مغايرت صادرات گاز با سياست‌هاي كلي نظام در بخش انرژي

اشاره:
آن‌چه كه در پي مي‌آيد متن كامل سياست‌هاي كلي نظام جمهوري اسلامي ايران درمورد "انرژي"، مصوب مورخ 23/10/1377 است که در تاريخ 3/11/1379 توسط مقام معظم رهبري تاييد و طي شماره 1/76230 مورخ 3/11/1379 دفتر معظم له ابلاغ گرديده است.

گفتني است برخي از كارشناسان اقتصاد انرژي و مهندسي نفت با اشاره به تراز منفي عرضه و تقاضاي گاز و افت فشار مخازن نفتي به دليل عدم تزريق گاز، صادرات گاز را در تناقض با توليد صيانتي نفت و در نتيجه در تناقض با سياست‌هاي كلي نفت و گاز اعلام كرده‌اند.
اين كارشناسان همچنين معتقدند در شرايطي كه بسياري از نيروگاه‌هاي كشور با قطع گاز در فصل زمستان به مصرف فرآورده روي مي‌آورند، همچنين با توجه حجم بالاي ساير مصارف فرآورده در كشور و ظرفيت گسترده‌اي كه براي جايگزيني گاز به جاي آن وجود دارد، صادرات گاز مانع از تحقق اين بخش سياست ‌هاي كلان ابلاغي مقام معظم رهبري خواهد شد.
بر اساس برآورد‌هاي كارشناسان جايگزيني‌ گاز به جاي فرآورده مزاياي اقتصادي به مراتب بالاتري از صادرات گاز دارد و همه ساله در فصول سرد سال به دليل قطع گاز نيروگاه‌ها و واردات گازوئيل، هزينه‌ي بالايي به دولت تحميل مي‌شود.

اين كارشناسان همچنين صادرات گاز را در تناقض با سياست جايگزيني صادرات فرآورده‌هاي گازي به جاي صدور گازخام عنوان مي‌كنند و معتقدند در صورت وجود امكان و ظرفيت صادرات، بايد با توسعه‌ي صنعت تبديلات گازي، اقدام به فروش فرآورده‌هاي حاصل از گاز همچون GTL، به جاي صادرات گاز خام(با خط لوله يا به صورت LNG) كرد.                                                                                                                                       

الف ـ سياست‌هاي كلي نفت و گاز
اتخاذ تدبير و راهكارهاي مناسب براي گسترش اكتشاف نفت و گاز و شناخت كامل منابع كشور.
افزايش ظرفيت توليد صيانت شد‌ه‌ي نفت متناسب با ذخاير موجود و برخورداري كشور از افزايش قدرت اقتصادي و امنيتي و سياسي.
افزايش ظرفيت توليد گاز، متناسب با حجم ذخاير كشور به منظور تأمين مصرف داخلي و حداكثر جايگزيني با فرآورده‌هاي نفتي.
گسترش تحقيقات بنيادي و توسعه‌اي و تربيت نيروي انساني و تلاش براي ايجاد مركز جذب و صدور دانش و خدمات فني ـ مهندسي انرژي در سطح بين‎الملل و ارتقاء فن‎آوري در زمينه‌هاي منابع و صنايع نفت و گاز و پتروشيمي.

تلاش لازم و ايجاد سازماندهي قانونمند براي جذب منابع مالي مورد نياز (داخلي و خارجي) در امور نفت و گاز در بخش‌هاي مجاز قانوني.
بهره‌برداري از موقعيت منطقه‌اي و جغرافيايي كشور براي خريد و فروش و فرآوري و پالايش و معاوضه و انتقال نفت و گاز منطقه به بازارهاي داخلي و جهاني.
بهينه‌سازي مصرف و كاهش شدت انرژي.
جايگزيني صادرات فرآورده‌هاي نفت و گاز و پتروشيمي به جاي صدور نفت خام و گاز طبيعي.

ب ـ سياست‌هاي كلي ساير منابع انرژي

ايجاد تنوع در منابع انرژي كشور و استفاده از آن با رعايت مسائل زيست‌محيطي و تلاش براي افزايش سهم انرژي‌هاي تجديدپذير با اولويت انرژي‌هاي آبي.
تلاش براي كسب فن‎آوري و دانش هسته‌اي و ايجاد نيروگاه‌هاي هسته‌اي به منظور تأمين سهمي از انرژي كشور و تربيت نيروهاي متخصص.
گسترش فعاليت‌هاي پژوهشي و تحقيقاتي در امور انرژي‌هاي گداخت هسته‌اي و مشاركت و همكاري علمي و تخصصي در اين زمينه.
تلاش براي كسب فن‎آوري و دانش فني انرژي‌هاي نو و ايجاد نيروگاه‌ها از قبيل بادي و خورشيدي و پيل‌هاي سوختي و زمين گرمايي در كشور.
انتهاي پيام.

  • سه‌شنبه/ ۱۱ دی ۱۳۸۶ / ۱۶:۳۵
  • دسته‌بندی: دولت
  • کد خبر: 8610-05737
  • خبرنگار :