مجموعه كتب " جنگ ايران و عراق از نگاه مطبوعات جهان"، برگرفته از اسناد مطبوعاتي و بريده جرايد خارجي موجود در مركز ملي اسناد دفاع مقدس است كه پيشينه جمع‌آوري آن به روزهاي آغازين بحران و تشكيل دفتر تبليغات جبهه و جنگ باز مي‌گردد. اين اسناد كه در گذشته تلخيص و ترجمه شده بود با شكل‌گيري مركز ملي اسناد مورد توجه قرار گرفت كه حاصل اقدامات انجام شده بر روي آن ارائه در قالب مجموعه حاضر است. لازم به ذكر است كه اين مجموعه با بهره‌گيري از نظرات اصلاحي و تكميلي مترجمين توانمند و با تجربه ساماندهي و با محور قرار گرفتن سير تاريخي اخبار و اطلاعات موجود تنظيم شده است. سرويس فرهنگ و حماسه خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) نيز با بهر‌ه‌گيري از اين منبع تاريخي گريزي به وقايع قبل از آغاز جنگ تحميلي و بعد از آن دارد. زبان اصلي:انگليسي شماره: 000025 منبع:يواس نيوز، ورلدريپورت/ ويليام دي. هارتلي / بغداد 1358/12/6- 1980-2-25 مترجم:عمادالدين قاسميپناه سازمان ملل شوروي را محكوم كرد كشورهاي مسلمان نيز چنين كردند يك قدرت در حال طلوع در خاورميانه اكنون به رهبران كرملين پشت مي‌نمايد. تسخير افغانستان توسط شوروي از هم گسسته شدن پيوندهاي عراق و مسكو را كه زماني مستحكم بود، تسريع مي‌كند و اين كشور راديكال عرب را به غرب نزديك‌تر مي‌سازد. صدام حسين رييس جمهوري[عراق]، حاكم خشن، نه بي‌احساس، متقاعد شده كه اتحاد شوروي در پي تسلط بر كل منطقه خاورميانه و كنترل جريان نفت خليج فارس است. به همين دليل، بغداد كه به سرعت در حال تبديل شدن به يك مركز قدرت جدي در منطقه است، در حال فاصله گرفتن از روابط استاد شاگردي خود با مسكو است. عراقي‌ها مدت‌ها از تسلط شوروي بر اتيوپي و يمن جنوبي دل نگران بوده‌اند. اكنون آنها از آن هراس دارند كه آخرين پيشروي شوروي [در افغانستان] راه را براي اين كشور هموارتر كند تا مسكو از ناآرامي در ايران و پاكستان بهره‌برداري نمايد و نيروهاي نظامي شوروي بتوانند در فاصله‌اي تيررس در راه‌هاي عبور تانكر هاي نفت از خليج فارس به اقيانوس هند استقرار يابند. صدام حسين براي متوقف نمودن مزاحمت‌هاي شوروي در خاورميانه، به ديپلمات‌هايش در سازمان ملل و كنگره ملل مسلمان در پاكستان دستور داده است تا حمله به افغانستان را محكوم كنند و خواستار خروج نيروهاي روسي از افغانستان شوند. زماني روسيه و كشورهاي بلوك شرق عمده‌ترين منابع تهيه تسليحات نظامي عراق بودند، اما اكنون صدام احتياجات خود را از فرانسه، اسپانيا و ديگر كشورهاي غربي تامين مي‌كند. رييس جمهوري عراق همچنين خواهان دو برابر كردن نيروي دريايي 4500 نفري خود است. يك كارشناس مقيم بغداد مي‌گويد:" عراق بايستي از امنيت تنها راه خروجي خود به دريا [از طريق خليج فارس] كه راه دسترسي آن كشور به تجارت جهاني است، مطمئن شود." دير زماني نيست كه عراق به طور مطلق در پي تامين كالاهاي غيرنظامي از " جهان كمونيست" بود، اما اكنون 75 % واردات غير نظامي اين كشور از غرب و ژاپن تامين مي‌شود. از اين ميزان 425 ميليون دلار در سال گذشته از آمريكا وارد گرديد. عراق در ارتباط با شوروي هرگز آسوده نبوده