منوچهر احترامي: جشنواره‌ي شعر فجر از مرزهاي ايدئولوژيك و سياسي فارغ بود
منوچهر احترامي از نقش دولت به‌عنوان فراهم‌كننده‌ي بستر و امكانات جشنواره‌ي شعر فجر ياد كرد و انتخاب‌ها را بر اساس معيارهاي شعري و زيباشناختي، فارغ از مرزبندي‌هاي ايدئولوژيك و سياسي دانست. برگزيده‌ي دومين جشنواره‌ي شعر فجر در بخش اجتماعي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: اين جشنواره يك قدرداني بود و برگزاركنندگان مجموعه‌ي فعاليت شاعراني را طي سال‌ها ديده بودند. از اين ديدگاه، عده‌اي را انتخاب كردند و سرانجام از آن‌هايي كه يك عمر كار كرده‌اند، تجليل شد. آدم‌هايي را كه انتخاب كرده بودند، نشان مي‌داد از شاعراني كه در عرصه‌ي شعر براي دوران طولاني فعاليت داشته‌اند، تقدير شده است. احترامي تصريح كرد: هر انتخابي يك رقابت به دنبال دارد. البته درست است كه جشنواره روي تقدير از شاعران تأكيد داشت، ولي اين تقدير در مسير يك رقابت صورت گرفته است و البته به نظر، بخش رقابتي بيش‌تر در بين جوان‌ها بوده است. از سويي، همواره همين‌طور بوده كه وقتي جشنواره شروع به فعاليت مي‌كند، چند دوره‌ي اول را به تقدير از پيشكسوتان اختصاص مي‌دهند و انتظار مي‌رود رفته‌رفته اين مسير به سمت رقابتي شدن جشنواره رود. همچنين بخش رقابتي در كنار بخش تجليل مي‌تواند سبب پويايي شعر شود. او درباره‌ي اين‌كه آيا جشنواره‌ي شعر فجر بازتاب‌دهنده‌ي تماميت شعر امروز ايران بود، گفت: سعي كرده‌اند اين‌كار را بكنند و چنان‌چه امسال را با سال گذشته مقايسه كنيد، گستردگي امسال را نسبت به سال گذشته درمي‌يابيد. سعي شده در جشنواره به همه‌ي جهات توجه شود و البته ضرورت دارد اين حركت گسترده‌تر شود. اميد كه جشنواره‌ي سال آينده فراگيرتر برگزار شود. اين شاعر در عين حال متذكر شد: وقتي كاري با حسن نيتي شروع مي‌شود، ممكن است كمي و و كسري هم داشته باشد. به هرحال، انتخاب‌ها سليقه‌يي هستند؛ سليقه‌يي به اين معنا كه هر فردي داراي سليقه‌اي است؛ بنابراين طبيعي است كه سليقه‌هايي لحاظ شوند و سليقه‌اي لحاظ نشود، بويژه در جشنواره‌اي كه حالت از بالا نگاه كردن به فعاليت را دارد. او تأكيد كرد: از سويي، لزومي ندارد انتقادهاي خيلي ريزبينانه وارد كنيم و هر عملي را زير سؤال ببريم. البته انتقاد با رويكرد فني و حرفه‌يي خوب است؛ اما به لحاظ پاره‌اي ملاحظات اجتماعي ممكن است مسأله‌اي خيلي قابل انتقاد نباشد. او انتقاد نكردن از جشنواره‌ي شعر فجر را به معناي چشم‌پوشي ندانست و فرصت دادن را راهكار بهبود وضعيت موجود دانست. اين شاعر طنزپرداز تأكيد كرد: كساني در اين دوره ديده شدند كه در هيچ زمان و فضايي ديده نشده بودند. احمدرضا احمدي، مفتون اميني و ديگري و ديگري را هيچ‌كس نديده بود و در اين جشنواره، اين نازك‌بيني‌ها بوده است. همين‌طور به جوان‌هايي توجه شده بود كه پيش از آن، به آن‌ها توجه نشده بود. احترامي از بخش آزاد و موضوعي تنها به عنوان يك تقسيم‌بندي ياد كرد و افزود: اين‌ها تقسيم‌بندي‌هايي هستند كه ممكن است در آينده تغيير كنند. او همچنين از اين‌كه مجموعه‌ي طنز ديده شده، ابراز خوشحالي كرد و يادآور شد: همين‌قدر كه طنز ديده شد، خيلي زياد است. اين شاعر با اشاره به سال‌هاي جواني‌اش و نبود امكان حضور جوانان در جشنواره‌ها و جوايز شعر، از ديده شدن جوانان به عنوان مژده‌ي خوبي براي شعر امروز ياد كرد. او همچنين در ارزيابي بخش بين‌الملل جشنواره تصريح كرد: در اين دوره از شاعران فارسي‌زبان دعوت شده بود. ضمن اين‌كه يادمان باشد جشنواره‌ي شعر فجر، جشنواره‌ي شعر فارسي است و معيار قضاوت ما، معيارهاي شعر فارسي است. اگر قرار باشد جوهر شعري را در شعر ببينيم، آن بحث ديگري است. همچنين هيچ جاي دنيا نديده‌ام با توجه به آن زمينه‌هاي گستردي فرهنگي كه دارند، بشود شعر ملل را با هم مقايسه كرد و بهترين‌ها را انتخاب كرد. او در پايان، شعر و فيلم را دو مقوله‌ي جدا از هم دانست و در عين حال، انتخاب‌هاي انجام‌شده در جشنواره‌ي شعر فجر را بهتر از انتخاب‌هاي جشنواره‌ي فيلم فجر ذكر كرد. انتهاي پيام