مدير مركز هنرهاي نمايشي معتقد است: برنامه‌هاي مركز هنرهاي نمايشي كاملا شفاف است و دورخيز اين مركز، بر نمايشنامه‌هاي ايراني و رسيدن به تئاتر ملي متكي است. به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، حسين پارسايي كه صبح روز سه‌شنبه 28 خردادماه درجمع خبرنگاران درسالن كنفرانس تئاترشهر سخن مي‌گفت، در پاسخ به سئوالات خبرنگاران، ابتدا درباره‌ي ضرورت اجراي نمايشنامه‌هايي مانند «كانال كميل» توضيح داد: بررسي كيفيت اين‌گونه نمايش‌ها به عهده‌ي منتقدان، هنرمندان است و نه‌تنها نمايش‌هاي مذهبي و انقلابي كه نمايش‌هاي ديگر هم گاه كيفيت نازلي دارند. به گفته‌ي او نمايشي مانند «كانال كميل» به‌دليل كمبود توليد آثار موضوعي مذهبي و انقلابي براي بار‌دوم و به‌جهت اداي دين و آزادسازي خرمشهر اجرا شده است، البته معتقديم ضعف مديران و توليد‌كنندگان باعث عدم توليد آثار فاخر دراين زمينه مي‌شود. حسين پارسايي همچنين درباره‌ي وضعيت معافيت مالياتي نيز تشريح كرد: معافيت مالياتي حق مسلم تئاتري‌هاست و اميدواريم انجمن جديدالتاسيس هنرهاي نمايشي بتواند خود، پيگير حل اين موضوع باشد و شرايط حاضر نيز اين انجمن بايد خسارت اين مساله را برعهده بگيرد؛ ضمن اين‌كه تمام بدهي‌ها و تامين منابع مالي دراختيار اين انجمن قرار مي‌گيرد. او با اشاره به پيگيري‌هاي انجام‌شده براي اجراي قانون معافيت مالياتي هنرمندان متذكر شد: اين پيگير‌ها هم‌چنان بي‌نتيجه مانده است و درآخرين پيگيري‌ هم اعلام شده است، معافيت مالياتي منوط به ارائه‌ي معرفي‌نامه‌ي وزارت ارشاد به دايره مالياتي محل مسكوني هريك از هنرمندان است. پارسايي تاكيد كرد: دليل عدم رعايت قانون را بايد از مديران ارشد بپرسيد. ما هم مانند هنرمندان تئاتر به اجراي قانون معافيت مالياتي معتقديم. او درباره‌ي وضعيت بازسازي تئاتر «نصر» هم گفت: كار بازسازي به مراحل حساسي رسيده است. مدير بازسازي درخواست بودجه را مطرح كرده بود كه بنده تاكنون نتوانسته‌ام تامين اعتبار بكنم. مدير مركز هنرهاي نمايشي درباره‌ي تعامل اين مركز با تالار مولوي اظهار داشت: طبيعي است نمي‌توانيم به تقاضاي تمام هنرمندان پاسخ بگوييم، بنابراين با تالار «مولوي» توافق كرده‌ايم كه در راستاي حمايت از آثار دانشگاهي و با استقرار شوراي تئاتر دانشگاهيان دراين تالار، 10 نمايش دانشجويي، 7 نمايش استاد دانشجويي و 9 نمايش حرفه‌اي كه متون‌شان توسط شوراي نظارت و ارزشيابي تصويب شده است، نوبت اجرا بگيرند و مدير اين تالار نيز براساس مصوبه‌ي شورا اقدام مي‌كند. او درباره‌ي عدم انعقاد قرارداد با برخي از گروه‌هايي كه آثارشان درحال اجراست، يادآوري كرد: شوراي ساخت هر دوهفته يك‌بار تشكيل جلسه مي‌دهد، طبيعي است تعدادي از گروه‌ها نمي‌توانند منتظر تشكيل شورا بمانند و نمايش‌هايشان پيش از تشكيل جلسه شورا به صحنه مي‌رود، اما همه‌ي گروه‌ها پيش از اجرايشان مبلغي را به‌عنوان پيش قسط دريافت مي‌كنند. حسين پارسايي، درباره‌ي عدم ارائه‌ي نوبت اجراي عمومي به نمايش «سودالايادي» هم گفت: نوبت اجراي عمومي تنها به‌ نمايش‌هايي ارائه مي‌شود كه جايزه گرفته‌اند وشامل