است. بغداد براي سال ها از كرملين دوري گزيده و هيچگاه به روس‌ها اجازه تاسيس پايگاه نظامي و يا حتي مركز فرهنگي در عراق نداده است. علي‌رغم " سرخوردگي" [صدام] حسين از روسيه، آمريكا در مواجهه با روس‌ها و يا ايران نمي‌تواند انتظار كمك چنداني از عراق داشته باشد. بغداد روابط خود با آمريكا را در جريان جنگ 1967 اعراب و اسراييل قطع كرد، گرچه اكنون اين روابط بهبود يافته‌اند، اما هنوز دو كشور سفارتخانه‌هاي خود را به روي يكديگر نگشوده‌اند. عراق تحت حاكميت [صدام] حسين يكي از مخالفين عمده پيمان صلح مصر و اسراييل است كه تحت هدايت امريكا منعقد شد، و همچنين از فلسطيني‌هاي تندرو حمايت مي‌نمايد. او[صدام] به خصوص از روابط نزديك آمريكا با عربستان سعودي نگران است . يك مقام رسمي مي‌گويد كه او مخالف وجود حوزه‌هاي نفوذ قدرت‌هاي بزرگ در منطقه است. لعنت بر هردو جمعي از مقامات عراقي حتي معتقدند كه آمريكا و شوروي براي تسلط بر جهان عرب يك نقشه سري طرح كرده‌اند و اين بر عهده عراق است كه جلوي آنان را بگيرد. به گفته يك ديپلمات اروپايي، براي عراقي‌ها هيچ فرقي ميان آمريكا و شوروي نيست. مشكل ديگر صدام حسين، ايران هم پيمان با شورو ي است . . . در حالي كه شهرت و وجهه جهاني ايران با تسخير سفارت آمريكا و گروگان‌هاي آمريكايي در تهران متزلزل گرديده، عراق، به عنوان يك نيروي درجه اول نظامي و سياسي، در حال ظهور در منطقه آشفته خليج فارس است. سرنوشت متفاوت ايران و عراق، اين دو كشور مسلمان را در " معرض تصادم و برخورد" قرار داده است. درگيري‌هاي نظامي كوچكي در مرزهاي دوطرف به وقوع پيوسته اما ديپلمات‌هاي مقيم بغداد امكان وقوع يك جنگ تمام عيار را اندك مي‌دانند. [صدام] حسين معتقد است كه [امام] خميني رهبر شيعيان حاكم در ايران، خواهان گسترش جنبش مذهبي خود است و شيعيان را به شورش در كشورهاي سني، از جمله عراق كه نيمي از دوازده ميليون نفر جمعيت آن شيعه هستند، تشويق مي‌كند. آيت‌الله خميني بعد از تبعيد به عراق توسط شاه، به مدت 15 سال در اين كشور زندگي كرده است. صدام حسين همچنين در مورد جنگ ايران با اقليت كرد اين كشور نگران است. عراق هراس دارد كه نبرد [امام] خميني عليه كردها منجر به بالا گرفتن يك نبرد همه جانبه جهت استقلال كردستان گردد و اين امر درگيري كماكان روشن كردها در عراق را تجديد نمايد. عكس العمل[ صدام] حسين و حزب سوسياليست بعث عرب حاكم او در قبال جنبشهاي شيعي شديد بوده است. وي قرارداد 1975 با تهران را كه بخش‌هايي از عراق و به ويژه نيمي از آب راه شط العرب را به ايران واگذار مي‌كند، باطل كرد. در آن قرارداد، عراق از ادعاهاي خود نسبت به استان خوزستان ايران صرف نظر كرده بود. صدام همچنين درخواست كرده است كه ايران 3 جزيره تنب كوچك، تنب بزرگ و ابوموسي را كه داراي موقعيت استراتژيكي هستند، تخليه كند. [صدام] حسين لازم نيست براي " پول" نگران باشد، زيرا عراق با درآمد نفتي، كه ممكن است در سال جاري به هفده ميليارد دلار بالغ شود، بر روي ثروت غلت مي‌خورد. كارشناسان، ذخاير نفتي عراق را 60 ميليارد بشكه برآورد مي‌كنند و اين تخميني پايين است، چرا كه بيشتر نواحي نفت خيزعراق