نشست «اهداف كاربردي قصه‌هاي ديني» در سراي اهل‌قلم كودك و نوجوان محمود حكيمي:براي نوشتن داستان‌هاي ديني بايد انديشه‌هاي خود را از كتاب آسماني به‌دست آوريم
«كساني كه مي‌خواهند براي كودكان و نوجوانان داستان‌هاي ديني بنويسند و مهرورزي را در ميان آنها ترويج كنند، بايد انديشه‌هاي خود را از كتاب آسماني به‌دست آورند.» به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، محمود حكيمي، پژوهشگر ادبيات ديني كودكان و نوجوانان در نشست «اهداف كاربردي قصه‌هاي ديني» در نمايشگاه كتاب تهران با بيان مطلب بالا گفت: انديشه‌هاي امامان و اهل بيت رسول اكرم (ص) بهترين انديشه‌ها در نگارش داستان‌هاي ديني براي ترويج صميميت و مهرورزي هستند. وي كه در سراي اهل‌قلم كودك و نوجوان بيست‌ودومين نمايشگاه كتاب سخن مي‌گفت، با اشاره به وجود برخي احاديث جعلي تصريح كرد: در نگارش كتاب‌هاي ديني براي كودكان و نوجوانان تنها مكتب اهل بيت و قرآن براي ما حجت است. اتكاء به هر سند ديگري به‌جز اين دو حجت، نه تنها بچه‌هاي ما را به مهرورزي و ايجاد همدلي با هم‌نوع سوق نمي‌دهد كه خود مي‌تواند مروج خشونت در جامع باشد. به گزارش ايسنا، در ادامه غلامرضا امامي ـ پيشكسوت ادبيات كودك و نوجوان ـ نيز گفت: آن چه ادبيات كودك به ما آموزش مي‌دهد و در صدد تحقق آن است با تعمق در واژه «بسم‌الله‌الرحمن‌الرحيم» دست‌يافتني است و آن چيزي جز عشق‌ورزي به همه اشياء و پديده‌ها نيست. اين پيشكسوت ادبيات كودك و نوجوان گفت: به هر اندازه‌اي به مهرورزيدن و صحبت به ديگران و محيط اطرافمان بيشتر بها دهيم ما دين‌مدار‌تريم و هر اندازه بيشتر خشونت و كج‌خلقي از مدار دين دورتر. وي تاكيد كرد: تصويري كه كودكان و نوجوانان از قصه‌هاي ديني و دين دارند، با معيارهاي قرآني و روش‌هاي عملي تداوم مي‌يابد. پيامبر شخصي بود كه در سلام‌كردن حتي از بچه‌ها هم پيشي مي‌گرفت. دين چيزي جز راه حقيقت و طريقت كه ما را به‌خدا و مبدا هستي مي‌رساند نيست. وي افزود: قصه‌هاي ديني بايد صرفا حقايق را براي بچه‌ها مطرح كند و اختيار قضاوت را به خود آنان واگذار كنند. اما قصه‌هاي ديني ما به‌گونه‌اي ترسيم مي‌شوند كه گويي اين مهم را فراموش كرده و وظيفه مدارند. كودكان را بايد با حقوق و حقايق آشنا كرد و به آنها اجازه داد تا مصاديق را خودشان پيدا كنند. ما در جامعه‌اي زندگي مي‌كنيم كه اسلامي است پس هر عمل ما مي‌تواند به حساب دين تمام شود. وي در پايان گفت: مگر مي‌شود دين‌دار بود و خميده؛ دين‌دار بود، اما غمگين؛ من معتقدم اگرچه بيان زندگي ائمه و سيره آنها براي نگارش ادبيات ديني منابع خوبي است، اما ما مي‌توانيم از ساير منابع مثل الگوهاي بشري مثل حضرت زينب (س) هم دراين زمينه استفاده كنيم. انتهاي پيام