مصطفي محدثي خراساني: نقش آموزش از استعداد ذاتي شاعر كم‌تر نيست
مصطفي محدثي خراساني با اعتقاد به ضرورت وجود كارگاه‌هاي شعر، نقش آموزش را از استعداد ذاتي شاعر كم‌تر نمي‌داند. اين شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، تصريح كرد: شعر اگر پرنده باشد، يك بالش استعداد ذاتي و يك بالش آموزش است؛ بنابراين قطعا به ضرورت وجود كارگاه‌هاي شعر اعتقاد دارم. درست است كه شعر در نهايت، در لحظه‌ي سرودنش، سير و سلوك فردي است؛ اما چون مي‌خواهد با مخاطبانش ارتباط برقرار كند و وارد محمل زبان‌بازي شود، نقش آموزش از استعداد ذاتي شاعر كم‌تر نيست. او همچنين درباره‌ي تأثيرات كارگاه‌هاي شعر در طول اين سال‌ها گفت: در دوره‌اي، آموزش و پرورش عرصه‌ي كشف استعدادهاي شعري در كشور شد؛ اين البته به سال‌ها پيش بازمي‌گردد. در آن زمان، آموزش و پرورش در مسابقاتي دانش‌آموزان بااستعداد را كشف مي‌كرد و آن‌ها بعد از آن در جشنواره‌هاي مختلف حضور مي‌يافتند و توانستند در دوره‌اي در جريان شعري، حركت‌هاي خوبي داشته باشند. محدثي متذكر شد: به نظرم اگر كارگاه‌هاي شعر با اهداف زلال و كشف استعدادهاي تازه تشكيل شود، بسيار پيش‌برنده خواهند بود؛ بنابراين، تأثير اين كارگاه‌ها به نيت تشكيل آن‌ها بازمي‌گردد، كه اگر غير از اهداف يادشده را داشته باشد، چيزي جز صدمه و ضايعات در پي نخواهد داشت. او در ادامه افزود: در عالم هنر، بويژه در شعر، هر اتفاقي پيش بيايد، شعر فارسي آن‌قدر قدرت جذب و هضمش قوي است كه اين آسيب‌ها امكاني براي جلوتر بردن شعر محسوب مي‌شود و اين به ظرفيت بالاي شعر فارسي بازمي‌گردد. اما اگر بخواهيم به بعضي آسيب‌هاي اين كارگاه‌ها اشاره كنيم، مي‌توان گفت در اين سال‌ها، ما استعدادهاي جواني داشته‌ايم كه تحت‌تأثير تئوري‌هايي كه به صورت ناقص ترجمه شد و در بستر ما جواب نمي‌داد، قرار گرفتند و اين ترجمه‌هاي ناقص، با ظاهر جذاب، به جوانان ارائه شد و استعدادهاي زيادي به دنبال آن‌ها رفتند. اين موضوع باعث به هدر رفتن استعدادهاي زيادي شد؛ اما همه‌ي اين‌ها كمك كرد خلاقيت در نسل معاصر پررنگ شود. اين شاعر يادآور شد: الآن بعد از التهاب‌هاي دو دهه‌ي اخير در فضاي عمومي شعر كشور، احساس مي‌كنيم آن جريان شكوهمند شعر فارسي تجلي مي‌يابد و ابرهاي پيش روي آن به كنار رفته‌اند و اين جريان اصيل در حال درخشش مجدد است. محدثي خراساني درباره‌ي عوامل اقتصادي در تشكيل كارگاه‌هاي شعر هم گفت: فكر نمي‌كنم عامل اقتصادي در تشكيل اين كارگاه‌ها تأثيري داشته باشد؛ شايد ضعيف‌ترين عامل كه مي‌شود مطرح كرد، عامل اقتصادي است؛ زيرا شعر هنوز عامل درآمدزايي نشده است. ممكن است اهداف غيرزلالي براي تشكيل اين كارگاه‌ها وجود باشند؛ ولي آن‌ها عوامل اقتصادي نيستند. او همچنين درباره‌ي شهرت شاعر در جذب هنرجويان شعر متذكر شد: اين موضوع شايد براي هنرجويان جوان در ابتدا مطرح باشد؛ ولي در مراحل بعدي، اين چيزها كم‌رنگ مي‌شود. شاعر جواني كه بتواند با جان شعر، ارتباط برقرار كند، اين چيزها ديگر برايش اهميت ندارد. انتهاي پيام