يك راهنماي فعال در حوزه‌ي گردشگري شكار گفت: مشكل تورگردان‌ها در گردشگري شكار با سازمان حفاظت از محيط زيست در آمارگيري گونه‌هاي جانوري است، چون اين سازمان وقتي گردشگران برنامه‌ريزي و مقصد سفر خود را انتخاب كرده‌اند، آمار گونه‌هاي جانوري قابل شكار را مي‌دهد. محمود سخت‌باز با عنوان ميرشكار كه بيش از 40 سال در حوزه‌ي شكار و طبيعت‌گردي فعاليت دارد و مدرس اين رشته‌هاست، در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، به وضعيت تورهاي شكار در كشورهاي آفريقايي اشاره كرد و افزود: اين كشورها درآمد زيادي از گردشگري شكار دارند. حيوانات اين قاره براي اروپايي‌ها بسيار جاذبه دارند، بنابراين براي آن هزينه مي‌كنند. در ايران نيز حيات وحش غني و خوبي وجود دارد، مانند قوچ ايراني كه در كشورهاي اروپايي و آفريقايي به‌دست نمي‌آيد و گردشگران براي شكار اين‌گونه‌ي جانوري بايد به ايران سفر كنند. او معتقد است: سازمان حفاظت از محيط زيست در كشور ما واقعا مظلوم است، چون در ديگر كشورها اين بخش در سطح وزارتخانه فعاليت مي‌كند. مأموران محيط زيست و محيط بان‌هاي ايراني تجهيزات و امكانات مناسبي ندارند و با اين امكانات محدود، مناطق را نمي‌توانند حفاظت كنند. اين راهنماي گردشگري شكار با بيان اين‌كه از سال 1376 زير نظر مؤسسه‌ي ايران توريسم وابسته به سازمان سياحتي بنياد مستضعفان فعاليت در گردشگري شكار را همراه فرد ديگري آغاز كرده‌ام و بيش از هر شخص ديگري مشكلات زيستگاه‌ها و مأموران محيط زيست را شاهد هستم، گفت: اكنون حتا كم‌ترين امكانات مانند برق و حمام در برخي زيستگاه‌هاي جانوري و گياهي ايران وجود ندارند. سخت‌باز تأكيد كرد: مأموران محيط زيست به تجهيزات خوب و امكانات مناسب نياز دارند. بيشتر شكارگاه‌ها به‌دليل دام بيش از حد و نبود امكانات، وضعيت خوبي ندارند. اين درحالي است كه دام را در هر منطقه‌اي مي‌توان پرورش داد، اما قوچ و آهوي ايراني را در هر منطقه‌اي نمي‌توان توليد، تكثير و نگهداري كرد. مأموران در اين بخش، مظلوم واقع شده‌اند و سازمان‌هاي حفاظت از محيط زيست و جنگل‌ها و مراتع دست كم براي رفع اين مسأله از فعاليت‌هاي مجزا مي‌توانند جلوگيري و با يكديگر همكاري كنند. اين مدرس طبيعت‌گردي و شكار درباره‌ي حمايت‌هايي كه از گردشگري شكار مي‌شود و ديدگاه‌هايي كه در اين‌باره وجود دارند، اظهار داشت: تعدادي كه آگاهي دارند، از اين تورها خوب حمايت مي‌كنند، چون گردشگر فقط براي شكار به ايران سفر نمي‌كند، بلكه هدف او بازديد از ديگر جاذبه‌هاي ايران مانند فرهنگ، تاريخ و طبيعت نيز است و در عين حال، گونه‌ي جانوري پيري را شكار مي‌كند؛ گردشگر شكار به حيوان جوان نياز ندارد. سخت‌باز درباره‌ي وضعيت صدور مجوزهاي شكار، گفت: سازمان حفاظت از محيط زيست در اين بخش همكاري مي‌كند؛ اما محدوديت‌هاي خاصي دارد، مشكل اصلي ما با اين سازمان در آمارگيري است، چون متقاضي گردشگري شكار در ايران همواره موضوع مجوز و گونه‌هاي قابل شكار را پي‌گيري مي‌كند؛ ولي ما تا آخرين لحظه‌ها هيچ اطلاعاتي نداريم و زماني آمارها در اختيار تورگردانان فعال در گردشگري شكار قرار مي‌گيرد كه ديگر گردشگر مقصد خود را انتخاب كرده است. وي نوع ترتيب‌بندي فصل شكار در ايران را يكي ديگر از مشكلات گردشگري شكار دانست و ادامه داد: مناطقي مانند البرز مركزي فقط تا پايان مهرماه براي شكار مناسب‌اند. بنابراين بايد فصل شكار در ايران تفكيك شود، درحالي‌كه به‌صورت كلي فصل شكار در ايران را از 15 مهرماه آزاد مي‌كنند. هم‌چنين فصل شكار در جنوب و شمال كشور هم‌زمان نيست و بايد به اين موضوع توجه شود. اين راهنماي گردشگري شكار بيان كرد: بايد از محيط زيست به‌شدت محافظت كنيم تا وحوش باقي بمانند، چون وضع زيستگاه‌ها و گونه‌هاي جانوري را در حالت مناسبي نمي‌بينيم. اكنون حيات وحش ايران ظرفيت اوليه را ندارد و اين ظرفيت پاسخ‌گوي مجوزهاي محدودي كه به پنج تورگردان فعال در اين بخش داده مي‌شوند، نيست. جاذبه‌ها كم‌اند، چون امكانات وجود ندارند. او با بيان اين‌كه برنامه‌ريزي براي گردشگري شكار در كشور وجود ندارد، اظهار داشت: اكنون چند سازمان مربوط به اين بخش، فعاليت‌ها را به‌خوبي انجام مي‌دهند؛ اما در اين ميان، سازمان حفاظت از محيط زيست بايد در كار خود تجديد نظر كند. سخت‌باز تأكيد كرد: اين سازمان بايد هزينه‌اي را كه از تورهاي شكار به‌دست مي‌آورد، در زيستگاه‌ها خرج كند تا دست كم اگر گردشگري به اين مناطق سفر نكرد، اين امكانات به مأموران محيط زيست اختصاص يابد. ما فقط بايد به فكر باشيم كه بذرمان در اين زيستگاه‌ها از ميان نرود و سپس از آن استفاده كنيم. انتهاي پيام