عبدالجبار كاكايي: جشنواره‌ي شعر فجر به‌سمت نگاه‌هاي متفاوت برود حق برخي شاعران بود كه تجليل شوند
به گفته‌ي عبدالجبار كاكايي، جشنواره‌ي شعر فجر بايد به سمت توجه به نگاه‌هاي متفاوت ادبي در جامعه حركت كند. شاعر برگزيده‌ي بخش تجليل از شاعران پيشكسوت انقلاب سومين جشنواره‌ي شعر فجر در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در ارزيابي‌اش از اين جشنواره گفت: اين مسأله را كه عنوان مي‌شود، تعدادي از اعضاي شوراي سياست‌گذاري، داوران و دبيران جايزه جزو برگزيده‌ها بودند و نيز تنوع كم‌تر در ميان چهره‌هاي برگزيده در اين دوره را به عنوان انتقاد تقريبا قبول دارم. او افزود: تعداد افرادي كه در حوزه‌ي داوري و شوراي سياست‌گذاري شركت داشتند، كم بود و نمي‌دانم چرا وزارت ارشاد با محدوديت آدم مواجه است. طيف وسيعي از افراد منتقد غيرشاعر هستند كه مي‌توانستند در داوري و سياست‌گذاري دخيل باشند. كاكايي يادآور شد: البته امسال چون بخش ويژه‌ي تجليل از شاعران انقلاب به مناسبت 30سالگي پيروزي انقلاب در جشنواره بود، شاعران انقلاب بيش‌تر حضور داشتند و كساني مثل علي موسوي گرمارودي و يا علي معلم دامغاني خودشان نام‌شان را بعد از انتخابات، از ميان ليست‌ها حذف كردند؛ اما وزارت ارشاد خواست تا آن‌ها را وارد ليست كند و خود آن‌ها در اين برگزيده شدن دخالتي نداشتند. او در ادامه متذكر شد: حق چنين افرادي بود كه تجليل شوند؛ اما انتقاد بجا اين است كه تعداد آدم‌هاي محدودي را وارد داوري و شواري سياست‌گذاري كردند؛ چون اجماع وسيعي از هنرمنداني به‌وجود آمده كه نمي‌خواهند با اين سيستم فرهنگي همكاري كنند و فقط هم طيف دگرانديش نيستند؛ بلكه حتا از شاعران انقلاب هم در اين طيف حضور دارند. اين شاعر يادآور شد: خيلي‌ها به خاطر تشويش‌ها و دلواپسي‌هاي عجيب و غريب‌شان فكر مي‌كنند محدود كردن ممكن است به فرهنگ و شعر انقلاب كمكي كند؛ در صورتي‌كه نبايد چنين باشد. سيستم عملكرد شوراهاي مختلف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به گونه‌اي شده كه اجماع عقلي از طيف هنرمندان در مقابل اين سيستم تشكيل شده و اين‌ها خيلي وارد اين حوزه‌هاي تصميم‌گيري نمي‌شوند. محسن پرويز در امور فرهنگي شخص باهوشي است؛ اما درمجموع، عملكرد طوري است كه نمي‌توانند حتا همين طيف‌هايي را كه زيرمجموعه‌ي فرهنگ انقلاب و آرمان‌گرا هستند، به اجماع برسانند. كاكايي خاطرنشان كرد: ادبيات انقلاب به اندازه‌اي برومند شده كه خودش مي‌تواند خود را نشان دهد و برخي از اين رفتارها كه انجام مي‌شود، به نظرم، به شأن ادبيات انقلاب برمي‌خورد. ما در عرصه‌ي ترانه و شعر انقلاب، آدم‌هاي جاافتاده‌اي داريم؛ چرا اين همه تشويش هست كه اگر از اين‌ها حمايت نشود، ممكن است به مشكل برخوريم؟ شايد بخشي از اين انتقادها مربوط به اين باشد كه طايفه‌ي هنرمندان كم‌تر به جشنواره‌ي شعر فجر توجه دارند و سيستم انتخاب اين دوره خيلي بسته‌تر از دو دوره‌ي قبل بود. بخش تجليل از شعراي انقلاب با اشكالاتي همراه شد و معتقدم خيلي از اسم‌ها نبود. خيلي از اسم‌هايي كه نبايد مي‌بود، بود و خيلي اسم‌ها جاي‌شان عوض شده بود. او در پايان توضيح داد: جشنواره‌ي شعر فجر كم‌كم به نگاه‌هاي متفاوت ادبي در جامعه‌ي ما توجه كند و برگزاركنندگان با سعه‌ي صدر و اعتماد به ادبيات آرمان‌گرا و منبعث از متن انقلاب نگاه كنند و اين نگاه در مديران فرهنگي جامعه باشد تا ادبيات انقلاب در يك رقابت آزاد خودش را نشان دهد؛ چون همين حالا لياقت‌هايش زير سؤال است؛ در حالي‌كه از هر پنج شاعر برتر، حداقل سه نفر متأثر از جريان انقلاب هستند. انتهاي پيام