سرپرست گروه تعيين عرصه و حريم شهر باستاني شوش درپي اعلام نظر معاون ميراث فرهنگي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري مبني بر بدون مانع بودن ساخت دو هتل در شوش، بيان كرد: ساخت اين دو هتل، يعني اين‌كه شوش فكر ثبت جهاني را از سر خود بيرون كند.
محمدتقي عطايي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اشاره به تعيين عرصه‌اي كه فروردين‌ماه امسال در شهر شوش انجام شد، توضيح داد: مطالعاتي كه يك جمع كارشناسانه براي تعيين عرصه‌ي اين شهر تاريخي در آن زمان انجام دادند، تأييد مي‌كنند كه تمام بخش‌هايي كه اين دو هتل، يعني هتل «امير زرگر» و هتل «لاله» در آن هستند، درون بافت باستاني شهر شوش قرار دارند.
اين باستان‌شناس براي دادن توضيح بيشتر به ارايه‌ي مطالبي درباره‌ي آثار و يافته‌هاي باستاني كه در اطراف اين دو هتل قرار دارند، پرداخت.
به گفته‌ي عطايي، يكي از هتل‌ها دقيقا روبه‌روي كاخ آپادانا و حدود 30 متري سكوي غربي اين كاخ قرار دارد.
وي در اين‌باره توضيح داد: زماني كه مشخص شد، شخصي قرار است هتلي را در اين محل بسازد، با استعلامي كه براي ساخت آن انجام شده بود و پس از بررسي‌ها، متوجه شديم كه اين شخص چند خانه را در آن اطراف خريده است تا براي ساخت‌وساز هتل آماده باشند.
او اظهار داشت: بررسي طرح نيز نشان داد، يك طبقه‌ي زيرزمين اين هتل به پاركينگ تبديل مي‌شود و سه طبقه روي آن ساخته مي‌شوند. اگر از زيرزميني كه با حفر آن لايه‌هاي دوره‌ي هخامنشي به‌شكل مستقيم نابود مي‌شوند، بگذريم، طبقه‌هاي دوم و سوم هتل از ارتفاع كاخ آپادانا بالاتر قرار مي‌گيرند كه اين امر، خود معضلي براي ثبت جهاني شوش است.
وي بيان كرد: در شمال هتل امير زرگر و به فاصله‌ي 300 متري از آن، مقبره‌ي «دعبل خزاعي» از شاعران اهل بيت (ع) و مربوط به قرن‌هاي دوم و سوم هجري قمري قرار دارد. هم‌چنين در جنوب اين هتل، مقبره‌ي دانيال نبي (ع) است كه به دوره‌ي هخامنشي مربوط است و همين موضوع نشان مي‌دهد كه در اين بخش‌ها كه دو مقبره‌ي مهم وجود دارند، شهري بوده است و مردم در آن زندگي مي‌كردند.
عطايي با بيان اين‌كه اين مطالب نشان مي‌دهند، بدون استثنا از دوره‌ي اسلامي تا هخامنشي در اين منطقه سكونت وجود داشته است، گفت: دلايل ديگري نيز مبني بر اين‌كه اطراف هتل امير زرگر كاملا باستاني است، وجود دارند؛ مانند يك پله‌ي سنگي كه در زمان مرمت مقبره‌ي دعبل خزاعي پيدا شد و اكنون براي نمايش در حياط موزه‌ي شوش قرار دارد.
اين باستان‌شناس اظهار كرد: در غرب اين هتل و در فاصله‌ي 300 تا 400 متري و در كنار رود شائور كه توسط احسان يغمايي گمانه‌زني شد، ديواري آجري پيدا شد كه او معتقد است، به يك بناي بزرگ‌تر از دوره‌ي هخامنشي مربوط بوده است.
به گفته‌ي عطايي، در فاصله‌ي 500 تا 600 متري جنوب غرب هتل امير زرگر نيز كاخ شائور قرار دارد كه فرانسوي‌ها آن را كاوش كرده‌اند. در اين كاخ پس از دوره‌ي هخامنشي، سلوكيان زندگي مي‌كردند و پس از آن، در دوره‌ي اشكانيان به گورستان تبديل شد و در دوره‌ي اسلامي، يك كارگاه تصفيه‌ي شكر روي آن ساخته شد.
او با بيان اين‌كه در پاي سكوي غربي كاخ آپادانا نيز يك گورستان اسلامي از قرن‌هاي دوم و سوم هجري قمري وجود دارد كه يك مركز توليد آجر در دوره‌ي سلجوقي نيز بوده است، تأكيد كرد: در واقع، در تمام اطراف و جهت‌هاي مختلف هتل امير زرگر با فاصله‌ي حدود 200 تا 300 متر، آثار تاريخي قرار دارند و اين‌ها آثاري هستند كه پيش از اين نيز شناسايي شده بودند و تعجب مي‌كنم كه چرا معاون ميراث فرهنگي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري اين آثار را ناديده گرفته و يا نمي‌دانسته كه ساخت هتل را در اين منطقه بدون مانع اعلام كرده است.
اين باستان‌شناس در ادامه با اشاره به اين‌كه موضوع هتل لاله نيز بسيار بدتر و بغرنج‌تر است، توضيح داد: مساحت اين هتل بيشتر است و البته خاك‌برداري نيز شده است. در زمان خاك‌برداري توسط لودر، گورخمره‌هاي اشكاني ـ ساساني پيدا شدند و اين مسأله به وضوح در هر چهار طرف ديوار خاك‌برداري‌شده‌ي پي هتل مشخص است.
عطايي هم‌چنين بيان كرد: اواخر قرن 19 ميلادي يك هيأت باستان‌شناسي در محدوده‌ي شمال همين منطقه‌اي كه هتل لاله گودبرداري شده است، معبدي را با نام «آيَدانه» يافتند. زماني كه براي تعيين عرصه‌ي شهر شوش در فروردين‌ماه امسال كار مي‌كرديم، در جنوب، شمال و غرب هتل لاله در شوش سه گمانه باز كرديم و به آثار تاريخي رسيديم. پس از آن، به نزديك شهرك سلمان كه با هتل لاله 200 متر فاصله دارد، رفتيم و با گمانه‌زني در آنجا، عرصه‌ي شوش مشخص شد. به اين ترتيب، هتل لاله كاملا در عرصه‌ي شوش قرار دارد.
او ادامه داد: علاوه بر اين‌ها، در 50 متري شرق اين هتل دو تپه و يك كارگاه پخت آجر از قرن‌هاي اوليه‌ي اسلامي وجود دارند كه مدارك موجود اين آثار را تأييد مي‌كنند.
وي در پايان گفت: براي تأييد باستاني بودن منطقه، آقاي دولت‌آبادي ـ معاون ميراث فرهنگي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري ـ را به يك مناظره‌ي علمي دعوت مي‌كنم كه در آن، او باستان‌شناسي را با تأمين بودجه انتخاب كند، سپس من و كارشناس منتخب ايشان، يك گمانه‌ي 10 در 10 متر را در كنار هتل لاله‌ي شوش باز كنيم و اگر آثار معماري، سفال و لايه‌هاي دوره‌هاي ساساني و اشكاني در آن گمانه پيدا نشدند، من پنج سال كار باستان‌شناسي را رها مي‌كنم. در غير اين صورت، معاون ميراث فرهنگي حرف خود را مبني بر بدون مانع بودن ساخت دو هتل در شوش پس بگيرد.
انتهاي پيام