يك باستان‌شناس درباره‌ي ساخت هتل در شوش گفت: هتل را در همه‌جا مي‌توان ساخت، ولي شوش را نمي‌توان دوباره زنده كرد. اگر شوش و آثار باستاني آن از بين بروند، ديگر قابل جبران نيست.
محمود موسوي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، توضيح داد: حريم مصوبي كه اكنون وجود دارد، حريمي است كه توسط هيأت فرانسوي و براساس كاوش در شهر‌هايي مانند صنعت‌گران، شاهي و آپادانا تعيين شده است. درست است كه اين حريم به ثبت رسيده، ولي به اين امر، موكول شده است كه در اراضي حسين‌آباد در قسمت جنوبي حريم، بررسي‌هاي ديگري انجام شوند و براساس آن‌ها، حريم دوباره تغيير كند.
وي يادآوري كرد: تصويب حريم در اواخر دهه‌ي 60 و پس از انقلاب صورت گرفت. درحالي‌كه تعيين حريم پيش از انقلاب انجام شده است.
به گفته‌ي او، در اراضي حسين‌آباد و در قسمت جنوبي شهر باستاني، وجود آثار باستاني كاملا مشهود بود. به‌طوري كه آنجا (خارج از حريم 400 هكتاري مصوب) يك تابوت سفالي ديده شده است و اين اراضي تقريبا تا نزديكي سه‌راه هفت تپه ادامه پيدا مي‌كند.
دبير نخستين گردهمايي باستان‌شناسي پس از انقلاب تأكيد كرد: در مناطق يادشده هنوز بررسي و كاوشي انجام نشده است و نمي‌توان گفت كه آثار اينجا به‌دليل آن‌كه خارج از حريم 400 هكتاري قرار دارند، مهم نيستند.
وي اظهار داشت: شوش مهم‌ترين اثر باستاني ما و حتا پيش از تخت جمشيد (پارسه) است. ما هيچ اثري را به اهميت شوش نداريم، زيرا اين شهر از هزاره‌ي چهارم پيش از ميلاد به‌مدت پنج تا شش‌هزار سال به‌طور پيوسته، فرهنگ و تمدن دارد.
موسوي با تأكيد بر اين‌كه با شوش نمي‌توان شوخي كرد و آن را دست كم گرفت، ادامه داد: نمي‌توان گفت، چون محل ساخت هتل خارج از حريم 400 هكتاري است و اين محل هنوز به تصويب نرسيده است، پس هتل را مي‌توان ساخت. متأسفانه اخبار ناگواري كه از شوش به بهانه‌ي انجام عمليات‌هاي عمراني و نوسازي شنيده مي‌شوند، نشان مي‌دهند كه فشار مضاعفي بر پيكره‌ي شهر شوش وارد مي‌شود. درحالي‌كه اين شهر در اواخر دوره‌ي قاجار در خلوت و تنهايي، زخم‌هاي تاريخي خود را تحمل مي‌كرد و آسوده‌تر از امروز بود.
او با اشاره به اين‌كه وقتي شهر جديد پا گرفت، آثار تاريخي تحت فشار قرار گرفتند، بيان كرد: تصور من اين است كه دست‌اندركاران و مسؤولان، اهميت شهر شوش را به‌عنوان يك شهر باستاني و قديمي‌ترين شهر پس از سيلك كاشان به‌درستي نمي‌دانند، وگرنه به خود اجازه نمي‌دانند در حريم اول يا دوم و در چند صد متري آثار براي ويراني و امحاي آثار باقي‌مانده از شوش قدم بردارند.
وي درباره‌ي اهميت شهر باستاني شوش، توضيح داد: شوش به‌مدت دوهزار سال پايتخت ايلامي‌ها بوده و جايي است كه نخستين آثار مكتوب ما آنجا به‌دست آمده‌اند. شوش علاوه بر اين‌كه پايتخت هخامنشيان بوده، جايي است كه نخستين آپادانا در آن ساخته شده است.
اين باستان‌شناس با اشاره به سخنان برخي شاعران درباره‌ي اين شهر تاريخي، گفت: شوش فقط از ديدگاه باستان‌شناسان اهميت ندارد، بلكه از ديدگاه تمام جهانيان مهم است. درحالي‌كه هنوز اين شهر به‌طور كامل بررسي و پژوهش نشده است، ما حق نداريم آثاري را كه زير لايه‌هاي اين شهر مدفون‌اند، از بين ببريم.
موسوي تأكيد كرد: شوش اهميتي دارد كه هر كاري و حتا كوچك‌ترين كلنگي كه قرار است در آن زده شود، بايد با تأمل و تعمق باشد و هر قدمي كه برمي‌داريم، كارشناسي‌شده باشد و آثار فرهنگي خود را فداي گردشگري نكنيم.
انتهاي پيام