سينا عليمحمدي: شعر به سكه‌باران نياز ندارد
به اعتقاد سينا عليمحمدي، شعر به سكه‌باران نياز ندارد؛ بلكه به فستيوال باشكوه و ابزاري براي معرفي و وارد شدن به اجتماع مردم نيازمند است. اين شاعر كه برگزيده‌ي استان تهران و از نامزدهاي بخش جوان در بخش كشوري سومين دوره‌ي جشنواره‌ي شعر فجر بوده است، در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در ارزيابي‌اش از اين جشنواره گفت: در نگاه كلي، مسأله اين است كه در طول تاريخ، خود تاريخ شهادت داده كه هيچ اثر ادبي به واسطه‌ي سكه دادن جاودان نشده است؛ اما دوستان همچنان بر اين باورند كه دوران صله دادن به پايان نرسيده است. او در ادامه متذكر شد: اين صله دادن به كساني صورت گرفته كه آثاري را در طول 30 سال انقلاب خلق كرده‌اند و البته اين كار با وعده نبوده است؛ كساني همچون استاد حميد سبزواري و يا استاد مشفق كاشاني و ديگران مشخصا با نيت تجليل شدن، اثر خلق نكرده‌اند. اما متأسفانه در سه سال اخير، جشنواره اين راه را در پي گرفته است. عليمحمدي همچنين افزود: مهم‌ترين كاركرد اين جشنواره بايد اين باشد كه جريان شعري كشور را هدايت كند؛ نه اين‌كه هر سال عده‌اي دور هم جمع شوند و تجليل كنند و حاضران در سالن هم هورا بكشند. اگر هم تشويقي باشد، اين مردم‌اند كه بايد براي شاعران خود هورا بكشند. در وضعيتي كه كتاب شعر هيچ‌كدام از اين شاعران برگزيده هم شايد شمارگاني بالاي پنج‌هزار نسخه ندارد و كتاب‌شان توسط مردم خريداري نمي‌شود، ديگر تجليل چه معنايي دارد؟ وقتي مي‌توانيم تجليل كنيم كه كتاب شعري در ميان اين آثار فروش داشته باشد و مردم آن‌را بخرند و بخوانند. شاعر مجموعه‌ي «پاره‌خط» يادآور شد: برخي مسؤولان به جاي اين‌كه با برنامه‌ريزي اصولي كار كنند، مي‌آيند به اين آشفته‌بازار دامن مي‌زنند. به تازگي، جشنواره‌ي شعر دبي برپا شد و مطلع شدم كه با برپايي يك شب شعر باشكوه با حضور شاعر نيجريه‌يي برنده‌ي جايزه‌ي نوبل و چندين شاعر برجسته از كل دنيا، همراه بوده است. نمي‌گويم از آن‌ها الگو بگيريم؛ اما در اين زمان، فستيوال شعر دبي در منطقه به مراتب نسبت به ساير اتفاق‌ها، اتفاق ادبي مهم‌تري بوده است؛ در حالي‌كه جشنواره‌ي شعر در كشور ما با سابقه‌ي كهن شعري بايد مهم‌ترين اتفاق منطقه باشد و اين ميسر نمي‌شود؛ مگر اين‌كه باند‌بازي‌ها را كنار بگذاريم و به جاي تكرار يك‌سري مكررات در نام‌ها و برنامه‌هاي‌مان، نگاه‌مان را كلان‌تر كنيم. عليمحمدي سپس با اشاره به نياز شعر به برنامه‌اي براي معرفي، خاطرنشان كرد: شعر ما به مثل آن‌چه احمد شاملو در دهه‌ي 40، برگزار كرد، نياز دارد؛ هفت شب شعر كه مردم را به درون سالن‌ها كشاند و همه منتظر شعر شنيدن بودند. در اختتاميه‌ي جشنواره‌ي شعر فجر امسال، چند نفر از مردم در سالن بودند؛ جز همان‌هايي كه مي‌خواستند جايزه بگيرند؟ او در پايان عنوان كرد: به نظر مي‌رسد مسؤولان نمي‌دانند بودجه‌هاي خود را چگونه خرج كنند و همواره در سفرها و برگزاري هفته‌هاي فرهنگي ايران در ساير كشورها، تنها غايبان اصلي، شاعران هستند؛ در حالي‌كه هزينه‌ي حضور شاعران در اين برنامه‌ها هم معادل همين سكه‌پراكني‌هايي است كه انجام مي‌شود. انتهاي پيام