منجمان کوچکترين سياره تا امروز را که در مدار ستاره اي معمولي مي‌گردد رديابي کرده اند؛ کره اي که تنها سه برابر زمين است. به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، کشف سياره اي با جرم مشابه زمين هدف نهايي منجماني است که سيارات را در منظومه هاي ديگر جست‌وجو مي کنند. چنين کشفي مهم خواهد بود زيرا دانشمندان به دنبال يافتن کرات ديگري هستند که زمينه وجود حيات در آنها مهيا باشد. اين سياره حول ستاره‌اي مي گردد که جرم آن چنان کم است که ممکن است يک ستاره به اصطلاح «ناکام» يا يک کوتوله قهوه‌يي باشد. اخترشناسان اين کره تازه را با استفاده از تکنيکي موسوم به «مايکرولنزينگ گرانشي» کشف کردند. اين شيوه از اين خاصيت استفاده مي کند که نور هنگام گذر از نزديکي يک شيء سنگين مانند يک ستاره خم مي شود. سياره تازه حدود 3/3 برابر زمين است. برخي محققان مي گويند اين سياره ممکن است داراي جوي غليظ باشد و احتمال دارد اقيانوسي مايع بر سطح آن وجود داشته باشد. تلسکوپ فضايي جيمز وب که قرار است در سال 2013 پرتاب شود مي تواند نشانه هاي حيات را روي سياراتي به اندازه زمين که حول ستاره‌هاي کم جرم در همسايگي ما در جهان مي‌گردند جست‌وجو کند. قبلا يک سياره کوچکتر از اين کشف شده بود اما در اطراف يک تپ اختر (پالسار) کشف شده بود، اما سياره جديد در اطراف يک ستاره معمولي پيدا شده است. ديويد بنت محقق اصلي اين پروژه از دانشگاه «نوتردام» گفت: «مايکرولنزينگ راهي است که به يافتن سيارات کوچکتر منجر مي‌شود، از جمله سياراتي به اندازه زمين.» وي افزود: «اين يافته همچنين منجماني را که در جست‌وجوي سياراتي هستند که در فاصله لازم براي پيدايش حيات از ستاره‌هاي کم جرم مي گردند دلگرم خواهد کرد.» جهاني پرآب؟ اين سياره با شعاعي شبيه به زهره - فاصله زهره از خورشيد - حول کوتوله قهوه اي مي‌گردد؛ اما تصور مي شود که ستاره مرکزي سه هزار تا يک ميليون بار محوتر از خورشيد باشد؛ بنابراين، انتظار مي‌رود سطح فوقاني اتمسفر اين سياره از پلوتون سردتر باشد. نيکلاس راتنبري از دانشگاه منچستر که از ديگر محققان اين پروژه است به بي بي سي گفت: «براساس محکم ترين ايده هاي ما از چگونگي شکل گيري سيارات، اين سياره مي تواند اتمسفر خيلي غليظي داشته باشد. اين اتمسفر احتمالا مثل يک پتو عمل مي کند و سياره را گرم نگاه مي دارد؛ بنابراين حتي اگر مقداري انرژي وارد شده از خورشيد منظومه ناچيز باشد، حرارت داخلي که از داخل سياره متصاعد مي شود مي تواند سطح را گرم کند. اين باعث گمانه زني هايي شده است داير بر اينکه امکان وجود اقيانوسي مايع بر سطح آن هست. اين مهيج است چون يکي از خواصي که مايليم روي يک سياره قابل سکونت ببينيم وجود آب مايع روي سطح است.» اين سياره توسط تلسکوپ MOA-II در کوه "مانت جان" در زلاندنو کشف شد و MOA-2007-BLG-192Lb نامگذاري شده است. انتهاي پيام