محمود معتقدي: از دل كارگاه‌ها، شاعر بزرگ بيرون نمي‌آيد
به اعتقاد محمود معتقدي، از دل كارگاههاي شعر، شاعر بزرگي بيرون نمي‌آيد و كارگاه‌ها تنها مجالي براي آشنايي شاعران جوان با شعر و انديشه هستند. اين شاعر و منتقد ادبي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، عنوان كرد: شعر وجوه مختلفي دارد؛ شاعر جماعت هم براي اين‌كه بتواند به فضاي شعر نزديك شود و دريافت‌هاي شاعرانه‌اش را بيان كند، ضرورت دارد بر ابزارهاي زبان، تخيل و تكنيك مسلط شود، كه بخشي از اين امر آموختني است و بخشي هم به قريحه‌ي فرد بازمي‌گردد. طبيعي است كه آن بخش آموختني را مي‌شود در كارگاه‌ها و كتاب‌ها آموخت. او در ادامه تصريح كرد: به اعتقاد من، كارگاه‌ها امروزه در حوزه‌ي شعر اغلب آن توانمندي‌هاي لازم را نمي‌توانند داشته باشند؛ زيرا اغلب رفتار كارگاه تابعي از آموزه‌هاي استاد است؛ از اين‌رو ضرورت دارد شاعر جوان بخش جدي و پويايي انديشه را در كتاب‌ها جست‌وجو كند. معتقدي همچنين اظهار كرد: البته از سويي، كارگاههاي شعر تا حدي به بازشناسي شاعران جوان كمك مي‌كند؛ اما پاسخ لازم را فرد بايد در بررسي آثار ديگران بگيرد. او در تبيين پيشينه‌ي كارگاه ادبي در ادبيات كلاسيك ايران نيز خاطرنشان كرد: طبيعي است بخشي از رفتارهاي محفلي در دوران كلاسيك به حلقه‌هاي تصوف متعلق است. در عين حال، اكنون كارگاههاي شعر به واسطه‌ي حضور جريان نقد ادبي در آن‌ها از يك تنوع بستري برخوردارند و مانند گذشته، محافل شعر تنها در تعلق اهل تصوف و عرفان نيست. اين شاعر راه‌اندازي كارگاه شعر را فارغ از انگيزه‌هاي مادي و اقتصادي ندانست و يادآور شد: در كنار انگيزه‌هاي مادي مي‌توان انگيزه‌ي خدمت و تلاش فرهنگي را نيز توجيه ديگري در برپايي كارگاه شعر دانست؛ اما اين كارگاه‌ها در حد يك راهبرد كوچك مي‌توانند حضور داشته باشند و نمي‌توانند شاعر بزرگي را به جامعه معرفي كنند. معتقدي با انتقاد از خلأ رويكرد كارگاهي در دانشگاهها، برنامه‌هاي آن‌ها را كهنه و فاقد كاركرد دانست و يادآور شد: در فقدان ادبيات معاصر در دانشگاهها و جريان نقد ادبي، توجه به ادبيات معاصر در بيرون از دانشگاهها دنبال مي‌شود و چنان‌چه مي‌بينيم، شاعران و نويسندگان مطرح اصلا از حوزه‌ي ادبيات رسمي نيامده‌اند؛ اين‌ها كساني بودند كه تنها از آن سكو استفاده كردند. درواقع، آن‌ها بيرون از فضاي مسلط فرهنگي - دانشگاهي، خودشان را پيدا كردند. او در ادامه متذكر شد: من هيچ‌گاه تجربه‌ي برپايي كارگاه را نداشته‌ام؛ براي اين‌كه احساس مي‌كنم هر‌كس يك توانمندي دارد. هرچند بنده به صورت مقاله و يادداشت در رسانه‌ها، نقدهايي را مرتكب شده‌ام؛ اما اشتياقي براي كارگاه ندارم. محمود معتقدي در پايان تأكيد كرد: بيش از اين‌كه شهرت شاعري در جذب هنرآموزان تأثير داشته باشد، دانستگي فرد، از سويي، و احساس نزديكي و قرابت شاعران جوان با مؤلفه‌هاي زيبايي‌شناختي استادي كه در كارگاه او حضور پيدا مي‌كنند، اهميت دارد. انتهاي پيام