نمايش‌هاي تقدير‌شده نمي‌شود. اين نمايش نيز جز آثار تقدير‌شده است بنابراين ما به آن تعهدي نداريم. هرچند كارگردان آن درخواست اجرا درخانه هنرمندان را مطرح كرده بود، اما چون خواستار انعقاد قرارداد با ما بود، نتوانستيم اين كار را انجام بدهيم و دليل اعتراض اين كارگردان هم مساله‌ي مالي است. وي سپس با تشريح مشكلات انجمن نمايش و يادآوري پيگيري‌ اعتراضات هنرمندان عضو آن توضيح داد: بيمه‌ي اين هنرمندان در حال انجام است و پيشنهاد ما پرداخت دائمي حقوقي اين دوستان است. البته دوستان ترجيح دادند راهكار دوم را كه همان برطرف كردن اشكالات اساسنامه‌ بود درپيش بگيرند، البته با شرايط فعلي برطرف شدن اين اشكالات بعيد به نظر مي‌رسد. با اين حال تلاش مي‌كنيم يارانه‌هاي صنفي را از طريق راهكارهايي به اين دوستان پرداخت كنيم. وي پس اظهار اميدواري كرد: بازسازي و تعمير اداره‌ي تئاتر هم همچون مجموعه‌ تئاتر‌شهر و تالار سنگلج امسال پيگيري شود. پارسايي دراين زمينه توضيح داد: كل بودجه‌ ما براي تعمير و تجهيز سالن‌هاي زيرپوشش حدود 300ميليون تومان است كه سال‌گذشته اين مبلغ با اعتبار ديگري توام شد و مسوولان اداره‌ي تئاتر هم پذيرفتند چندماهي تن‌خواهي بگيرند و بعد اعتبار ويژه‌اي به بازسازي اين مكان تعلق بگيرد. وي در عين حال متذكر شد: بازسازي سنگلج و تئاتر‌شهر مانع از انجام اين كار درسال گذشته شده است، اما اين موضوع امسال توسط دفتر طرح‌هاي عمراني مورد توجه قرار مي‌گيرد. با اين حال هيچ ضمانت اجرايي براي حفظ ميراث اداره‌ي تئاتر وجود ندارد، چرا كه هنرمندان نيز نسبت به اين موضوع بي‌توجه هستند و به اين ساختمان ضربه مي‌زنند. پارسايي درباره‌ وضعيت تئاتر پارس تصريح كرد: سال‌گذشته قرار شد براي حل مشكل گاز اين سالن مبلغ 5 ميليون تومان بدهيم كه چنين كاري انجام داديم. اما 5 ميليون تومان ديگر را كه كمك هزينه‌ توليد بود، نپرداختيم چون گروه‌هاي شركت‌كننده در جشنواره آييني سنتي حاضر به اجراي نمايش‌هاي خود در اين تالار نشدند، بنابراين براي ما تعهدي ايجاد نشد. پارسايي يادآور شد: تئاتر پارس دراختيار گروه‌هاي آزاد بوده است و داعيه‌ي خريد خصوصي دارد. به‌همين دليل درشرايط فعلي وضعيت مشخصي براي خريد و تملك آن وجود ندارد و اين موضوع از حوزه‌ي اختيارات ما خارج است. او درباره‌ي احتمال برگزاري بخش‌هايي از جشنواره‌ي فجر در شهرستانها توضيح داد: اين پيشنهاد مطرح‌شده و بايد بررسي شود. وي سپس در پاسخ به پرسشي درباره‌ي ضرورت اجراي نمايش‌هايي همچون «ماچيسمو» عنوان كرد: درمورد اين نمايش نظرات گوناگوني وجود دارد. عده‌اي آن را ستايش كرده‌اند. اين نمايش نشانگر دغدغه‌ي يك نمايشنامه‌نويس ايراني است و از آنجا كه برخي از منتقدان اعتقاد دارند، نمايشنامه‌هاي ايراني ازنظر نظارت دچار تنگ نظري شده‌اند. بايد اجازه بدهيم دغدغه‌هاي نويسندگان ما در قالب آثار اقتباسي اجازه‌ي بروز پيدا كنند. پارسايي همچنين گفت: از منتقدان انتظار دارم آثار نمايش را به لحاظ تكنيكي و بدون تعارف نقد كنند، چرا كه امسال ضروري است، جريان نقد را جدي بگيريم و تعارف را كنار بگذاريم. ادامه دارد انتهاي پيام