رييس جامعه‌ي تورگردانان ايران معتقد است: افزايش ورودي موزه‌ها براي دولت درآمدي ندارد؛ اما در نرخ تورها تأثير زيادي مي‌گذارد. ابراهيم پورفرج در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اشاره به اين‌كه هتل‌ها هر سال قيمت‌ها را افزايش مي‌دهند و حمل‌ونقل و تغذيه نيز از اين جريان بي‌نصيب نمانده‌اند، ادامه داد: اين هزينه‌ها نسبت به سال گذشته براي گردشگران بيش از 60 درصد افزايش يافته‌اند. وي بيان كرد: موزه‌هاي ما توسط بخش خصوصي اداره نمي‌شوند، بنابراين افزايش ورودي آن‌ها، درآمد كمي را براي دولت ايجاد مي‌كند، اما در نرخ تورها تأثير زيادي دارد. سال‌هاي گذشته، براي كاهش قيمت ورودي موزه‌ها، مذاكره‌هاي بسياري داشتيم و مشكلات ناشي از اين مسأله را مطرح كرديم تا اين‌كه قيمت‌ها كاهش يافتند. اين تورگردان يادآور شد: هدف گردشگراني كه به ايران سفر مي‌كنند، بازديد از اماكن تاريخي و فرهنگي است. اگر موزه‌ها و آثار تاريخي گران شوند، ديگر براي چه به ايران بيايند، براي استفاده از ساحل يا آفتاب گرفتن؟! وي اظهار داشت: گردشگر هر پولي كه از خانه‌ي خود تا ايران هزينه و راه طولاني را طي كند، فقط براي ديدن آثار تاريخي ايران مانند تخت جمشيد (پارسه) است؛ اما وقتي مسؤولان براي افزايش ورودي موزه‌ها و آثار تاريخي تصميم بگيرند، چه اتفاقي مي‌افتد؟ گردشگر اين همه هزينه مي‌كند كه يك بار ديگر در تخت جمشيد (پارسه) پول بدهد؟! پورفرج با بيان اين‌كه بسياري از موزه‌هاي مشهور دنيا براي بازيد رايگان هستند، گفت: براي چه بايد موزه‌ها گران شوند؟ اين اقدام تناقض كلام مسؤولان را مي‌رساند، از سويي مي‌گويند، مردم ما از موزه‌ها ديدن نمي‌كنند و آثار تاريخي كشور را نمي‌شناسند و از سوي ديگر، موزه‌ها را گران مي‌كنند. به گفته‌ي او، اگر قيمت ورودي موزه‌هاي كشورهاي ديگر دو درصد افزايش يابد، تورگردان‌هاي آن كشور معترض مي‌شوند، چون در هزينه‌هاي تور آن‌ها بسيار اثرگذار است؛ ما بايد با فعاليت‌هاي بين‌المللي هماهنگ باشيم و با توجه به تورم و گراني‌ها، هزينه‌ها را نمي‌توانيم بالا ببريم. رييس جامعه تورگردانان ايران بيان كرد: بايد توجه كرد كه بازديدكنندگان موزه‌ها چه كساني هستند؛ در ميان گردشگران خارجي، معلم‌ها، دانشجويان، اساتيد دانشگاه و علاقه‌مندان به فرهنگ و موزه كه درآمد چنداني ندارند. اين افراد با گردشگراني كه هزينه‌هاي زيادي در سفرهاي تفريحي و تجاري صرف مي‌كنند، متفاوت‌اند و گردشگراني هستند كه تلاش مي‌كنند، با كم‌ترين هزينه، بيشترين آثار فرهنگي را ببينند. وي افزود: ما دنبال گردشگران فرهنگي هستيم؛ اما از آن‌ها توقع گردشگران درآمدزا و تاجر را داريم. گردشگر فرهنگي يعني چه؟ اگر اين واژه را معني كنيم، شايد اين اقدامات را انجام ندهيم. اين تورگردان ادامه داد: بازديدكنندگان ايراني موزه‌ها افراد فرهنگي، دانشجو و دانشگاهي هستند كه حتا بايد رايگان از اين اماكن ديدن كنند. ما بايد شرايط آساني را براي بازديد از مراكز فرهنگي فراهم كنيم. حال كه چند نفر علاقه‌مند به ديدن موزه‌ داريم، بايد قيمت‌ها را چندبرابر كنيم؟! پورفرج گفت: پيشنهاد مي‌كنم، اين تغييرات در موزه‌ها صورت نگيرند و هزينه‌ها بالا نروند، چون اكنون هزينه‌ي موزه‌ها شرايط بازديد مردم را فراهم مي‌كند. وي اظهار كرد: افرادي كه اين لايحه‌ها را به دولت مي‌دهند، واقعا چه همكاري با بخش خصوصي دارند، كدام يك از فعالان اين بخش را در جريان قرار داده‌اند، واقعا همكاري آن‌ها با بخش خصوصي در چه زمينه‌اي است؟ پورفرج اضافه كرد: پس از اين‌كه اين پيشنهاد به قانون تبديل شد، مي‌خواهند اين قانون را پاك كنند. معمولا پس از تصويب اين پيشنهادها مي‌گويند، از نظر بخشي خصوصي استفاده كرده‌اند، اما كدام بخش خصوصي؟ 70 تا 80 درصد هر كاري كه انجام شود، مي‌لنگد، چون نظر كسي را نمي‌گيرند. انتهاي پيام