قرار داشتن سيمان در سبد حمايتي به مدت طولاني يكي از عوامل افت تنوع توليد اين محصول استراتژيك در كشور است. اسفنديار سالاروند ـ عضو انجمن صنفي كارفرمايان صنعت سيمان ـ در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با بيان اين مطلب گفت: پيش از آزادسازي سيمان، عرضه و تقاضاي اين كالا در بازار فاصله زيادي از هم داشت و كارخانه‌ها تقريبا مشكلي از بابت فروش نداشتند و به همين دليل نيازي به توليد محصولات جديد و بالا بردن تنوع توليد احساس نمي‌شد. وي با اشاره به اين‌كه با آزادسازي صادرات سيمان، استراتژي فروش و بازاريابي كارخانه‌هاي سيماني روي نيازسنجي مشتريان متمركز خواهد شد، تاكيد كرد: بدون بالا بردن تنوع توليد سيمان نمي‌توان به نيازهاي مصرف‌كنندگان در بازارهاي صادراتي پاسخ گفت. اين فعال صنعتي با تاكيد بر نقش مهم بخش‌هاي تحقيق و توسعه كارخانه‌هاي سيماني در بالا بردن تنوع توليد عنوان كرد: بايد در ابتدا نياز مشتريان در بازارهاي خارجي بررسي شود و سپس اقدام به تنوع دادن به توليد سيمان كرد. به گفته وي بخش‌هاي تحقيق و توسعه كارخانه‌هاي سيمان تا پيش از اين عمدتا روي مباحثي مانند كاهش بهاي تمام شده توليد، قيمت انرژي، بهينه‌سازي متمركز بوده و كمتر به كيفيت و تنوع توجه مي‌شده است. سالاروند با اشاره به اين‌كه علاوه بر معادن مناسب، فن‌آوري لازم براي توليد سيمان‌هاي جديد نيز در كشور وجود دارد، گفت: در حال حاضر مي‌توان سيمان‌هاي با مقاومت بالا و سيمان‌ براي حفاري چاه نفت را در كشور توليد كرد و پتانسيل اين كار در كشور وجود دارد. وي همچنين با بيان اين‌كه مركز تحقيقات صنعت سيمان در انجمن، روي افزايش تنوع توليد اين محصولات كار مي‌كند، اضافه كرد: متاسفانه به دليل اين‌كه مدت زيادي صادرات سيمان ممنوع شده بود، فرصت‌هاي زيادي را از دست داده‌ و ورود دوباره به بازارهاي صادراتي نيازمند تلاش مضاعف است. مديرعامل شركت سيمان خزر در واكنش به اين اظهارنظر كه سرمايه‌گذاري روي توليد سيمان‌هاي خاص بالا و در عين حال بازار مصرف اين نوع سيمان‌ها محدود است، عنوان كرد: كارخانه‌ها مي‌توانند ظرفيت‌هاي خالي خود را به توليد سيمان‌هاي خاص اختصاص دهند. انتهاي پيام