هنوز تحت بررسي قرار نگرفته است. توليد نفت عراق اكنون سه ميليون بشكه در روز است كه بيشتر آن به اروپاي غربي و ژاپن و اندكي هم به كشورهاي جهان سوم صادر مي‌گردد. در روز صد هزار بشكه نيز به آمريكا فروخته مي‌شود. عراق به خاطر تندروي و شهرت در " نه " گفتن به همه چيز، براي مدت طولا ني در خاورميانه تنها بوده است. اما اكنون روياي يك كشور عظيم عربي را در سر مي‌پرواند كه از مديترانه تا خليج فارس گسترده شده باشد و تحت تسلط حزب بعث عراق اداره شود . «عبدالجابر الشتاب» سردبير يك روزنامه در بغداد مي‌گويد:" عراق خواهان ايفاي نقش رهبري در جهان عرب است. ثروت، توانايي و ثبات ما شر ايط لازم جهت رهبري را دراختيارمان قرار مي‌دهد." طبق نظر يك كارشناس ديگر:" بعثي‌ها براي ساختن يك جبهه عربي خواهان ثبات هستند؛ آنها خود را چون سپري در مقابل كمونيسم و حوزه‌هاي نفوذ در خاورميانه مي‌دانند." حركت در صحنه اگرچه صدام حسين در نظر دارد زمينه راديكاليسم كمرنگتري را در عراق فراهم كند، اما اولين روزهاي قدرت او به عنوان رييس جمهور چندان اميدواركننده نبوده است. [صدام] حسين قبل از آن كه در ماه ژوييه مقام رياست جمهوري را از احمد حسن البكر تحويل بگيرد، در واقع براي سال‌ها رهبر واقعي عراق بود. او حركت پرشتابي را براي تحكيم قدرت خود انجام داد و آن دستگيري بيش از 60 مقام رسمي به اتهام طرح ريزي يك كودتا بود. 21 تن از آنها ، از جمله پنج وزير كابينه، اعدام شدند. صدام مي‌كوشد تصوير خشن و سركوبگر خود را از ذهن‌ها پاك كند. او هر روز براي يك تا دو ساعت با مردم تلفني صحبت مي‌كند و به شكايت آنها گوش مي‌دهد.او [ صدام حسين] با دستاوردهاي قابل توجهي اعتماد افكار عمومي را به خود جلب كرده است. در عراق فقر واقعي وجود ندارد و آنقدر كار فراوان است كه بايد از كارگران خارجي استفاده شود. گفته مي‌شود كه شايد بيش از يك ميليون كارگر مصري در كشور عراق ساكن باشند. سطح زندگي مردم بسيار بالاست. يك كارمند دولت و همسر آموزگار او كه يك خانه و يك اتومبيل فيات نو دارند مي‌گويند كه عايدي ماهيانه آنان روي هم نهصد دلار است. قيمت‌ها كنترل شده است. يك جعبه دوازده عددي تخم مرغ هشتاد سنت و يك بسته حدود نيم كيلويي گوشت تقريبا يك دلار است. حقوق زنان عراق تا جايي پيشرفت كرده است كه عراق به يكي از مترقي‌ترين كشورهاي اسلامي در اين زمينه تبديل شده است. زنان در تاسيسات نفتي و كارخانه‌ها مشغول به كارند و در ارتش خدمت مي‌كنند. خدمات درماني و همچنين تحصيل مجاني است. دولت عراق براي افزايش جمعيت به هر زوج جديد معادل 3000 دلار وام مي‌دهد و اقساط هر سالي را كه در آن يك كودك به دنيا آورند مي‌بخشد. كشاورزي هنوز ضعيف است و كشور نيازمند واردات مواد غذايي است. عمدتا به دليل بوروكراسي گسترده، سيستم توزيع دچار آشفتگي است، اما صدام حسين مصمم است كه با به كارگيري ثروت نفتي بر كمبودهاي كشورش فايق آيد. رييس جمهوري مطمئن است كه اگر با دخالت‌هاي شوروي مقابله كند و كشورش را از ايران بي‌ثبات محفوظ نگهدارد، تنها مساله‌اي كه در مسير تبديل شدن عراق به قدرت غالب خاورميانه وجود خواهد داشت، زمان خواهد بود. ادامه دارد...