عضو هيأت مديره‌ي جامعه‌ي تخصصي تورگردانان گفت: ظرفيت شكار ايران آن‌قدر محدود است كه حتا جوابگوي پنج آژانس فعال در گردشگري شكار نيست؛ اما از اين ظرفيت محدود نيز استفاده‌ي چنداني نمي‌شود. سيامك خوانساري در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اعتقاد به اين‌كه نگاه‌ها به گردشگري شكار، شعاري است و در عمل هيچ نگاهي به آن وجود ندارد، ادامه داد: از ميان دوهزار دفتر خدمات مسافرتي در كشور، پنج آژانس تخصصي در گردشگري شكار فعاليت مي‌كنند كه فقط براي شكار تعداد محدودي از گونه‌هاي جانوري مجازند و نمي‌خواهند غيرقانوني شكار كنند. مسؤولان نيز چون ظرفيت شكار در كشور پايين است، براي گردشگري در اين بخش ارزش قايل نمي‌شوند و اگر اين ظرفيت بالا بود، به آن توجه مي‌كردند. وي با بيان اين‌كه گردشگري شكار از زمان تشكيل سازمان حفاظت از محيط زيست تعريف شده است و قوانين بسيار قديمي دارد، اظهار داشت: در چند سال اخير كه گردشگري شكار در كشور فعال شده است، با سازمان حفاظت از محيط زيست بارها صحبت و مشكلات را مطرح كرده‌ايم؛ ولي تاكنون در اين بخش كوچك‌ترين اتفاقي نيفتاده است. برخي از مديران اين سازمان در استان‌ها سليقه‌يي اعمال نظر مي‌كنند و به اعتراف كارشناسان محيط زيست، نظرات كارشناسان اين سازمان به‌روز نيست و سليقه‌يي رفتار مي‌كنند. او در ادامه به فعاليت‌هاي كميته‌ي ملي طبيعت‌گردي اشاره و بيان كرد: نشست‌هاي بسياري در اين كميته برگزار شده‌اند، اما كوچك‌ترين تغييري ايجاد نشده است. وقتي حرفه‌ي ما گردشگري شكار است، مشكلات اين بخش را در جاي ديگري نمي‌توانيم مطرح كنيم. سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري ما را به كميته‌ي طبيعت‌گردي براي طرح مشكلات ارجاع مي‌دهد، ولي حاصلي از اين كار نديده‌ايم. به اعتقاد اين تورگردان، پويا نبودن بخش گردشگري شكار با وجود عوامل بازدارنده، از دست دادن بازارهاي اين حوزه را موجب شده است. وي گردشگري شكار را روبه زوال ارزيابي كرد و گفت: فصل شكار در ايران از نيمه‌ي دوم مهرماه آغاز مي‌شود؛ ولي ما حتا تا چند روز پس از اين زمان نمي‌دانيم كه سازمان حفاظت از محيط زيست براي شكار مجوز مي‌دهد يا كدام مناطق را براي اين موضوع درنظر گرفته‌اند. هم‌چنين گاهي مجوزهايي را مي‌دهند كه اصلا ارزش ندارند. او افزود: چگونه در آخرين لحظه‌ها كه بيشتر گردشگران مقصد شكار و تور خود را انتخاب كرده‌اند، آژانس‌ها مجوزهاي محدود شكار خود را مي‌توانند بفروشند تا درآمد كسب كنند. خوانساري با بيان اين‌كه گردشگري شكار به متولي كه اين كار را بفهمد نياز دارد، گفت: حفاظت صرف در محيط زيست معني ندارد. در گذشته، علاوه بر اين‌كه از مناطق زيست‌محيطي حفاظت مي‌شد، اضافه‌ي توليد نيز با اجراي تورهاي شكار برداشت مي‌شد. در آن زمان، براي دو و سه سال آينده تورهاي شكار را ذخيره مي‌كردند؛ اما پس از آن، چند سالي مناطق حفاظت‌شده رها شدند تا اين‌كه 10 سال پيش، حفاظت از اين مناطق بار ديگر آغاز شد و در سال 1377 نيز سازمان سياحتي بنياد مستضعفان تابوشكني كرد و چند خارجي را براي شكار به ايران آورد و از سال 1378 فعاليت در گردشگري شكار آغاز شد. عضو كارگروه صيد و شكار كميته‌ي ملي طبيعت‌گردي ادامه داد: براي تورهاي شكار وزارت دفاع، گمرك و اداره‌ي دوم ارتش بايد مجوزهاي مربوط را صادر مي‌كردند؛ اما تا يكي دو سال آغاز كار، نمي‌دانستند چه كار بايد انجام دهند؛ اما حميد ناطقي ـ نماينده‌ي دادستاني در اشياي مهمات ـ با اشراف بر اين موضوع، نظام اين كار را چنان در آن زمان روان كرد كه تاكنون ازسوي اين بخش‌ها كوچك‌ترين مشكلي ايجاد نشده است؛ اما با سازمان حفاظت از محيط زيست به نتيجه‌ي مثبتي نتوانسته‌ايم، دست يابيم. اگر در گردشگري شكار هر بخشي همكاري نكند، تمام كار با مشكل مواجه مي‌شود. خوانساري با اشاره به روش حفاظت و شكار در كشورهاي آفريقايي و پاكستان، اضافه كرد: روش حفاظت در اين كشورها، محلي است و معمولا سرريز توليد و تكثير گونه‌هاي جانوري با اجراي تورهاي شكار فروخته و درآمد آن صرف امور آن محل مي‌شود. اين كار براي مردم منطقه انگيزه ايجاد و از مهاجرت جلوگيري مي‌كند. انتهاي پيام