نخستين همايش هنر و فرهنگ عشاير ايران با حضور مهندس ميرحسين موسوي ـ رييس فرهنگستان هنر ـ برگزار و از فعالان و پيشكسوتان اين حوزه تقدير شد.
به گزارش خبرنگار بخش ايرانشناسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دكتر جواد صفينژاد ـ پيشكسوت حوزهي مردمشناسي ـ در اين همايش كه امروز (ششم شهريورماه) در مؤسسهي آسمان فرهنگستان هنر برگزار شد، اظهار داشت: در پهنهي امروزي ايران، 123 هزار كيلومترمربع وسعت عشايرنشينان است كه از اين قسمت، 75 هزار كيلومترمربع مربوط به لر بزرگ و 48 هزار كيلومترمربع متعلق به لر كوچك است. در ميان تمام ردههاي عشايري، وسعت منطقهي لرهاي بختياري بيشتر است و 43 هزار مترمربع منطقهي بختياري را تشكيل داده است.
وي ادامه داد: در سرشماري سال 1366 فقط كوچندههاي بختياري 37 هزار خانواده بودند. به علاوه، امسال سرشماري ديگري براي عشاير انجام شده كه هنوز نتيجهي آن اعلام نشده است.
او با اشاره به تنظيم شدن دانشنامهي عشايري، گفت: اگر به زندگي عشاير بنگريم، آنها ساختهاي اجتماعي دارند كه از فرهنگ آنها نشأت گرفته است. ساخت اجتماعي عشاير، پنج ردهيي يا شش ردهيي است؛ ولي وقتي فرهنگ عشاير را بررسي ميكنيم، ساخت آن هشت ردهيي است و نشانگر آن است كه قدمت عشاير ايران از عشاير افغانستان نيز كهنتر است.
محمدمهدي حيدريان ـ نمايندهي فرهنگستان هنر در اين همايش و مدير مؤسسهي آسمان ـ نيز بيان كرد: پويايي، قدرت و غناي فرهنگ و هنر ايل جزيي از فرهنگ عشاير است و بهلحاظ ارتباط فرهنگ آنها با طبيعت فرهنگ پايدار دارند.
او گفت: امسال گروه تخصصي هنر و فرهنگ عشايري و همچنين گروه تخصصي هنرهاي روستايي را در فرهنگستان هنر تشكيل داديم و اين همايش از نخستين دستاوردهاي هنر و فرهنگ عشاير است.
وي افزود: تلاش كردهايم كه اين همايش را در مكاني كه مردم عشايرنشين در آن زندگي ميكنند، برگزار كنيم؛ اما بهدليل نبود آمادگي در ميان مسؤولان در شهرستانها اين امكان فراهم نشد. اميدواريم همايشهاي بعدي را در مكانهايي كه مردم عشاير زندگي ميكنند، برپا كنيم.
همچنين دبير علمي نخستين همايش هنر و فرهنگ عشاير ايران اظهار كرد: در سند چشمانداز، ايران كشوري توسعهيافته است و در سياستهاي كلي برنامهي چهارم، توسعهي آگاهي دربارهي تاريخ، فرهنگ و هنر، حراست از ميراث فرهنگي و هنري مورد تأكيد قرار گرفته است.
علي قنبري بيان كرد: فرهنگ، ميراث اجتماعي انسان و هنر، جزيي از مجموعهي پيچيدهي فرهنگ است. خاستگاه هنر ايل، طبيعت و سرچشمهي زلال آن است. اقيانوسي عظيم و ژرف و پديدهاي سازنده و حركتآفرين كه با نبوغ و خلاقيت زنان و مردان عشايري تكوين يافته و بهعنوان بخشي از ميراث و سرمايهي ملي، با وجود همهي ناملايمتها و محدوديتها، سينهبهسينه به نسلهاي بعد منتقل شده و در طول قرنها هويت خود را حفظ كرده است.
وي اضافه كرد: حوزهي عشايري كشور با توجه به قلمرو، قرابتهاي فرهنگي ايلات و مقتضيات اقليمي به شش منطقه تقسيم ميشود. بخش نخست؛ چهارمحال بختياري، لرستان، اصفهان و خوزستان، بخش دوم؛ فارس، كهگيلويه و بويراحمد، بوشهر و يزد، بخش سوم؛ سيستان و بلوچستان، كرمان و هرمزگان، بخش چهارم؛ كرمانشاه، ايلام، كردستان و همدان، بخش پنجم؛ خراسان، گلستان، سمنان، مركزي و تهران و بخش ششم؛ آذربايجان شرقي، غربي، اردبيل، زنجان و گيلان است.
در اين همايش از زندهياد بهمن علاءالدين (مسعود بختياري)، نورالله مؤمننژاد، علياكبر شكارچي، عبدالعلي خسروي، رضا سقايي، جواد خسروينيا، ملكشاه ابدالي، بيبيمحترم پرويزي، بيبيددولي احمدي نورالدينوند، مسعود جعفري جوزاني و داراب رييسي تجليل شد. همچنين اين همايش با اجراي آيينهاي عشايري، نواختن كرنا و دهل و اجراي برنامهي آييني و موسيقايي چهل سرو همراه بود.
انتهاي پيام