رييس پژوهشكده‌ي گردشگري: شعارها به‌دليل نبودن ثبات مديريتي در دستگاه‌هاي دولتي عملي نمي‌شوند
رييس پژوهشكده‌ي گردشگري سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري اظهار داشت: پشتوانه‌ي هر شعاري، شعور است، پشت هر شعار بايد يك انديشه‌ي همراه با برنامه‌ريزي باشد؛ اما يكي از مشكلات ما اين است كه به‌صورت مستقيم، مطالب را پي‌گيري نمي‌كنيم و برنامه‌ريزي‌ها به‌صورت مقطعي انجام مي‌شوند؛ به عبارت ديگر، برنامه‌ريزي راهبردي نداريم تا شعارها را عملياتي كنيم. ركن‌الدين افتخاري در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، بيان كرد: با تغيير مسؤولان در دستگاه‌هاي دولتي، شعارها هم دچار تحول مي‌شوند و بدون توجه به ماهيت شعارها، دوباره برنامه‌هايي آغاز مي‌شوند و دوباره‌كاري مي‌شود. مدرس دانشگاه تربيت مدرس تهران گفت: در ايران، بيشتر برنامه‌ها برعهده‌ي دستگاه‌هاي دولتي‌اند و نبودن ثبات مديريتي در دستگاه‌هاي دولتي موجب مي‌شود كه شعارها جامه‌ي عمل نپوشند. به علاوه، ديدگاه راهبردي به شعارها نداده‌ايم كه آن‌ها را بتوانيم عملياتي كنيم. وي ادامه داد: دوران فعاليت مديران كوتاه است و آن‌ها مي‌خواهند در دوره‌ي تصدي خود، كاري را ارايه دهند و ديگر به آينده فكر نمي‌كنند و اين يكي از ضعف‌هاي اساسي است. اين محقق صنعت گردشگري درباره‌ي برنامه‌هاي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري در هفته‌ي گردشگري، اظهار كرد: ازسوي سازمان زحمت‌هايي كشيده مي‌شوند، اما چون ديدگاه بلندمدت وجود ندارد و برنامه‌ها كوتاه‌مدت‌اند، جنبه‌ي تبليغاتي نسبت به جنبه‌ي واقعي، بيشتر گسترش پيدا كرده است. او گفت: يكي از مشكلات ما اين است كه هنوز ديدگاه بلندمدت جا نيفتاده است و به مراكز و كانون‌هاي علمي توجه نمي‌شود. مديران فكر مي‌كنند، همه‌ي مسايل را خود مي‌توانند حل كنند. در صورتي كه مدير اجرايي گرفتار مسايل بسياري است و بايد فرصت‌ها را به كانون‌هاي فكري بدهد تا براي دغدغه‌ها راه حل علمي پيدا كند و شعارها را عملي كند؛ اكنون اين نقطه ضعف وجود دارد. وي با بيان اين‌كه گردشگري سلامت يكي از محورهاي مهم گردشگري ايران است و به‌عنوان يك شعار داخلي مي‌تواند مطرح شود، بيان كرد: بايد براي سفر، فرهنگ‌سازي و اين نياز مطرح شود كه هر شهروند در برنامه‌هاي هفتگي و سالانه‌ي خود، گردشگري را بگنجاند، چون سفر در بازيابي انرژي و افزايش كارايي براي فرد و سازمان مؤثر است. افتخاري افزود: دولت‌ها بايد زمينه‌هاي فرهنگ‌سازي و تسهيلات سفر را فراهم كنند. در اين راستا، بايد به سراغ حداقل‌ها يا همان استانداردسازي بروند و خدماتي استاندارد را ارايه كنند. چگونگي رفتار با گردشگران را نيز بايد بررسي كنيم كه در نهايت، به ضرورتي مي‌رسد كه به آن اخلاق گردشگري گفته مي‌شود. انتهاي پيام