همايش «شمس و مولانا؛ پل دوستي بين خوي و قونيه» شامگاه گذشته (دوشنبه، چهارم آذرماه) در خوي به پايان رسيد.
به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، داور شيخاوندي در اين مراسم با تبيين برخي مقدمات و طرح نظريههاي جامعهشناسي، زندگي شمس را از جهاتي شبيه زندگي بودا دانست و گفت: شمس و بودا هر دو آدمهاي استثنايي بودند، خانهي پدري را ترك كردند و سرانجام بناي يك آيين عرفاني - معنوي جديد را نهادند.
اين استاد جامعهشناس خاطرنشان كرد: شمس ارزشهاي حاكم بر جامعهي پرگو و اندكنويس را به چالش ميكشيد و به همين دليل نيز غريب بود.
وي با تبيين نظريهاي در حوزهي جامعهشناسي سياست، گريزي به زندگي شمس زد و اظهار كرد: در گشت و گذاري كه شمس ميكند، گويي دنبال جايي است كه امانت بزرگي را كه در قلب و ذهنش يافته است، به شخص بزرگي بسپرد؛ زيرا او شوريدهسري منفعل است كه تاب حمل آن همه معنا را ندارد.
شيخاوندي در پايان با تبيين معناي از خودبيگانگي، در رويكردي جامعهشناختي يادآور شد: شمس فكر ميكرد ميتواند انقلابي را در طريقت ايجاد كند و از اينرو در جستوجوي انسان ديگري بود كه معناي دريافته را نزد او به امانت بگذارد، كه اين اتفاق ميافتد و سرانجام مولانا را مييابد. شمس در مولانا حلول ميكند و مولوي را كه صاحب مكتب و مدرسه و فقيه بود، به يك انقلابي كه مكتبي جديد در حوزهي عرفان به وجود ميآورد، تبديل ميكند.
در ادامهي اين مراسم، نوري شمشك لر - رييس مركز مولويپژوهي در دانشگاه سلجوق - با موضوع «دو نفر در يك سايه»، به تبيين نسبت تأثيرگذاري شمس بر مولانا پرداخت و از شمس به عنوان پرندهاي ياد كرد كه به سمت خانهي مولانا پر ميزند و جاي ديگري آشيان نميگزيند و سرانجام دو تن در يك سايه مينشينند.
همچنين احمد سامي - از سماعزنهاي قديمي تركيه - در ابتدا، سخنانش را با آياتي از كلام وحي آغاز كرد و از اينكه در ديار شمس است، ابراز خوشحالي كرد و گفت: از شيفتگان شمس هستم.
او در ادامه يادآور شد: مولانا علاوه بر مكتوبات برجستهاي كه از خود به يادگار گذاشته، براي ما سماعزنها نيز سماع را به يادگار گذاشته است كه ما نيز به عنوان سماعزن ادامهدهندهي راه مولانا هستيم.
وي متذكر شد: ما هيچوقت جناب مولانا را از شمس و اين دو را از خدا جدا نميبينيم و همواره شمس و مولانا را يك تن و جان ديدهايم.
اين سماعزن در ادامه با بررسي اجمالي سير تطور تاريخي سماعزني در دورهي مولانا و پس از آن، گفت: همه ميدانند سماع در حالت جذبهي معنوي روي ميدهد و سماعزن ميتواند به فنا شدن در ذات حق و خداوند برسد.
او از سماع به عنوان فضاي معاشقه ياد و تصريح كرد: درويشها در سماع به حق نزديكتر ميشوند و به فرمودهي مولانا، كسي كه سماع را آغاز ميكند، بايد بنده و عبد باشد.
مشتاقمهر ديگر سخنران اين مراسم نيز به توضيحي دربارهي ديدار شمس و مولانا پرداخت و ناصر عليزاده با موضوع «قرآن، هنر و مثنوي»، با ارائهي تعريفي از چيستي هنر، فهم مؤلفههاي زيباييشناختي مثنوي را منوط به آشنايي و اشراف به قرآن و هنر دانست و با اشاره به بسامد عنصر تشبيه در شعرهاي مولانا، با ارائهي شواهدي از دفترهاي مثنوي، به بسط مؤلفههاي زيباييشناختي «مثنوي معنوي» پرداخت.
به گزارش ايسنا، مؤيد حسيني صدر - نمايندهي مردم خوي در مجلس شوراي اسلامي - نيز با تأكيد بر تقويت ارتباط بين قونيه و خوي، بر برگزاري همايشهاي منطقهيي و بينالمللي با همكاري كشور دوست و همسايه - تركيه - تأكيد كرد و از برگزاري همايش مفاخر آذربايجان و مفاخر خوي در استان آذربايجان غربي خبر داد.
فروزنده اربابي - عضو ايراني بنياد بينالمللي مولانا - هم در سخناني با ابراز سعادتمندي و افتخار از اينكه به عنوان يك ايراني در بنياد بينالمللي مولانا عضويت دارد، از اين همايش به عنوان اتفاقي مبارك ياد كرد و برگزاري همايش «شمس و مولانا؛ پل دوستي بين خوي و قونيه» را به عنوان بستري براي گسترش تعامل فرهنگي دو كشور دانست.
در اين مراسم همچنين علي محبوبي - دبير اجرايي همايش - اين اتفاق را اتفاقي صرفا سمبوليك ندانست و گفت: پل دوستي بين خوي و قونيه صرفا حركتي در حرف نيست؛ بلكه ما برنامه داريم و انشاءالله آن را عملي ميسازيم.
انتهاي پيام