علي الفتي: جشنواره‌ي شعر فجر تك‌بعدي است
علي الفتي جشنواره‌ي شعر فجر را جشنواره‌اي تك‌بعدي توصيف كرد. اين شاعر با ارسال يادداشتي به بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره‌ي ارزيابي‌اش از جشنواره‌ي شعر فجر نوشته است: هرساله در كشورهاي دنيا، جشنواره‌هاي مهم بين‌المللي و جايزه‌هاي باسابقه‌اي برگزار مي‌شود. اخيرا در كشور ما در كنار جشنواره‌هاي معتبر همچون فيلم فجر، تمهيداتي درباره‌ي شعر صورت گرفته، كه تاكنون نتوانسته است رضايت نسبي شاعران شعر فارسي ايران را فراهم كند. او افزوده است: در اين جشنواره سعي شد از افرادي خاص كه طي اين چند سال در مراسم مناسبتي و خاص شركت مي‌كنند، تجليلي شود و تقريبا افراد مشخصي كه ساليانه در امورات شعري مرتبط با وزارت ارشاد ارتباط يا همكاري داشته‌اند، قدرداني شوند و يك مهماني خانوادگي براي دوستان است. اين جشنواره حرفه‌يي نيست و شاعران تراز اول امروز ايران نقشي يا جايگاهي در آن ندارند. وي عنوان كرده است: ايران تنها كشوري است كه شاعران حرفه‌يي آن سياسي نيستند. متأسفانه مستقل بودن شاعران كه ناشي از روحيات خاص آنان است، موجب چنين دستمايه‌اي براي ارگان‌هاي متولي شده است كه قطعا نتيجه‌اي دربر نداشته و موجب تضيف شعر فارسي شده است و شكافي عميق و دودستگي فاحشي بين شعر و شاعران به‌وجود مي‌آورد كه بايد در اين خصوص چاره‌انديشي شود. اين شاعر ساكن سر پل ذهاب همچنين متذكر شده است: در اين جشنواره، شعر بومي با توجه به تنوع زبان‌ها و گويش‌هاي كشور و رشد قابل توجه آن در دوره اخير، هيچ‌گونه جايگاهي نداشته، كه بايد اين مسأله جدي پي‌گيري شود. الفتي نوشته است: صله دادن در تاريخ شعر فارسي كارنامه حرفه‌يي شاعران توانا و مطرحي با استعداد‌هاي خارق‌العاده‌شان را تحت شعاع قرار داده و مخاطب در طي زمان آن را به‌عنوان ضعفي از شاعر مي‌داند؛ در صورتي‌كه ديگر شعر امروز دنيا را نمي‌توان در چارچوبي خاص نگه‌داري كرد و فكر مي‌كنم ما آخرين كشوري هستيم كه اين‌گونه رفتار مي‌كنيم. او همچنين اشاره كرده است: اين در حالي است كه جايزه‌هاي خصوصي امروز، با مشكلات مالي زياد، لوح تقديري كاغذي اهدا مي‌كنند كه برگزيدگان بدون دريافت صله‌اي، در قاب روزگار شعري خود به آن افتخار مي‌كنند و كسي هم به‌شدت جشنواره‌ي فجر از آن‌ها انتقاد نمي‌كند. هرچند اين اعتقاد را دارم كه شعر را نمي‌توان به راحتي قضاوت كرد؛ ولي جايي كه يك كشور جايزه‌اي بين‌المللي معرفي مي‌كند، بايد در جايگاهي درخور تاريخ و فرهنگش باشد؛ مخصوصا زبان فارسي كه روزگاري شعر و هنرش در گيتي سرآمد و با سابقه‌اي درخشان بوده و هست. در بخش شهرستان‌ها هم چند شاعر نوجوان كه هيچ اثر قابل توجهي ارائه نكرده‌اند، برگزيده شدند كه به فراموشي سپرده مي‌شوند. انتهاي پيام