يك كارشناس: گردشگري در ايران به شرايط آب‌وهوايي وابسته نيست
يك كارشناس صنعت گردشگري اظهار داشت: رابطه‌اي تنگاتنگ بين آب‌وهوا و صنعت گردشگري وجود دارد. گردشگري يك فعاليت اقتصادي ـ اجتماعي است و جهانگردان به‌دنبال شرايط مطلوب براي گذراندن اوقات فراغت هستند كه معمولا شرايط آب‌وهوايي اين زمينه را مي‌تواند فراهم كند. اسماعيل قادري در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، بيان كرد: در مطالعات جهانگردي، آب‌وهوا جزو منابع پايه‌ي اين صنعت است كه در الگوي حمل‌ونقل، تفريحات، سفر، نوع لباس و نوع فعاليت‌هايي كه در مقصد انجام مي‌شوند، مي‌تواند تأثيرگذار باشد. او ادامه داد: شرايط آب‌وهوايي به افزايش تقاضا مي‌تواند منجر شود و هم به‌عنوان منبع جهانگردي قرار گيرد يا مانع توسعه‌ي جهانگردي شود. بررسي‌هاي انجام‌شده نشان مي‌دهند كه يك رابطه‌ي مستقيم بين شرايط آب‌وهوايي و حجم جريان جهانگردي وجود دارد. مقصدهايي كه داراي شرايط آب‌وهوايي مطلوب‌تري هستند، اگر ديگر شرايط را مانند امنيت، قوانين و مقررات، امكانات و خدمات داشته باشند، گردشگري در آن كشورها نسبت به مكان‌هاي ديگر دنيا توسعه‌ي بيشتري مي‌يابد. وي گفت: بيشترين نقاط گردشگري دنيا در مناطق معتدل قرار دارند و در مكان‌هايي مانند اطراف درياي مديترانه، حوزه‌ي درياي كاراييب يا جنوب شرق آسيا، شرايط آب‌وهوايي سبب شده است كه صنعت گردشگري توسعه يابد. قادري اظهار كرد: زماني كه آب‌وهوا به‌عنوان عامل اصلي جذب گردشگر است، اگر تغييراتي در آب‌وهوا به‌وجود آيد، جريان‌هاي گردشگري نيز تحت تأثير قرار مي‌گيرند. اگر يك مقصد گردشگري دچار خشكسالي شود، دماي آن افزايش يابد يا الگوهاي بارش تغيير كنند و امكان توسعه‌ي فعاليت‌هاي اقتصادي براي مدتي در آن نباشد، سبب مي‌شود كه جريان جهانگردي به آن منطقه كاهش يابد يا با مشكل روبه‌رو شود. اين كارشناس صنعت گردشگري گفت: مسايل اقليمي در سال‌هاي اخير بسيار مورد توجه قرار گرفته‌اند. افزايش گازهاي گلخانه‌يي و گرم شدن زمين سبب شده‌اند كه تغييرات شديدي در آب‌وهواي كره‌ي زمين به‌وجود آيد. آنچه اكنون مورد نظر ماست، تغييرات آب‌وهوايي است كه اگر آثار منفي داشته باشد، سبب كاهش جريان‌هاي گردشگري مي‌شود. وي بيان كرد: گرم شدن زمين، ذوب شدن يخ‌ها را درپي دارد و ذوب يخ، افزايش سطح آب‌ها را به‌وجود مي‌آورد و ممكن است بسياري از تأسيسات گردشگري ساحلي در جهان، برخي سايت‌هاي ساحلي و حتا برخي جزاير كه به‌عنوان مقصدهاي مهم جهانگردي هستند، زير آب بروند و گردشگران مقاصد زيادي را از دست بدهند. او ادامه داد: افرادي كه در اين نواحي سرمايه‌گذاري كرده‌اند، ممكن است بسياري از سرمايه‌هاي خود را از دست بدهند، چون وقتي سطح آب بالا مي‌آيد، بسياري از بخش‌ها و نواحي زير آب مي‌روند و اين همان اتفاقي است كه در سواحل