردشگران را به‌عنوان حق كميسيون مي‌گيرند تا اين‌گونه، قيمت پايين تورهاي خود را جبران كنند؛ اما ايرادي كه وارد است، نوع تلقي تورگردانان از راهنماي ملي تور است كه آن‌ها را نوعي امانت‌دار مي‌دانند، يعني پولي را در اختيار اين افراد قرار مي‌دهند تا هزينه كنند؛ اما امانت‌داري راهنما را فقط در همين حد مي‌دانند و ديگر حسن اجراي كار و اجحاف به مسافر را پي‌گيري نمي‌كنند.
او با بيان اين‌كه نمي‌دانم اصطلاح راهنماي محلي و ملي از كجا آمده است، تأكيد كرد: كار اين راهنماها هيچ تداخلي با يكديگر ندارد و براي راهنماها، اين‌كه گروهي پس از ترك ايران، گردشگران ديگري را براي سفر به كشور جذب و ترغيب كنند، افتخار بزرگي است.
وي افزود: ما راهنماهاي فعال در استان‌ها با كارت خود به سراسر ايران، تور مي‌بريم و اين‌كه برخي به‌صورت محلي كار مي‌كنند، دليل بر ناتواني آن‌ها نمي‌شود، چون ما در بين همكاران خود استادان، هيأت‌هاي علمي دانشگاه‌ها و افراد مجربي داريم و حتا برخي از آن‌ها را به تورگردانان بزرگ معرفي كرده‌ايم.
دانش ادامه داد: بحث ما درباره‌ي راهنماهاي حرفه‌يي نيست، بلكه موضوع، راهنماياني هستند كه هنگام شلوغي كار فقط به‌دليل تسلط بر زبان خارجي و حتا بدون داشتن كارت راهنماي تور، در گروه‌هاي گردشگري كار مي‌كنند. اين افراد چون توانايي ندارند، به حضور راهنماهاي محلي در گروه‌شان تمايلي نشان نمي‌دهند و نگران‌اند، معايب كارشان مشخص شود.
دبير انجمن صنفي راهنمايان گردشگري استان اصفهان ايجاد امنيت را يكي از دلايل ضرورت حضور راهنمايان محلي در گروه‌هاي گردشگري دانست و بيان كرد: گاهي از اين گروه‌ها با وجود راهنماهاي ملي و محلي سرقت مي‌شود؛ اما حضور راهنماي محلي كمكي براي راهنماي ملي است. البته شايد زمان حضور راهنماي محلي نيز اتفاق‌هايي مانند سرقت براي گروه‌ها رخ دهند؛ ولي تاكنون تعداد آن‌ها خيلي كم بوده است.
او ادامه داد: تورگردانان و جامعه‌ي راهنمايان پيشنهاد دادند كه دسته‌بندي براي استفاده از راهنمايان محلي در گروه‌هاي گردشگري براساس تجربه‌ي راهنماي ملي صورت گيرد. البته اين پيشنهاد جالب است، ولي در اصل بايد به افرادي كه سابقه‌ي كار مفيد را پس از دو سه‌سال فعاليت در تورهاي محلي دارند، اجازه‌ي هدايت تورهاي سراسري داده شود و حضور راهنماي محلي در گروه‌هاي اين افراد بايد ضرورت داشته باشد.
دانش تأكيد كرد: موضوع اين بخشنامه، كارشناسي شده و اكنون كه به نتيجه رسيده است، اجرا مي‌شود. نبايد به‌طور كلي منكر آن شد، چون هدف همه‌ي ما رشد و توسعه‌ي صنعت گردشگري است و يكي از مسائلي كه مخل پيشرفت اين صنعت مي‌شود، كنار گذاشتن اين بخشنامه‌هاست.
او رضايت كارفرما را مهم‌ترين خواسته و هدف راهنماها ارزيابي كرد و افزود: راهنماهاي محلي مكمل كار مدير تور هستند. اگر وضع كنوني اين‌طور باشد كه مدير تور فقط اطلاعات كلي را از مقصد به گردشگران بدهد و اطلاعات جزيي‌تر را به راهنماي محلي بسپارد، شرايط بهتر مي‌شود.
اين راهنما بيان كرد: دوستان مي‌خواهند راهنماهاي محلي، پنج درصد حق كميسيون خريد گردشگران را دريافت نكنند، درحالي‌كه خود حتما 30 تا 40 درصد اين حق را بگيرند. اين عمل درحالي اتفاق مي‌افتد كه اگر راهنماي محلي همراه تور باشد، كميسيون خريد را جداگانه دريافت مي‌كند، بدون اين‌كه چيزي از كميسيون راهنمايان ملي كم شود و اگر راهنماي محلي همراه گروه نباشد، چيزي هم به حق كميسيون راهنماهاي ملي اضافه نمي‌شود.
دانش گفت: اگر بازار را هدف‌مند كنند، فروشندگان صنايع دستي را آموزش دهند و قيمت اجناس و درصد‌هاي كميسيون‌ها مشخص باشد، بسياري از مشكلات صنعت گردشگري حل مي‌شود.
دبير انجمن صنفي راهنمايان گردشگري استان اصفهان اضافه كرد: طبق نشستي كه هفته‌ي پيش داشتيم، پيشنهاد بر اين شد كه فروشگاه‌هاي گردشگري و صنايع دستي شناسايي و اجناس آن‌ها كارشناسي و شناسنامه‌دار شوند و برچسب‌هاي قيمت روي كالاهاي فروشگاه‌ها نصب شوند تا نام اين فروشگاه‌ها در قالب بروشور به جهان‌گردان به‌صورت پيشنهاد و نه اجبار براي خريد ارايه شود و با آموزش‌هاي لازم به فروشندگان براي توصيف هنر و توضيح مراحل ساخت اين آثار، رونق گردشگري و پرهيز از تنش‌هاي موجود را شاهد باشيم.
انتهاي پيام