قيصر امينپور، حسن انوري، سيدمهدي شجاعي و غلامعلي حداد عادل، به عنوان چهرههاي ماندگار عرصهي ادبيات و فلسفه معرفي شدند.
به گزارش خبرنگار فرهنگ و ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در همايش چهرههاي ماندگار امسال كه شامگاه گذشته (يكشنبه، 19 آبان) در سالن همايشهاي صدا و سيما برگزار شد، مرحوم دكتر قيصر امينپور از فرهنگستان هنر، متولد 1338؛ دكتر حسن انوري از دانشگاه تهران، متولد 1312؛ و سيدمهدي شجاعي متولد 1339 به عنوان چهرههاي ماندگار ادبيات فارسي معرفي شدهاند؛ و دكتر غلامعلي حداد عادل از دانشگاه تهران، متولد 1324 نيز به عنوان چهرهي ماندگار فلسفه معرفي شده است.
نگاهي به زندگي چهرههاي ماندگار ادبيات و فلسفه در پي ميآيد:
قيصر امينپور
قيصر امينپور - شاعر و استاد دانشگاه - متولد دوم ارديبهشتماه سال 1338 در گتوند خوزستان بود، كه روز سهشنبه، هشتم آبانماه، در حاليكه چندماهي بود 48ساله شده بود، پس از تحمل سالها درد و بيماري درگذشت.
تحصيلات ابتدايي را در زداگاهش گذراند و دورهي راهنمايي و دبيرستان را در دزفول سپري كرد. سال 1357 در رشتهي دامپزشكي دانشگاه تهران پذيرفته شد؛ اما يك سال بعد، از اين رشته انصراف داد و به دانشكدهي علوم اجتماعي همين دانشگاه رفت.
او در سال 1363 مجددا رشتهي تحصيلي خود را تغيير داد و در رشتهي زبان و ادبيات فارسي دانشگاه تهران به تحصيل مشغول شد؛ تا اينكه در سال 1369 تحصيل در دورهي دكتري اين رشته را آغاز كرد و دفاع از رسالهي پاياننامهاش، با راهنمايي دكتر محمدرضا شفيعي كدكني و همكاري دكتر اسماعيل حاكمي و دكتر تقي پورنامداريان، با عنوان «سنت و نوآوري در شعر معاصر» در سال 1376 انجام شد.
امينپور همچنين عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسي بود.
«تنفس صبح» و «در كوچهي آفتاب» (1363)، «آينههاي ناگهان» (1372)، «گلها همه آفتابگردانند» (1380) و «دستور زبان عشق» (1386) از مجموعههاي شعر اين شاعر براي بزرگسالان هستند. «گزينهي اشعار» او هم در سال 1378 منتشر شد.
همچنين «توفان در پرانتز» (نثر ادبي) و «منظومهي ظهر روز دهم» (براي نوجوانان) (1365)، «مثل چشمه، مثل رود» (براي نوجوانان) (1368)، «بيبال پريدن» (نثر ادبي براي نوجوانان)، «گفتوگوهاي بيگفتوگو» (1370)، «بهقول پرستو» (براي نوجوانان) (1375)، «سنت و نوآوري در شعر معاصر» (1383) و «شعر و كودكي» (1386)، از ديگر آثار امينپورند.
حسن انوري
حسن انوري متولد دهم اسفند در تكاب آذربايجانغربي به سال 1312 است. استاد دانشگاه تربيت معلم بوده و هماكنون بازنشسته؛ اما همچنان مشغول فرهنگنويسي.
حسن انوري كه نزديك به 30 سال در مؤسسهي لغتنامهي دهخدا فعاليت داشته، از سال 81 به عضويت پيوستهي فرهنگستان زبان و ادب فارسي درآمده و در طول چند سال، تأليف فرهنگ هشتجلدي سخن را با همكاري گروهي ديگر انجام داده است؛ از سال 73 تا 81.
نخستينبار كه براي كار فرهنگنويسي در سال 41 وارد مؤسسهي «لغتنامهي دهخدا» ميشود، با علياكبر دهخدا آشنا ميشود و در كنار همكاري با او، در لغتنامه شروع به كار ميكند.
كتابهايي كه تاكنون از انوري منتشرشده، عبارتاند از: «فرهنگ فشردهي سخن»، «فرهنگ كنايات سخن»، «فرهنگ روز سخن» هر كدام در دو مجلد، «فرهنگ دانشآموز»، «فرهنگ كودكان سخن»، «فرهنگ نام سخن»، «فرهنگ ضربالمثلهاي فارسي»، «اصطلاحات ديواني دورهي غزنوي و سلجوقي»، سه كتاب «صداي سخن عشق»، «يك قصه بيش نيست» و«كلك خيالانگيز» دربارهي حافظ ، «گزيدهي غزلهاي سعدي»، «غمنامهي رستم و سهراب»، «رزمنامهي رستم و اسفنديار»، «آتشكدهي آذرگشنسب» و «دستور زبان فارسي» در دو مجلد.