درياي خزر در كشور ما افتاد. وي توضيح داد: عمده‌ي برنامه‌هاي سازمان جهاني جهانگردي درباره‌ي اين مطلب است كه چگونه مي‌توانيم كمك كنيم تا فعاليت‌هاي گردشگري را به‌شكلي سامان دهيم كه كم‌ترين تأثير را در افزايش گرماي كره‌ي زمين، تخريب پوشش گياهي و ... بگذارد و در نهايت صنعت گردشگري به‌عنوان يك بخش بزرگ اقتصادي ـ اجتماعي در دنيا در كاهش اين تغييرات منفي سهيم باشد. او گفت: جهانگردي در كشور ما وابستگي زيادي به محيط زيست ندارد. خشكسالي در ايران به‌صورت دوره‌اي است و دليل آن را تغييرات آب‌وهوايي يا افزايش دماي زمين نمي‌توان دانست. اين خشكسالي‌ها سبب مي‌شوند كه برخي منابع آسيب ببينند، مثلا تالاب‌ها خشك شوند و پرنده‌هاي مهاجري كه به تالاب‌ها وارد مي‌شوند، ديگر نيايند يا ميزان آب‌دهي برخي چشمه‌هاي آب گرم كاهش يابد. قادري اظهار كرد: در ايران تغييرات آب‌وهوايي و افزايش دماي زمين سبب كاهش منابع آب و تغيير در پوشش گياهي مي‌شود و به تبع آن زندگي جانوري نيز تغيير پيدا مي‌كند. ايران در مقايسه با ساير نقاط دنيا، جهانگردي پيشرفته‌اي ندارد و صنعت گردشگري در كشور به شرايط آب‌وهوايي وابسته نيست و بيشتر گردشگراني كه به كشور ما مي‌آيند، براي ديدن آثار تاريخي سفر مي‌كنند. به علاوه، گردشگري در كشور ما نسبت به تغييرات آب‌وهوايي در كوتاه‌مدت تأثيرپذير نيست، اما ممكن است در بلندمدت تأثيرپذير باشد. اين كارشناس صنعت گردشگري بيان كرد: در اين‌باره راهكارهايي وجود دارند، مثلا در پيست‌هاي اسكي از برف مصنوعي استفاده مي‌كنند كه نيازمند تكنولوژي بالايي است و هزينه دارد. البته اين عمل، اثرهاي منفي بسياري را درپي دارد و به‌نوعي تغييرات اقليمي را تشديد مي‌كند. قادري ادامه داد: درباره‌ي حفاظت از چشمه‌ها و رودخانه‌ها نيز بحث احداث سدها مطرح مي‌شود كه با همكاري وزارت نيرو در مناطقي كه آسيب‌پذيري بيشتري وجود دارد، به مرور آب را به رودخانه‌ها و سدها تزريق كنند. به عبارتي، در فصول پرآبي، آب‌ها را ذخيره كنيم و در فصول كم‌آبي آن را داخل رودخانه‌ها جريان دهيم. وي گفت: سياست‌هاي كلي بايد در راستاي حفاظت از محيط زيست باشند، چون بيشتر تغييراتي كه در اقليم به‌وجود مي‌آيند، به تغييرات زيست‌محيطي مانند نابودي پوشش گياهي، نابودي جنگل‌ها، افزايش دما، كاهش باران، سيل و ... مي‌انجامند كه اين مسايل بايد به‌خوبي مديريت شوند. اين كارشناس صنعت گردشگري افزود: با هدف كنترل آثار منفي حاصل از تغييرات آب‌وهوايي بايد صنعت گردشگري را به سمت توسعه‌ي پايدار هدايت كنيم. در بهره‌برداري از آب‌ها، صرفه‌جويي و اصول لازم را داشته باشيم و به كنترل و مهار آب‌ها كمك كنيم. تغييرات آب‌وهوايي كره‌ي زمين ناشي از افزايش دماست. لذا بايد فعاليت‌هايي را برنامه‌ريزي كنيم كه كم‌ترين تأثير را بر افزايش دماي زمين داشته باشند. انتهاي پيام