مراسم رونمايي از كتاب «تكيه دولت» نوشته بابك شاه‌عليزادگان و منتشر شده از سوي خانه تئاتر عصر روز شنبه (26بهمن‌ماه) برگزار شد.
به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) دراين مراسم كه در سالن اجتماعات خانه تئاتر برگزار شد ايرج راد، مدير عامل اين تشكل با ابراز خرسندي از انتشار اين كتاب گفت: در خانه تئاتر تصميم داشته و داريم كه آنچه را به تئاتر كمك مي‌كند با بضاعت ناچيز خود منتشر كنيم. قصد داشتيم آثار ديگري را هم چاپ كنيم كه به‌دليل كمبود بودجه به تاخير افتاد.
او اظهار اميدواري كرد: با بهبود شرايط مالي خانه تئاتر امكان انتشار آثار بيشتري به‌ويژه در حوزه‌ي برگزيدگان جايزه‌ي ادبيات نمايشي فراهم شود.
ايرج راد توضيح داد: هدف ما از انتشار اين كتاب رساندن آن به دست كساني است كه از آن استفاده مي‌كنند نه اين‌كه تنها اين كتاب‌ها در قفسه‌ها محفوظ بماند.
او در پايان سخنانش بيان كرد: هركس كه پيشنهاد انتشار كتاب داشته باشد، مي‌تواند آن را مطرح كند و در اين زمينه ما از كانون نمايشنامه‌نويسان كه از تخصص بيشتري برخوردارند كمك بيشتري خواهيم گرفت.
در ادامه اين برنامه بابك شاه‌عليزادگان _ نويسنده كتاب نامبرده درباره‌ي چاپ اين اثر توضيح داد: حدود سه‌سال پيش بود كه با نخستين سندي كه دكتر فروغ درباره‌ي تكيه دولت نوشته بود، آشنا شدم و پس از آن با مجله خانه تئاتر همكاري‌هايي كردم و سلسله مراتب را درباره‌ي تكيه دولت نوشتم كه با گردآوري آنها كتاب حاضر به نگارش درآمد.
او اظهار اميدواري كرد: دوم كتاب خود را درباره‌ي دارالفنون هرچه زودتر بنويسم.
درادامه اين نشست كه اجراي آن به عهده‌ي جواد ذوالفقاري بود، محمدرضا خاكي _ استاد دانشگاه و پژوهشگر _ نيز طي سخناني گفت: با بررسي فعاليت‌هاي گوناگون تئاتري درمي‌يابيم تمايل هنرمندان و به‌ويژه نسل جوان بيشتر در حوزه‌ي اجراي نمايش است و كمتر به كارهاي پژوهشي علاقه دارند.
او انتشار اين كتاب را گام بسيار موثري در راستاي فعاليت‌هاي مفيد خانه تئاتر برشمرد و عنوان كرد: مطالب پراكنده موجود درباره‌ي «تكيه دولت» در اين كتاب به‌خوبي گردآوري شده است كه مي‌تواند با عنوان منبع پژوهشي مورد استفاده قرار بگيرد، اما در گام بعدي بايد بررسي‌هاي اين آثار را به شكل دقيقي انجام دهيم. چرا كه گاهي منابع ما در مورد مسائلي هم‌چون مكان‌هاي گوناگون و يا جريانات مختلف اشتباهات فاحشي دارند.
او سپس به بيان تاريخچه ساخت «تكيه دولت» پرداخت و گفت: ساخت اين تكيه در جهت التيام غرور شكست‌خورده ما صورت گرفت و پس از ساخت آن بود كه پيشرفت بسياري در تعزيه ديده شد. ضمن اين‌كه تجملات و لوكسي كه در «تكيه دولت» وجود داشت، بسيار حيرت‌انگيز بود.
به اعتقاد او ساخت «تكيه دولت» حاصل وضعيت سياسي _ اجتماعي خاص آن زمان بود كه به مرور به عنوان جايي براي تبليغ رسمي تعزيه تبديل شد.
خاكي با ابراز تاسف فراوان از خراب‌شدن «تكيه دولت» ادامه داد: به عنوان يك تئاتري از ساخت هرفضايي كه براي تماشا و ديدن مورد استفاده قرار مي‌گيرد، خوشحال مي‌شوم. همچنان كه از خراب‌شدن هريك از اين مكان‌ها دلگير مي‌شوم. اگر مكاني مانند «تكيه دولت» در هر كشور ديگري ساخته مي‌شد، صد‌بار بيش از اين‌ها به آن توجه و رسيدگي مي‌شد، اما متاسفانه امروزه حتي يك مكان جدي براي مطالعه تعزيه نداريم.
او در پايان سخنان خود با انتقاد از نواقصي درساخت برخي سالن‌هاي نمايشي يادآور شد: باعث تاسف است كه الگو‌هايي را تكرار مي‌كنيم كه 50 سال است منسوخ شده‌اند و اين نشانگر كم‌دانشي و ايرادات ما در حوزه‌ي معماري تئاتر است كه هنوز امكانات اوليه‌ي صحنه را نمي‌شناسيم.
درادامه‌ي اين نشست عظيم موسوي، پژوهشگر تعزيه با ارائه توضيحاتي درباره ويژگي‌هاي اين گونه نمايشي از راكد ماندن تكيه نياوران اظهار تاسف كرد و گفت: از ميراث فرهنگي اجازه گرفتيم كه تنها روز‌هاي جمعه در اين تكيه به اجراي تعزيه بپردازيم كه متاسفانه با اين درخواست موافقت نشد.
او در پايان گفت: اوقاف 2 ميليارد بودجه براي تعزيه دارد كه روي دسته‌شان مانده و هيچ كاري با آن انجام نمي‌دهند و همه اين بسيار غم‌انگيز است.
دراين مراسم قطعه زره‌پوشي شمر توسط محسن ميرزاعلي به اجرا درآمد.
انتهاي پيام