سيدمهدي شجاعي
سيدمهدي شجاعي شهريورماه سال 1339 در تهران به دنيا آمده است. در سال 1356 پس از اخذ ديپلم رياضي، به دانشكدهي هنرهاي دراماتيك وارد شده و در رشتهي ادبيات دراماتيك به ادامهي تحصيل پرداخته است. همزمان به دانشكدهي حقوق دانشگاه تهران رفته و پس از چند سال تحصيل در رشتهي علوم سياسي، پيش از اخذ مدرك كارشناسي، آنرا رها كرده و بهطور جدي كار نوشتن را در قالبهاي مختلف ادبي ادامه داده است.
داوري جشنوارههاي فيلم و تئاتر و فعاليت مطبوعاتي نيز از ديگر فعاليتهاي اوست.
فيلمنامههاي «بدوك»، «ديروز باراني» و «پدر» كارهاي سينمايي مشترك او با مجيد مجيدي هستند و فيلمنامهي «چشم خفاش» و «قلعهي دبا» كارهاي سينمايي مشترك او با بهزاد بهزادپور.
ادبيات مذهبي و ادبيات كودك و نوجوان بخش ديگري از فعاليتهاي شجاعي بهشمار ميرود، كه در زمينهي ادبيات كودك و نوجوان تاكنون به تأليف و ترجمهي بيش از يكصد كتاب مبادرت ورزيده است.
سرپرستي دايرةالمعارف امام حسين (ع) هم از ديگر فعاليتهاي تحقيقي اين نويسنده است.
آثار شجاعي در زمينهي تأليف بزرگسالان عبارتاند از: «كشتي پهلوگرفته»، «دست دعا»، «چشم اميد»، «بر محمل بال ملائك»، «بوي سبز پونهها»، «از ديار حبيب»، «شكواي سبز»، «پدر، عشق، پسر»، «متقين»، «آفتاب در حجاب»، «صميمانه با جوانان وطنم»، «ضيافت»، «ضريح چشمهاي تو»، «دو كبوتر»، «دو پنجره»، «يك ديوار»، «امروز بشريت»، «عشق به افق خورشيد»، «خار و دل»، «رسم بر اين است»، «بدوك»، «گزيدهي ادبيات معاصر» (مجموعهي داستان)، «سانتاماريا» (مجموعهي داستان)، «مردان و رجزهايشان»، «زيارت عاشورا»، «غيرقابل چاپ»، «رزيتاخاتون»، «آيينهزار» و «طوفاني ديگر».
غلامعلي حداد عادل
غلامعلي حداد عادل متولد سال 1324 در تهران است. او دومين رييس فرهنگستان زبان و ادب فارسي ايران است، که در اواخر دوران رياستش بر اين فرهنگستان به رياست مجلس شوراي اسلامي نيز انتخاب شد. چندي پيش هم دوباره براي رياست فرهنگستان زبان و ادب برگزيده شد.
بعد از گذراندن تحصيلات متوسطه در دبيرستان علوي، وارد دانشگاه تهران شده و در رشتهي فيزيك به تحصيل پرداخته و بعد از اخذ ليسانس، دورهي فوق را در دانشگاه شيراز گذرانده است. همزمان با اخذ مدرك ليسانس يعني از سال 1345 به عنوان عضو هيأتعلمي در دانشگاه شيراز و بعد از آن به سال 1347 در دانشگاه شهيد بهشتي تهران (ملي سابق) به تدريس فيزيك پرداخته است. در اين مدت، به دليل فعاليتهاي سياسي و مذهبي، دو بار از سوي ساواك ممنوعالتدريس شده است. از سال 1348 مجدداً به ادامهي تحصيل پرداخته و در سال 1351 مدرك فوق ليسانس و به سال 1364، دكتري فلسفهي خود را از دانشگاه تهران گرفته است.
از آثار حداد عادل به اين موارد ميتوان اشاره كرد: «برهنگي فرهنگي و فرهنگ برهنگي»، ترجمهي «تمهيدات: مقدمهاي براي هر مابعدالطبيعهي آينده كه به عنوان يك علم عرضه شود» نوشتهي كانت، «استاد سخن»، «درسهايي از قرآن»، «حج نماز بزرگ»، «خدامحوري، اكازيوناليزم در تفكر اسلامي و فلسفهي مالبرانش» و «آخرين منبر» (گردآوري آخرين سخنراني حجتالاسلام فلسفي همراه با يك يادداشت).
سرپرست «دانشنامهي جهان اسلام» كه در دورهي قبل، رييس مجلس شوراي اسلامي بود، هماكنون رييس كميسيون فرهنگي مجلس است.
انتهاي پيام