فرمول قيمت، بخش اصلي و مهم هر قرارداد گازي است و عادلانه و به‌روز بودن قيمت گاز شرط اصلي براي به اجرا در آوردن آن به‌ويژه در پروژه‌هاي خط لوله است؛ به‌طوري‌كه از سه قرارداد اصلي صادرات گاز كه در سال‌هاي پس از پيروزي انقلاب اسلامي امضا شده، قرارداد تركيه كه قيمتش مناسب‌ بوده، تاكنون به اجرا در آمده است. سيدمحمدهادي نژادحسينيان - دبير كل مجمع مجالس آسيايي و رييس سابق تيم مذاكره‌كننده خط لوله صلح - با بيان اين مطلب در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار كرد: امضاي قرارداد خط لوله صلح با فرمول قيمت فعلي و بدون پذيرش قيمت عادلانه و به‌روز، مي‌تواند اين قرارداد را مانند دو قرارداد مشابه ديگر با مشكل در زمينه اجرايي شدن مواجه كند. انگار هندي‌ها هم اين مطلب را خوب مي‌دانند، زيرا تجربه عملي آن را از گذشته داشته‌اند. وي در ادامه درباره برخي خبر‌هاي منتشرشده مبني بر اين‌كه ايران تحويل گاز در مرز هند را پذيرفته است، گفت: اگر اين پروژه را خط لوله صلح مي‌ناميم، بايد با احداث آن بين هند و پاكستان صلح برقرار شود. در اين صورت تحويل گاز هند در مرز ايران به پاكستان و تحويل آن توسط پاكستان در مرز هند به آن كشور روشي منطقي و معمول كار است. نژادحسينيان افزود: اين‌كه هندي‌ها اصرار دارند گاز را در مرز خودشان از ما تحويل گيرند، شايد به اين دليل است كه مي‌دانند انجام اين پروژه مرهمي نيست كه زخم عميق بين آن‌ها و پاكستان را به‌زودي درمان كند؛ بنابراين به پاكستاني‌ها درمورد تامين امنيت خط لوله اعتماد نمي‌كنند. معاون سابق امور بين‌الملل وزارت نفت با تاكيد بر اين‌كه شرايط قرارداد بايد به گونه‌اي باشد كه هند و پاكستان را به برقراري صلح تشويق كند، اضافه كرد: با توجه به شرايط موجود در پاكستان و مخالفت ارتش پاكستان با اين پروژه، پذيرفتن مسووليت امنيت انتقال گاز در داخل خاك پاكستان توسط ايران به هيچ وجه به‌صرفه به‌نظر نمي‌رسد. انتهاي پيام