ايران انقلابي جديد را اين بار در زمينه گازرساني به اروپا وعده مي‌دهد. گاز اين کشور به غرب مي‌رود، اما اين از طريق نابوکو نخواهد بود. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، عبارت فوق بخشي از متن تحليل خبرگزاري ريانووستي روسيه درباره صدور گاز ايران به اروپاست. بر اساس اين گزارش، در پي اعلام استراتژي ايران درخصوص تصميم نهايي استفاده از خط لوله پارس براي صادرات گاز به اروپا، برخي از كارشناسان غربي معتقدند اين تصميم باعث ناكارآمد شدن خط لوله نابوكو خواهد شد. غلام‌حسين نوذري - وزير نفت - اعلام کرده است كه بر اساس اين پروژه گاز ايران از طريق عراق، سوريه و درياي مديترانه به يونان و ايتاليا مي رود. وي اظهار داشته كه اکنون ما مذاکراتي با شرکاي اروپايي خود انجام مي‌دهيم، اما توافقنامه سه‌جانبه در اين رابطه بين ايران، سوريه وعراق کافي خواهد بود. کري لياتس ـ مدير کل کمپاني متاپروتسس ـ نيز معتقد است که مسير جديد براي ايران بسيار مناسب است: "ايران مي‌تواند گاز را از طريق کشورهاي دوست خود منتقل کند. روابط ايران با ترکيه داراي نوسان بوده است، اما اين‌كه چرا ايرانيان انتظار مواجهه با مشکلات در عراق را ندارند، بايد گفت که ايران مي‌تواند از نتايج تجاوز آمريکا به عراق استفاده کند. آمريکا رژيم صدام حسين را سرنگون کرد. ترکمنستان نيز مي‌تواند در صورت تمايل گاز خود را صادر کند. اين عملاً ايران را به هماهنگ کننده منطقه اي در صدور گاز تبديل مي کند." وي با طرح اين پرسش كه طرح گازي جديد ايران براي روسيه چه معنايي دارد؟ مي‌افزايد: "کمپاني‌هاي روسي شانس بسياري براي حضور در ساخت خط لوله پارس دارند. روابط مسكو با ايران بد نيست و با سوريه خوب است؛ از اين رو کمپاني‌هاي روس مي‌توانند در احداث خط لوله و ساخت کارخانه‌هاي گاز شرکت کنند." به گفته او با اين وجود ديگر بعيد است که دليلي براي ساخت خط لوله نابوکو باقي مانده باشد. اروپاييان مي‌خواستند كه گاز براي نابوکو را در ترکمنستان، قزاقستان، آذربايجان و ايران خريداري کنند. ترکمنستان و قزاقستان اکنون تمامي گاز خود که به غرب مي رود را به گازپروم مي‌فروشند. آذربايجان نيز قصد دارد چنين عمل کند. اکنون ايران نيز پروژه خود براي صدور گاز را اعلام کرده است. حال ديگر هيچ گازي براي نابوکو باقي نمانده است. بر اساس گزارش ريانووستي، كارشناسان با بيان اين‌كه فعلاً جزئيات پروژه خط لوله پارس اعلام نشده است، معتقدند مي‌توان اين را حدس زد كه ايران سعي دارد گاز را در کارخانه‌هاي گاز سوريه پالايش کند. همچنين مي‌توان گاز را مايع کرده و از طريق دريا توسط تانکرهاي گاز به اروپا منتقل کرد. در اول کار، صدور سالانه 10 ميليارد متر مکعب گاز کاملاً کافي خواهد بود. اين کارشناسان مي‌گويند كه چنين چيزي نياز به سرمايه گذاري نسبتاً کمي دارد که در زمان بحران مالي اقتصادي مي تواند براي ايران ارجح باشد. انتهاي پيام