در كم‌تر از دو سال و براي دومين‌بار، عمارت مسعوديه رنگ سياه به خود گرفت و اين‌بار جامعه‌ي باستان‌شناسي كشور داغ‌دار و ميزبان عزاداران شد.
به گزارش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، صبح امروز (دهم آذرماه) از ابتداي خيابان اكباتان به سمت عمارت مسعوديه‌ي تهران كه مي‌رفتي، رنگ‌ها سياه بودند و دل‌ها غمگين و آسمان ابري‌تر از هميشه.
اين‌بار نيز همه آمده بودند تا براي آخرين‌بار به او بگويند كه هميشه در يادها و قلب‌ها مي‌ماند و هيچ‌گاه هيچ‌كسي جايش را نمي‌تواند پر كند. مجال، بي‌رحمانه اندك بود و واقعه سخت نامنتظره، اين را از چشم همه مي‌شد خواند؛ شاگردان، همكاران و اقوام او. هنوز بهت، حيرت و ناباوري از ديگر نديدن و نابه‌هنگام رفتن دكتر مسعود آذرنوش، همه را در شوكي سخت باقي گذاشته بود، به‌گونه‌اي كه ياد هيچ‌كسي نبود تا دست كم عكسي از او را در دست گيرد، گويي آن‌ها مي‌خواستند، تا دروغ بودن اين واقعه را ثابت كنند نه رفتن‌اش را.
صداي خواندن زيارت عاشورا در فضاي باز عمارت مسعوديه پخش بود و با وجود كساني كه دور پيكر دكتر آذرنوش طواف مي‌كردند، آسمان نيز هوايي مي‌شد. هر كسي را مي‌ديدي، دنبال آغوشي گرم براي گريه مي‌گشت تا حسرت و افسوس رفتن او را در دل سبك‌تر كند.
با پايان يافتن زيارت عاشورا، پيكر او بر دست‌ها بلند شد، دستان كساني مانند محمدحسن محبعلي ـ پيش‌كسوت حوزه‌ي ميراث فرهنگي ـ و معاون ميراث فرهنگي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري ـ فريبرز دولت‌آبادي ـ زير تابوت را گرفتند و صداي تكبير دوستان، همكاران و شاگردان آذرنوش و حتا مسؤولاتي مانند قائم‌مقام سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري، رييس پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي ـ حسن فاضلي نشلي ـ، رييس پژوهشگاه سازمان ـ مهدي موسوي كوهپر ـ و رييس پيشين پژوهشگاه سازمان ـ سيدطه هاشمي ـ به آسمان بلند شد. او را از عمارت بيرون آوردند و تكبيرگويان تا ميدان بهارستان روي دست همراهي‌اش كردند و آنجا پس از خواندن فاتحه‌اي تا بهشت زهرا (س) و قطعه‌ي نام‌آوران همراهي‌اش كردند تا در جايگاه ابدي‌اش آرام گيرد.
رييس پيشين پژوهشگاه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا، آذرنوش را شخصيتي عالم و دانشمند دانست و گفت: هرچه بگويم، درباره‌ي خلوص و گستره‌ي فهم و علاقه‌مندي او كم گفته‌ام. او در حوزه‌ي كاري خود، بسيار علاقه‌مند و دلسوز بود.
سيدطه هاشمي بيان كرد: درگذشت آذرنوش، فقدان بزرگي بود و به‌نظر من، باستان‌شناسي كشور با رفتن او دچار خسران شده است.
او با اشاره به اين نكته كه مي‌گويند، اگر عالمي از دنيا برود، جايش را كسي نمي‌تواند پر كند، دكتر آذرنوش را يكي از اين مصاديق در حوزه‌ي باستان‌شناسي دانست و اظهار داشت: با جامعيتي كه دكتر آذرنوش داشت، مدت زمان زيادي بايد تلاش كرد تا كسي بتواند جايگزين او شود. او تحولات زيادي را در زمان رياست‌اش در پژوهشكده ايجاد كرد و زماني كه مشاور من بود، كارهاي زيادي انجام داد، به‌گونه‌اي كه در برخي از موارد، زماني كه ديگر پژوهشكده‌ها نمي‌توانستند، يك مشكل را برطرف كنند يا به يك نگاه جامع نياز بود، آن كار را به او ارجاع مي‌دادم.
وي افزود: يكي از مواردي كه به‌شدت من را متأثر كرد، خبر درگذشت آذرنوش بود و يقينا هميشه خاطرات خوب، توانمندي‌ها، ظرفيت‌ها و كارهاي بزرگي كه كرده است، در خاطر من باقي مي‌ماندند.
دكتر مسعود آذرنوش رفت، ولي ياد و نام او براي هميشه در خاطر همه جاودانه مي‌ماند. مراسم تشييع پيكر آذرنوش با حضور تعداد زيادي از باستان‌شناسان كشور و كساني چون عبدالمجيد ارفعي ـ كتيبه‌شناس ـ، معاون فرهنگي و ارتباطات سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري ـ حسين جعفري ـ، مدير كل امور موزه‌ها ـ حسين فراهاني ـ، رييس پژوهشكده‌ي ابنيه و بافت‌هاي تاريخي ـ احمد خوشنويس ـ و جونكو تاناكوچي ـ متخصص برنامه‌هاي فرهنگي دفتر منطقه‌يي يونسكو در تهران ـ برگزار شد.
به گزارش ايسنا، براساس اعلام، مراسم تشييع پيكر دكتر آذرنوش قرار بود از ساعت نه صبح در عمارت مسعوديه آغاز شود، درحالي‌كه پيش از اين ساعت، مراسم آغاز شده بود و چند دقيقه پس از ساعت نه پيكر او با آمبولانس به بهشت زهرا (س) منتقل شد و حدود ساعت 9:30 درحالي‌كه تعدادي از همكاران آذرنوش تازه به مسعوديه رسيده بودند، با پايان يافتن مراسم روبه‌رو شدند.
انتهاي پيام